“ สิ่งที่ผมเห็นว่าสำคัญที่สุดก็คือ คุณภาพชีวิตของคนไทย บางทีเวลาทำงานในหน่วยงานวางแผน เราจะมองภาพกว้างตลอด แต่เราอยากจะเห็นภาพในระดับจุลภาค ในระดับโครงการหรือชุมชนเล็กๆที่ทำเป็นตัวอย่างที่เป็นสังคมที่มีความสุข เราพูดในแผนพัฒนามาเสมอว่าสังคมไทยเป็นสังคมที่เอื้ออาทร ทำอย่างไรเราจะทำให้เรื่องเหล่านี้มันกลับมาสู่สังคมไทย พ่อแม่ก็ไม่ต้องห่วงลูกเวลาไปโรงเรียน ไม่ต้องห่วงลูกเรื่องอุบัติเหตุต่างๆไม่ต้องห่วงลูกเรื่องยาเสพติด กลับมามีเวลาอยู่กับลูก เสาร์อาทิตย์มีเวลาพักผ่อนมีกรีนปาร์คมากๆที่ให้ครอบครัวคนไทยนั้นสามารถอยู่ร่วมกัน ในเวลาเดียวกันสิ่งที่ผมเคยเห็นในอดีตผมก็อยากให้สิ่งเหล่านั้นกลับมานั่นคือความเอื้ออาทร”
คุณอาคม เติมพิทยาไพสิฐ เลขาธิการคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ , ผู้เชี่ยวชาญเรื่องเศรษฐกิจมหภาคและวิถีชนบท ผู้ยึดมั่นในหลักการ วิชาการ สุจริต และ โปร่งใส
ประเด็นหนึ่งของ คุณอาคม เติมพิทยาไพสิฐ ที่น่าเก็บมาคิดมากๆ แม้ว่าจะเป็นเพียง ปลายเสียงของคำพูดก็ตาม นั่นคือ คำว่า เราจะมองภาพกว้างตลอด แต่เราอยากจะเห็นภาพในระดับจุลภาค ได้ยินแล้วทำให้เกิดคำถามว่า “ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น” คำตอบน่าจะอยู่ตรงที่ว่า เราหวังความสำเร็จของโครงการในระยะเวลาอันรวดเร็ว จนทำให้เราลืมคำว่า “ฐานราก” ไม่คำนึงเลยว่า หากฐานรากไม่มั่นคง ต่อให้โครงการนั้นจะน่าภูมิใจในความใหญ่โตแค่ไหน ผลสัมฤทธิ์มันย่อมไม่สมบูรณ์ครบวงจร ความมั่นคงจึงไม่มี การเปลี่ยนแปลงจึงเกิดขึ้นบ่อยครั้ง เหมือนกับการทำงานแบบ “ขอไปที”
ตราบใดที่ผู้บริหารยังคงทำงานแบบ “ขอไปที”ผลงานก็จะออกมาแบบ “ผักชีโรยหน้า” ยิ่งมาประกอบกับ อุปนิสัยของคนไทยที่ยึดมั่นกับคำว่า “ไม่เป็นไร” งานทุกงานที่เกิดขึ้นจึงไม่มีใครคิดที่จะ จดจำ และบันทึกไว้เป็นตัวอย่างเพื่อการเริ่มต้นในครั้งต่อไป คนที่ มีแต่ความสามารถเพียงเปลือกนอกจึงฝังตัวอยู่กับแวดวงของ ผู้บริหารได้ตลอดไป
ถ้าวันนี้ หากเรามีโครงการของการพัฒนาแล้ว เราลองมาเริ่มต้นกันที่ ฐานราก ของโครงการก่อน แล้วค่อยๆต่อเติมขึ้นไ/ปเรื่อยๆ โดยไม่ต้องพะวงถึง ช่วงระยะเวลา จะดีไหม ค่อยๆทำอย่างรัดกุม มั่นคง แม้ว่าจะเดินทางถึงความสำเร็จด้วยเวลาที่นานกว่าเล็กน้อย ก็น่าจะดีกว่าการ ทำแข่งกับเวลาเหมือนอย่างที่เคยเป็นมา พยายามท่องคำขวัญเอาไว้ให้ติดหัวว่า “มาสายดีกว่าไม่มา” หรือ “ลงทุนแล้วได้ผลเล็กน้อย ดีกว่าลงทุนแล้วไม่ได้อะไรเลย”
เพราะการสะสมสิ่งเล็กสิ่งน้อยวันหนึ่งก็จะได้สิ่งที่ใหญ่ขึ้น แต่ ถ้าชีวิตมีแต่ความว่างเปล่า ต่อให้อายุยืนยาวหมื่นปี ก็ยังคงเป็นความว่างเปล่าไปชั่วนิรันดร
ชนิตร ภู่กาญจน์
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี