มีเกิดก็ต้องมีตาย เป็นสัจธรรมของชีวิตทุกชีวิตไม่มีใครอยู่ได้ค้ำฟ้า มันจะต้องมาถึงเราสักวันหนึ่ง การเกิดการตายหมุนเวียนของธรรมชาติที่ไม่เคยเปลี่ยนแปลง เฉกเช่นเดียวกับ “อำนาจ” ที่มีอยู่ในมือ ซึ่งจะต้องหมดไปในวันหนึ่งข้างหน้า
ยามมีชีวิตอยู่ หรือยามมีอำนาจอยู่ อะไรควรทำหรืออะไรไม่ควรทำ จึงเป็นเรื่องสำคัญมากกับชีวิตของตนเอง โดยเฉพาะในเรื่องของความโลภ ความโกรธ ความหลง ซึ่งเป็นสิ่งไม่ดีของชีวิตดังที่เคยฟังคำเทศนาของพระสงฆ์องค์เจ้ามาแล้ว
ไม่มีใครจะแก้สิ่งดังกล่าวให้เราได้นอกจากตัวเราเอง
อำนาจใจของเจ้าตัวเองเท่านั้นที่จะบังคับตัวเองได้
เหมือนคนมีอำนาจจากปากกระบอกปืนในขณะนี้ ถ้าไม่รู้จักใช้อำนาจใจของตนเองในการระงับยับยั้ง ความโลภและความหลงในอำนาจ อยากมีอำนาจอยู่ต่อไปเรื่อยๆ ด้วยวิธีการต่างๆที่พวกประจบสอพลอรอบข้างคอยชี้แนะ ให้ทำอย่างโน้นอย่างนี้ ดูดคนนั้นดูดคนนี้มาร่วมกันตั้งพรรคการเมืองของตนเอง โดยหวังจะสืบทอดอำนาจต่อไปเรื่อยๆ อย่างที่กำลังทำกันอยู่ในขณะนี้แล้ว บอกได้อย่างเดียวว่า “จบอำนาจไม่สวย”
อาจอยู่ในแผ่นดินนี้ไม่ได้เหมือนหลายๆ คนที่ผ่านมา
แม้ในขณะนี้เองก็ตามที่มีการใช้อำนาจไปในทางที่สร้างความได้เปรียบ ทั้งทางตรง ทางอ้อม ที่ควบคุมกลไกต่างๆของบ้านเมืองให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้เพื่อประโยชน์ตนและพรรคพวก หรือนำเงินของแผ่นดินไปหว่านในพื้นที่ที่ไปเยือน ตามโครงการอย่างนั้นอย่างนี้ ซึ่งทำให้คิดไปได้ว่าเป็นการหาเสียงล่วงหน้าให้พรรคการเมืองพวกตนที่กำลังจัดตั้งขึ้นใหม่ได้รับความนิยมอย่างที่กำลังเห็นกันอยู่ในขณะนี้ จนเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์กันในทางการเมืองว่า พรรคการเมืองหรือนักการเมืองอื่นเคลื่อนไหวอะไรไม่ได้ ในทางการเมือง แต่ตัวเองกลับทำในสิ่งที่ห้าม เป็นต้น
คนไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ ไม่รู้จักประมาณ ล้วนเป็นคนที่สร้างปัญหาให้เกิดขึ้นทั้งแก่ตนเองและคนอื่นๆ เป็นคนที่ต้องวิ่งหาโน่นหานี่ อยากได้อะไรก็ต้องเอาให้ได้ โดยไม่สำนึกถึงความถูกความผิด เป็นคนที่ไม่ยอมรับความจริง
บ้านเมืองเคยตกต่ำ ทรุดโทรม มาแล้วหลายครั้งหลายหนในอดีตที่ผ่านมา เพราะผู้มีอำนาจในการบริหารบ้านเมืองไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ
คนที่ไม่รู้จักอิ่ม ไม่รู้จักพอ เป็นคนมีพฤติกรรมเหมือนเปรต
ทางพระพุทธศาสนาเรียกว่า “มนุสสเปโต” คือเป็นมนุษย์ที่มีพฤติกรรมเหมือนเปรต เป็นมนุษย์ที่หิว หรืออยากอยู่ตลอดเวลา เป็นคนงก คนโลภ วิ่งหาโน่นหานี่
ในทางพระพุทธศาสนา ได้เปรียบเทียบพฤติกรรมที่แตกต่างกันของมนุษย์ไว้ 5 อย่างด้วยกันคือ
1. มนุสสนิรโย เปรียบเทียบมนุษย์ที่มีพฤติกรรมเหมือนสัตว์นรก คือมีจิตใจโหดร้าย ชอบทำร้าย เข่นฆ่า ผู้อื่น
2. มนุสสเปโต เปรียบเทียบมนุษย์ที่มีพฤติกรรมเหมือนเปรต คือเป็นผู้หิวหรืออยากอยู่ตลอดเวลาเป็นคนโลภ คนงก วิ่งหาโน่นหานี่โดยไม่คำนึงความถูกผิด
3. มนุสสเดรัจถาโน เปรียบเทียบมนุษย์ที่มีพฤติกรรมเหมือนสัตว์เดรัจฉาน ไม่มีหิริโอตตัปปะ ไม่ละอาย ไม่กลัวบาป ไม่มีศีลธรรม
4. มนุสสนุสโว เปรียบเทียบมนุษย์ที่มีพฤติกรรมเป็นมนุษย์ คือรู้จักผิดชอบ ชั่วดี สั่งสอนได้
5. มนุสสเทโว เปรียบเทียบมนุษย์ที่มีพฤติกรรมเหมือนเทพ เหมือนเทวดา ทำแต่ในสิ่งที่ดี
ทั้งหมด 5 ข้อเป็นการจำแนกความเป็นมนุษย์
คนไหน กลุ่มไหน เป็นอย่างไรในพฤติกรรมที่แสดงออก ก็จัดอยู่ในประเภทของแต่ละข้อที่หยิบยกมาจากคติคำสอนในพระพุทธศาสนา
และไม่มีอำนาจของบุคคลอื่นใด ที่จะสามารถบังคับบัญชาให้ใครหันเข้าแก้ไขตนเองได้ นอกจากอำนาจใจของเจ้าตัวเองเท่านั้นที่จะบังคับตัวเองได้ ทั้งยังต้องเป็นอำนาจใจที่เกิดจากปัญหาความเห็นถูกด้วย จึงจะสามารถแก้ไขตัวเองได้
อะไรที่ควรทำ อะไรที่ไม่ควรทำยามมีอำนาจ จึงเป็นสิ่งสำคัญมาก โดยเฉพาะคนมีอำนาจที่ได้มาจากปากกระบอกปืน
อย่าให้ใจวุ่นวาย เร่าร้อน ด้วยอำนาจของความอยากมีอำนาจต่อไปเรื่อยๆอย่างที่กำลังทำกันอยู่ในขณะนี้ ต้องเตรียมใจรับสภาพหากวันพรุ่งนี้เป็นวันหมดอำนาจ
ท่องกลอนบทง่ายๆ นี้ไว้คอยชำระใจก็ได้
“อย่าเป็นคนใจง่าย อย่าวู่วามโกรธง่าย
หมดอำนาจอยากสบาย อย่าเบื่อหน่ายทำแต่ดี
ทำอะไรไม่ยั้งคิด บั้นปลายชีวิตไร้ศักดิ์ศรี
จะถูกด่าถูกว่า ไปชั่วนาตาปี”
น.ต.ประสงค์ สุ่นศิริ
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี