ปิงปอง - ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์

‘คาทอลิกอย่างผม อยู่ดีๆ ต้องไปเป็นพระในศาสนาพุทธ !?’

ก่อนอื่นต้องสวัสดีปีใหม่ 2558 กับแฟนๆ คุณผู้อ่านทุกท่าน หลายคนคงได้หยุดพักชาร์ตแบตเติมพลังเพื่อสู้กับงานในปีนี้กันอย่างเต็มที่แล้วใช่ไหมคะ เช่นเดียวกัน “สตาร์เรโทร” ของเรา ที่ยังคงเดินหน้าคัดสรรเรื่องราวดีๆของบุคคลในแวดวงการบันเทิงที่หายหน้าหายตามาให้แฟนๆคลายความคิดถึง ประเดิมศักราชใหม่กับ เจ้าพ่อเพลงละคร ที่ทุกคนรู้จักกันดี ปิงปอง–ศิรศักดิ์ อิทธิพลพาณิชย์ ตอนนี้เขาได้ผันตัวเองไปทำงานเบื้องหลังอย่างจริงจังกับเพื่อนร่วมก๊วนที่ใช้ชื่อน่ารักๆ ว่า SbyDerMan (สบายเด้อแมน) ความสนุกและท้าทายใหม่ๆ กำลังรอต้อนรับการเริ่มต้นงานครั้งนี้ของพวกเขาอยู่ จะเป็นอย่างไรบ้างวันนี้หนุ่ม “ปิงปอง” จะมาเปิดเผยให้เราฟัง

สวัสดีปีใหม่ 2558

ก่อนอื่นขอกราบสวัสดีปีใหม่ทุกท่านครับ ทั้งที่เป็นแฟนเพลง และไม่ใช่แฟนเพลงของผม ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีของทุกคนเพราะเราก็เหนื่อยกันมาหลายปี ทั้งการเมือง น้ำท่วม ปีหน้าสนุกกันได้แล้ว มาสนุกกันเถอะครับ

ผลงานเพลงล่าสุด

ปีที่แล้ว (2556) ทำซิงเกิ้ล “อยู่คนเดียวอย่างนี้ก็ดี” กับ BEC-TERO แล้วหมดสัญญาพอดี ปีนี้คงได้เริ่มกลับมาทำเพลงจริงจังอีกสักรอบหนึ่งครับ แล้วก็มีร้าน “Quark Café” ร้านกาแฟเล็กๆ ที่บนชั้น 2 ก็เป็นห้องอัดเสียง ชื่อ SbyDerMan (สบายเด้อแมน) เอาไว้ใช้รับจ้างทำเพลงทั่วไป ทำเพลงโฆษณา อ่านสปอร์ต นู่นนั่นนี่แต่พอทำไปทำมาเริ่มเลยเถิดก็เลยมาทำเพลงเองกันเถอะ หุ้นกับเพื่อนๆ ทำกันเองครับ แล้วมีโรงแรมน้องหมาอยู่ติดกันชื่อ Luigi Planet (ลุยจิ แพลเน็ท)

ช่วงนี้เริ่มทำเพลงที่อาจจะแบบว่าไม่ต้องสื่อสารอะไรง่ายมากก็ได้ อาจจะพูดถึงเรื่องเกี่ยวกับแง่มุมอารมณ์ลึกๆ บ้าง เราอาจจะพูดถึงเรื่องอกหักเหมือนเดิม แต่เราไม่พูดกันตรงๆ ว่า อกหักนะ เจ็บปวดจังเลย แต่เราจะนำเสนอแง่มุมดีๆ ในชีวิตที่อกหักเป็นยังไง อาจจะมีด้านดีๆ ในชีวิตอยู่บ้าง ก็คงปล่อยเป็นซิงเกิ้ลครับ น่าจะมีประมาณกุมภาพันธ์หรือไม่ก็มีนาคม รอดูทางยูทูบแล้วก็ไม่แน่ อาจจะนะครับ แย็บๆ ออกมาครั้งแรกที่ทำกับสบายเด้อแมนเนี่ยอาจจะให้โหลดฟรีกันก่อน

เจ้าพ่อเพลงละคร ปิงปอง-ศิรศักดิ์

(หัวเราะ) ไม่ใช่เจ้าพ่อหรอกครับ เป็นไอ้แว่นที่เฮงมากกว่า บังเอิญได้ละครดีหลายเรื่องด้วย แล้วก็ได้ทีมเพลงยุคนั้นที่ทำงานด้วยกันกับเราเป็นทีมเพลงที่ดีมากๆ เอาจริงๆ นะ เป็นช่วงแห่งความบังเอิญ เพราะว่ายุคโน้นอาจจะไม่เหมือนสมัยนี้ที่ใครๆ ก็มาร้องเพลงประกอบละครกันเยอะแยะ สมัยนั้นเขาจะมีคนที่ร้องเพลงละครเป็นประจำอยู่ไม่กี่เสียงหรอก อาจจะมีคนที่ร้องมากกว่าผมอีก แต่ช่วงนั้นด้วยความที่เสียงเราไม่ได้อยู่มาตรฐานของเพลงละครยุคนั้น เสียงเรามันแปลกๆ โผล่มา และได้ร้องติดกันหลายเพลงในละครสามสี่เรื่องของเอ็กแซ็กท์ แล้วบังเอิญโชคดีเพลงเราดัง ละครก็ดัง เลยเป็นว่าเพลงละครต้องศิรศักดิ์ เจ้าพ่อเพลงละครนะ เหมาหมด แต่จริงๆ แล้วกับละครทั้งประเทศเราแค่ 10% เองมั้ง (หัวเราะ)

ความดังที่มาไม่รู้ตัว

ไม่รู้ตัวว่าเราดังหรือเปล่า เราดังแค่ไหน หรือเราไม่ดังเลย เราสนุกกับชีวิตตลอด เพราะว่าทำแต่งาน ทำผับอยู่ด้วย ร้องเพลงด้วย วันๆ ทีวี.ไม่ค่อยได้ดู อินเตอร์เนตยังเล่นไม่เป็น เป็นคนโลเทคโนโลยีอยู่ครับช่วงนั้น เฟซบุ๊ค Hi5 อะไรต่างๆ นานา ไม่เคยเล่นกับใครเขาเลย แต่มารู้เอาตอนหลังๆ ว่า เออ ตอนนั้นเราดังเหรอ? (หัวเราะ) คือดังแบบเพลงดังนะไม่ใช่ตัวเราดัง เพราะว่าผมไม่ค่อยได้ออกโทรทัศน์เยอะ ก็จะเห็นเฉพาะใน MV เดินถนนปกติก็ไม่มีใครจำได้อยู่แล้ว เลยไม่ค่อยรู้เรื่องว่าตกลงเราดังหรือไม่ดัง รู้แค่ว่าวันๆ เราก็ทำงานของเราไป

หยุดงานเพลง ไปเปิดร้านอาหาร

มีช่วงอิ่มตัวครับ คือเราทำงานร้องเพลงทุกวัน แล้วเราเริ่มรู้สึกว่าเราไม่สนุกกับดนตรีอีกละ เพราะว่ามันเยอะเกินและเป็นช่วงเวลาที่ใกล้ๆ หมดสัญญากับเอ็กแซ็กท์เลยเริ่มพัก ไปตั้งหน้าตั้งตาทำร้านจนรุ่งเรือง แต่ก็ออกมาด้วยเหตุผลทางธุรกิจ หลังจากนั้นก็มาทำร้าน Choo Bee Doo Bar (ชูบีดู บาร์) ประชาชื่นซึ่งก็เพิ่งปิดไปเมื่อต้นปีที่แล้ว ผมทำมา 9 ปี ช่วงทำชูบีดูบาร์เราเริ่มสนุกเพราะว่าเรามีพี่น้องนักดนตรีเยอะ เป็นช่วงที่อินดี้รุ่งเรือง ก็ช่วยน้องๆ ทำเพลง ช่วยมิกซ์ ช่วยแต่งเพลง ดูแลการผลิต กลายเป็นเบื้องหลังเป็นหลักเลย วันๆ ก็อยู่หน้าคอมพ์อัดเสียงเป็นหลัก

เพลงที่ชอบที่สุดของศิรศักดิ์

เพลงประกอบภาพยนตร์เกาหลี Calla พลิกลิขิตฟ้า ค้นหาหัวใจ เพลงเก็บอยู่ในหัวใจ แล้วก็ ภาพยนตร์เรื่อง กุมภาพันธ์ ที่พี่เจี๊ยบ–โสภิตนภากับ พี่ชาคริต เล่นไว้ครับ ตอนนั้นเอาเพลงของพี่ติ๊น่ามาโคฟเวอร์ใหม่ชื่อเพลง อย่าให้ถึงวันนั้นเลย (เพลงแต่งเองที่ชอบเป็นพิเศษ?) อยู่ในอัลบั้ม Warm White ชื่อเพลง “ด้านมืดของดวงตะวัน” (Dark Side Of The Sun) เพลงนี้แต่งเร็วมาก เพลงยาวประมาณ 5 นาที ใช้เวลาแต่งประมาณ 6-7 นาที เมโลดี้เป็นโปรดิวเซอร์ผม ส่วนผมได้โจทย์มาว่าให้เขียนเนื้อ เราก็เปิดฟังเมโลดี้แล้วเขียนหลังจากฟังจบปุ๊บอีก 2-3 นาทีต่อมาก็เขียนเนื้อเพลงนั้นจบ แล้วรู้สึกว่าตัวเองเขียนดีที่สุดตั้งแต่เขียนมาแรงบันดาลใจก็มาจากเรื่องหมาที่เคยเลี้ยงที่ชูบีดูบาร์บังเอิญว่ามีอุบัติเหตุโดนคนโยนลงมาจากตึก 7 ชั้นทุกคนในร้านก็เสียใจร้องไห้กันทั้งร้าน เราก็เลยมองว่าเฮ้ยยังไงเขาก็ไปแล้ว เลยเปรียบเทียบเวลาเรามองหลอดไฟ มองพระอาทิตย์ คือเป็นของที่มีแสงอยู่แล้วเพราะฉะนั้นถ้ามันไม่มีแสงอะไรที่แรงกว่ามันจะไม่มีทางเกิดเงาขึ้นบนนั้นเด็ดขาด เราก็เลยตั้งชื่อว่า Dark Side Of The Sunด้านมืดของดวงอาทิตย์ที่ไม่มี เลิกตามหาไปได้เลย

ส่วนเพลง กดไลค์ แต่ไม่เม้นต์ (News feed for you)ถ้าใครเป็นแฟนพันธุ์แท้ของผมจริงๆ จะรู้เลยว่าเพลงนี้คือสันดานของผมสุดๆ (หัวเราะ) ไปลองฟังกันได้ครับ

ความสนุกของงานเบื้องหลัง

สนุกคนละแบบครับ ตอนเราทำเพลงเอง จะสนุกตรงที่ได้เห็นสิ่งที่เราคิดเป็นรูปเป็นร่างขึ้นเรื่อยๆ เวลาทำเพลงโฆษณาหรือว่าทำเพลงที่มีลูกค้าจ้างก็สนุกที่ต้องมานั่งตีโจทย์ตามที่เขาบรีฟมา อย่างเพลงละคร เพลงโฆษณา อยากได้คำนี้นะ อยากได้ Bossanova หวานๆ เลยนะ แต่อยากได้คำว่า เสือร้ายในป่าใหญ่ แล้วเราก็แบบ มันจะไปเข้ากับหวานๆ ยังไง? แต่ก็ต้องหาทางทำตามโจทย์เขาให้ได้สนุกตรงนั้นครับ

แรงบันดาลใจในการเขียนเพลง

ถ้าเกิดทำเพลงให้ลูกค้า แรงบันดาลใจก็จะมาจากคุณลูกค้าที่น่ารักนั่นแหละครับ สั่งมาเลย (หัวเราะ) ส่วนใหญ่เราจะแต่งเพลงจากบรีฟ เอาข้อมูลทั้งหมดที่มีไปทำ แต่ถ้าทำเพลงให้ตัวเองเราก็จะเอาแรงบันดาลใจส่วนใหญ่ซึ่งจะเป็นวิธีการใช้ชีวิตของเรา หนังสือที่เราอ่าน หนังที่เราดู ชีวิตเพื่อนรอบตัว เอามามิกซ์แล้วเขียนมันขึ้นมา หรือถ้าแต่งเพลงให้พวกน้องๆ ศิลปินคนอื่นถ้าเราโปรดิวซ์เขาด้วย เราก็จะมองจากสิ่งที่เขาเป็น หรือบางคนถ้าเขามีโปรดิวเซอร์อยู่แล้วก็รับบรีฟจากโปรดิวเซอร์เขาอีกที

ผลงานภูมิใจไว้บนหิ้ง

เป็นอัลบั้มที่คนรู้จักไม่ค่อยเยอะ แต่เป็นอัลบั้มที่ปล่อยของ ในแง่มุมของการทำเพลงป๊อปนะครับ เรามีศักยภาพในด้านไหนบ้าง อัลบั้มนี้ได้ใช้หมดจนต้องพักเป็นปีๆ เพราะว่าใช้ไปหมดสมองเลย(หัวเราะ) ชื่ออัลบั้ม Warm White เมื่อปี 2553 เราเรียกอัลบั้มนี้ว่า อัลบั้มสนองอัตตา (หัวเราะ)

ผมคือขอนไม้ทางการแสดง

เคยเล่นละครแค่ 3 ครั้งในชีวิต สองครั้งแรกเป็นหนังสั้นเพื่อนทำ กับรุ่นน้องทำส่งอาจารย์ คือผมไม่ใช่จริงจังเป็นแค่นักแสดงสมัครเล่น (หัวเราะ) แล้วอีกครั้งตอนสมัยอยู่เอ็กแซ็กท์ขึ้นไปแจมสั้นๆ 5 นาที บนละครเวที บางกอก 2485 ที่พี่มอส– ปฏิภาณ เล่นเป็นพระเอก มีแค่นั้นจริงๆ เป็นแนวที่ไม่ถนัดจริงๆ แต่ว่าถ้ามีใครกล้าจ้างเราอีกอยากได้ขอนไม้ไปเล่นก็ยินดีครับ (หัวเราะ)

พระธรรมนำใจ

เป็นหนึ่งในช่วงชีวิตที่ดีที่สุดจริงๆครับ ผมเป็นคริสต์นะ แต่ด้วยความเปรี้ยวของเรานี่แหละ ผมชอบอ่านหนังสือบางทีเราก็อ่านพุทธ อ่านเซน มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ว่างงาน รู้สึกอยากจะพัก เลยใช้วิธีพักโดยการบวช พอไปบวชก็โชคดีครับ เป็นช่วงชีวิตที่เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม ได้ซึมซับหลายเรื่อง อย่างเช่นเรื่องทางสายกลาง ที่เราเคยเข้าใจสมัยเรียนหนังสือตอนเด็กๆ ว่า ทางสายกลางคือไม่ตึงเกินไปไม่หย่อนเกินไป ทุกอย่างที่เราเข้าใจมาตลอดผิดเหรอ จริงๆ ไม่ตึงไปไม่หย่อนไปคืออะไร เข้าไปสังคมในวัดเป็นแบบไหน สังคมต่างจังหวัด ทำให้เราได้มองโลกในมุมมองอีก

รูปแบบหนึ่ง

สำหรับช่วงชีวิตที่ได้บวชในครั้งนั้น ผมโชคดีมีคนให้โอกาสเขียนทำเป็นหนังสือครับ กำลังจะเขียนให้กับทาง Salmon Books เป็นเรื่องราวตอนบวชของคาทอลิกอย่างผมที่อยู่ดีๆ ต้องไปเป็นพระในศาสนาพุทธ ก็เป็นชีวิตความเอ๋อ ความไม่รู้เรื่องของผม คือไม่รู้เรื่องพิธีกรรมซีเรียสแบบพุทธแบบไทยยังไม่พอ เรื่องวัฒนธรรมของคนแถวนั้นก็ไม่รู้เรื่องสักอย่าง มีบางแง่มุมที่คนพุทธเองก็เข้าใจผิด เรื่องความเป็นธรรมชาติ ความเหลื่อมล้ำของทางโลกกับทางธรรมที่ซ้อนกันอยู่ที่จำเป็นจะต้องอยู่ร่วมอยู่รอดกันให้ได้น่าจะเสร็จประมาณกลางปีครับ รับประกันเล่มนี้จะเห็นแง่มุมของพุทธ และ คริสต์ในแบบที่สนุก บางคนอาจจะคิดไม่ถึงก็ได้

ยาวิเศษยามท้อใจ

ผมมีคติอยู่อย่างหนึ่งได้ตอนบวชล่ะครับ เวลาเราจุดเทียวไว้ บางทีไฟของเทียนอาจจะเหมือนอารมณ์เศร้าอารมณ์โกรธอารมณ์ท้อแท้ หลายคนเหนื่อยเพราะว่าเรารู้สึกว่ามันคือไฟ แล้วเราต้องดับมันให้ได้เพราะมันคือไฟ เราต้องเหนื่อยหาทางดับมัน เหนื่อย เจ็บโดนน้ำตาเทียน โดนเปลวเทียนนู่นนี่ บางทีเราลืมไปว่าเราไปซักผ้าทำนู่นทำนี่อยู่แถวนี้แหละปล่อยมันไว้อย่างงั้นอย่าให้มันไปไหม้อะไรก็พอ เดี๋ยวสักพักหนึ่งมันก็ดับเองไม่ต้องออกแรงดับ หรือถ้าเศร้าก็ร้องไห้ไปสิ มันไม่มีใครร้องไห้ไปจนตายหรอก

โปรเจกท์ในอนาคต

ตอนนี้ผมยังสนุกกับการทำเพลงอยู่ครับ อย่างที่บอกละครก็สนใจเหมือนกันนะ ใครสนใจก็ติดต่อมาได้นะครับ คือละครก็น่าจะสนุกแต่ว่าด้วยความสามารถเราก็กลัวว่าจะไปทำกองเขาเจ๊ง หรือถ้าใครสนใจบทลูกน้องคนใช้ หรือลูกน้องของบอดี้การ์ดก็ได้ครับ (หัวเราะ) จริงๆ อยากจะทำโน่นทำนี่ไปเรื่อยๆ แหละครับพอมีอะไรที่น่าสนุก น่าลอง อย่างตอนนี้ล่าสุด ได้ลองอ่านสปอร์ต ใครสนใจก็สามารถติดต่อได้นะครับ (ยิ้ม)

คำสอนจากรุ่นพี่นักแต่งเพลงสู่รุ่นน้อง

เบื้องต้นเลยนะครับ สำหรับคนที่ยังไม่มีพื้นฐานอะไรเลย แนะนำว่าอ่านหนังสือเยอะๆ ไว้ก่อนเลย สเต็ปแรกเลยถ้าพจนานุกรมในหัวเรามีคำน้อย มันจะแต่งอะไรซ้ำไปซ้ำมา เอะอะมองฟ้า มองทะเล อยากจะรักแต่คงไม่มีหวัง เดี๋ยวอกหัก เธอไม่รักกัน เนื้อเพลงก็จะวนอยู่อย่างงี้เพราะฉะนั้นต้องอ่านหนังสือเยอะๆ อ่านแหลกไปเลยครับ นวนิยาย เรื่องสั้น วรรณกรรม หนังสือพิมพ์ สารคดี หนังสือตลก การ์ตูน อย่างการ์ตูนบางเรื่องนี่ดีมากๆ เป็นปรัชญาเซนเลยก็มีนะตั้งหลายเรื่องที่เขาสอนและแฝงอะไรไว้เยอะแยะ ลุยเลยครับ อาจจะเป็นสเตตัสบนเฟซบุคก็ได้ แต่อยากให้เลือกหน่อยหรืออาจจะฝึกเขียนเนื้อเพลงจากการแปลงเพลงก่อนก็ได้ เช่น อย่างเพลง “แทนใจ” -- คำเป็นหมื่นคำ เลือกมาทุกคำแทนใจ-- เราก็อาจจะเป็นว่า --คำเป็นหมื่นคำ เลือกมาทุกคำทำไม-- หรืออาจจะ --เรามาวันนี้เรามีน้องหมาตัวใหญ่ มีคนมากมายที่อยากจะเข้ามาดูแล--…หรือว่าฝึกเขียนกลอนสด ฝึกพวกนี้ไปเรื่อยๆ ตอนที่เราเขียนเพลงดูครับ

งานประจำใหม่ กรรมการบนเวทีมาสเตอร์คีย์

สนุกครับ หลังจากนั้นก็มีงานเป็นกรรมการมาเพียบเลย (หัวเราะ) คือตอนแรกๆ ไปไม่คิดว่าจะสนุกขนาดนี้นะ เหมือนเป็นโปรดิวเซอร์ เราไม่ได้คุมเขาแค่วิธีการร้อง การพรีเซ็นต์ ภาพลักษณ์ วิธีการเลือกเพลง มันคุมทุกอย่างเหมือนเราสร้างศิลปินหนึ่งคนซึ่งแบบนี้ผมจะถนัดกว่าการไปเจาะที่วิธีการร้อง ซึ่งสนุกมากพอได้มาทำ จากเมื่อก่อนเราไม่ต้องแข่งกับใคร เราแค่พุ่งเป้าไปที่น้องคนนี้ เป็นเทรนเนอร์ของน้องคนนี้ เราจะทำยังไงจะปั้นเขาขึ้นมาได้ บวกกับมีเวลาที่จำกัด เป็นสิ่งท้าทายดีครับ

หลงใหลงานศิลปะ

ตั้งแต่สมัยเรียนครับ เป็นงานภาพสีน้ำมัน ตอนนั้นที่วาดกวนโอ้ยอาจารย์ เขาให้ไปทำงานจิตรกรรมออยเพ้นท์แบบเทคนิคใช้เกรียงปาดก็ให้ไปตั้งคอนเซ็ปต์มา ผมตั้งชื่องานว่า “น้องใหม่” อาจารย์ก็เข้าใจตีโพยตีพายไปเอง ผมนี่ก็นิสัยไม่ดีเลยจริงๆ (หัวเราะ) ช่วงนั้นเป็นช่วงเปิดเทอมด้วยก็จะมีเฟรชชี่เราก็ตั้งว่า น้องใหม่ อาจารย์คงตีความไปว่าเกี่ยวกับการรับน้อง ปรากฏผมวาดเสร็จ เป็นน้องที่ชื่อ “ใหม่” (หัวเราะ)

ความสามารถที่คนไม่ค่อยได้รู้

ตอนนี้ผมสามารถมิกซ์ดาวน์เป็นซาวนด์เอนจิเนีย มิกซ์ทั้งไลฟ์ สตูดิโอ แล้วก็มีความสามารถเหมือนคนเล่นพระเครื่องครับ คือ เลือกซื้อกีตาร์ เบส แล้วก็จูน เซตอัพ โมดิฟายศึกษาลึกพอสมควรและสามารถซ่อมบำรุงได้ (อยากเปิดโรงเรียนด้านดนตรีไหม?) ก็มีคิดอยู่บ้างครับ แต่ว่าช่วงนี้ยังคงขอสนุกกับการทำเพลง สบายเด้อแมน เป็นวัยรุ่นก่อนขอแป๊บหนึ่ง เดี๋ยวพอเริ่มสาแก่ใจก่อน ค่อยว่ากันครับ

ผลงานชิ้นต่อไป

กุมภาพันธ์เป็นงานของ หมอเอิ้น-พิยะดา ที่จังหวัดเลยไปกับ แอน-ธิติมา คู่จิ้นของผมวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ส่วนคอนเสิร์ตตามร้านต่างๆ หรือมีอะไรนอกเหนือจากนี้เดี๋ยวจะค่อยๆ แจ้งให้ทราบกันครับติดตามได้ทางแฟนเพจครับ แต่ตอนนี้จะมีเล่นกลางคืนประจำทุกวันเสาร์เป็นการค้าในครัวเรือนของคุณชาลี (เพื่อน) เขาเปิดร้านอาหาร ซิกส์ดีกรี(Six Degrees)ในซอยพหลโยธิน 13 เป็นก๊วนชาวคณะ สบายเด้อแมน นี่แหละครับที่ไปเล่นกัน ตามเช็คข่าวกันได้ครับที่ www.facebook.com/Pingpongsirasak IG: @sirasak_ittipholpanich หรือ www.facebook.com/wearesbyderman

อุณหภูมิหัวใจ

ตอนนี้มีคนที่คุยๆ มองๆ อยู่ครับ แต่เขาจะมองเราไหมอีกเรื่องนะ (หัวเราะ) ก็ด้วยอายุเยอะแล้วทุกอย่างก็จะค่อยเป็นค่อยไปไม่วู่วามแบบเด็กๆ ละ คุยกันไปมองกันไปศึกษากันไปก่อนครับ

อย่าศึกษานานเกินนะคะ เดี๋ยวฝ่ายหญิงเขาจะรอไม่ไหว!? เริ่มต้นปีใหม่ปีนี้ขอให้ “เจ้าพ่อเพลงรัก”มีสุขสมหวังในหน้าที่การงานรวมถึงความรักรุดหน้าในเร็ววันค่ะ!!

กระแตน้อย