สังคมที่มีแต่เปลือกแต่ปราศจากแก่นสาร ไม่เคยให้ความสำคัญกับสาระของเนื้อหา ในขณะเดียวกัน สังคมที่ดีแต่ปาก ก็จะมีแต่คนที่ช่างพูดและพล่ามไปเรื่อยๆ โดยไม่สามารถหาสาระใดๆ จากลมปากได้แม้แต่น้อย
สังคมไทยเป็นสังคมให้ความสำคัญกับเนื้อหาสาระในเรื่องราวต่างๆ จริงหรือไม่ คนไทยเท่านั้นที่จะเป็นผู้ตอบคำถามนี้ได้อย่างชัดเจนที่สุด
ในยามนี้ คนไทยบางกลุ่มกำลังให้ความสำคัญ และสนใจกับประเด็นการหายไปของหมุดโลหะของคณะราษฎรที่เคยติดอยู่บนพื้นถนนบนลานพระบรมรูปทรงม้า ณ ลานพระราชวังดุสิต
มีประเด็นที่น่าสนใจและน่าวิเคราะห์เป็นอย่างมากในเรื่องนี้คือ หมุดโลหะชิ้นดังกล่าวถือเป็นตัวแทนของประชาธิปไตยของไทย ตามความเข้าใจของคนไทยบางกลุ่มจริงหรือ
การที่มีหมุดโลหะกับการไม่มีหมุดโลหะชิ้นดังกล่าว จะส่งผลกระทบอย่างไรทั้งด้านบวกและด้านลบกับความเป็นประชาธิปไตยของสังคมไทยโดยรวม
ประเด็นถัดมาคือ ใครเป็นผู้สั่งถอดหมุดโลหะแผ่นนั้น และถอดออกไปเพื่อวัตถุประสงค์ใด การปล่อยให้หมุดโลหะคงอยู่จะเป็นอุปสรรคประการใดกับใครบางคน หรือบางกลุ่มกระนั้นหรือ
การหายไปของหมุดโลหะชิ้นที่ว่านี้ ส่งผลให้คนไทยจำนวนไม่น้อยหันไปให้ความสนใจกับแผ่นโลหะชิ้นที่หายไป จนบางคนถึงกับไปแจ้งความกับตำรวจเพื่อให้ดำเนินคดีกับผู้ที่นำแผ่นโลหะดังกล่าวไป แต่ที่น่าสนใจคือ ผู้ซึ่งไม่เคยสนใจและไม่เคยให้ความสำคัญกับเรื่องราวของการเปลี่ยนแปลงการปกครองเมื่อวันที่ 24 มิถุนายน 2475 ก็หันไปให้ความสนใจประเด็นสำคัญทางประวัติศาสตร์การเมืองไทยมากขึ้น
คนที่ไม่เคยรู้จักชื่อและการกระทำของพันเอกพระยาพหลพลพยุหเสนา และคณะราษฎรทั้งคณะ ก็หันไปพูดคุยกันในเรื่องราวของคณะราษฎรมากขึ้น แต่บางคนก็ได้แค่คุยกันเท่านั้น แต่ก็ไม่พยายามขนขวายหาหนังสือที่น่าเชื่อถือได้มาอ่านเพื่อเพิ่มเติมความรู้ให้ตนเอง
บางคนมีพฤติกรรมน่าขำยิ่งกว่าคือ พยายามผูกโยงเรื่องหมุดโลหะใหม่กับหมุดโลหะเก่าเข้ากับเรื่องไสยศาสตร์ และมนต์ดำ ซึ่งยิ่งฟังก็ยิ่งดูแสนตลก และน่าสมเพชเป็นยิ่งนัก
ส่วนคนสอนหนังสือบางรายในมหาวิทยาลัยบางแห่งก็พยายามโหนกระแส เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้ตนเอง โดยพูดเป็นตุเป็นตะว่าการที่หมุดหายไปของหมุดโลหะของคณะราษฎรเป็นการส่อแสดงให้เห็นว่าคนไทยยังให้ความสำคัญกับคณะราษฎรเป็นอย่างมาก แล้วก็ยังอุตส่าห์บอกด้วยว่า พลังแห่งการเปลี่ยนแปลงของคณะราษฎรยังมีผลอย่างมหาศาลต่อสังคมไทยในยุคปัจจุบัน ทั้งๆ ที่เมื่อเอาเข้าจริงๆ แล้ว แม้กระทั่งผู้ที่เรียนหนังสือในระดับมหาวิทยาลัยของไทยจำนวนไม่น้อยก็ยังไม่รู้จักด้วยซ้ำไปว่าใครคือคณะราษฎร และคณะราษฎรทำดีหรือทำเลวอะไรไว้บ้าง
อย่างไรก็ตาม มีผู้เปรียบเทียบเชิงสัญลักษณ์ ระหว่างหมุดโลหะของคณะราษฎรกับพระเครื่องที่คนไทยจำนวนไม่น้อยนิยมนำไปห้อยคอ โดยกล่าวว่า คนไทยจำนวนหนึ่งชอบห้อยพระ แต่ทว่าไม่เคยเข้าใจในแก่นแท้ของพระพุทธศาสนา ซึ่งก็คงไม่ต่างไปจากพวกที่เห็นว่าประเทศไทยมีหมุดโลหะของคณะราษฎร แล้วก็หลงใหลได้ปลื้มว่าประเทศไทยเป็นประชาธิปไตยมานานกว่า 80 ปี
เรื่องพรรค์นี้ถือได้ว่าเป็นเรื่องของพวกที่นิยมแค่เปลือกและกระพี้โดยแท้
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี