อันตรายใกล้ตัวของเจ้าตูบเจ้าเหมียวจอมตะกละ (ตอนที่ 1)

มีหลายครั้งสิ่งของที่เราๆ วางข้าวของเกะกะในบ้าน โดยที่อาจไม่ทราบว่า สิ่งของเหล่านั้นก็พร้อมที่จะเป็นอาวุธร้ายที่อาจพรากชีวิตสัตว์เลี่ยงที่เรารักไปจากเราได้โดยง่าย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
สุนัขที่มีนิสัยชอบกินชอบแทะโดยไม่เลือก ซึ่งลักษณะเช่นนี้ก็ไม่แตกต่างอะไรไปจากเด็กเล็กๆ ที่ชอบหยิบสิ่งของเข้าปาก และหลายครั้ง ก็เผลอกลืนสิ่งเหล่านั้นเข้าไปโดยไม่ตั้งใจ (หรืออาจจะตั้งใจกลืนกินเข้าไปเลยก็ได้) ซึ่งเมื่อสิ่งเหล่านั้นถูกกลืนเข้าคอไปแล้ว สิ่งร้ายๆ อาจเกิดตามมาได้ในระยะเวลาอันใกล้ ดังนั้นวันนี้ผมมีข้อมูลจาก หมอบอย “นายสัตวแพทย์สุวิชา จุฑาเทพ”เรื่อง “อันตรายจากสิ่งแปลกปลอมใกล้ตัว” มาคุยให้ฟัง เพื่อจะได้เป็นหนทางที่จะช่วยป้องกันไม่ให้เกิดอันตรายกับเจ้าตูบเจ้าเหมียวของเรากันครับ 

@ อะไรบ้าง ที่อาจจะเป็นอันตรายได้หากสุนัขเผลอกลืนลงไป 

ตอบแบบกำปั้นทุบดินเลยว่า ทุกอย่างที่มีขนาดใหญ่หรืออะไรก็ตามที่เป็นของมีคมครับ แต่ตัวอย่างที่เราพบเห็นได้เสมอเลย นั่นก็คือ “กระดูก” ไม่ว่าจะเป็น “กระดูกหมูชิ้นใหญ่ๆที่พอดีคำ” กับการอุดทางเดินอาหาร (ถ้าชิ้นใหญ่มากๆ ก็จะกลืนเข้าไปไม่ได้  คงได้แต่นอนคุมเชิงกันท่าไม่ให้สุนัขตัวอื่นมายุ่งเท่านั้น) “กระดูกสันหลังหมู” หรือที่เราเรียกกันติดปากว่า “เล้ง” ที่มีมุมมีแง่งยื่นออกมา หรือ “กระดูกไก่” ที่เมื่อแตกหักแล้วจะมีความแหลมคมมาก และพร้อมที่จะอุดตันหรือทิ่มแทงหลอดอาหารและกระเพาะอาหารได้อย่างง่ายดาย  

แม้กระทั่ง “ก้อนเนื้อ” เป็นชิ้นๆ ที่เราเอาให้กินนั้น ถ้าเป็นชิ้นที่ใหญ่มากๆ แล้วเผอิญว่ามีเพื่อนสุนัขในบ้านหลายตัวพร้อมที่จะแย่งกันกิน เจ้าตูบจอมงกก็พร้อมที่จะกลืนลงคอได้ทั้งชิ้นทันทีแน่นอนครับ   

นอกจากนี้ ยังมีของอีกหลายชนิดที่อาจก่อให้เกิดปัญหาได้ได้แก่... 

-เบ็ดตกปลาที่ถูกกลืนลงไปพร้อมกับปลาหรือเหยื่อที่เจ้าของเกี่ยวไว้  

-ก้อนหิน ก้อนปูนซีเมนต์

-เชือกผูกรองเท้า ไหมขัดฟัน เศษผ้า/เศษด้าย/เศษไหม ซึ่งเป็นของที่มีลักษณะเป็นเส้นยาว 

-ถุงพลาสติกที่ถูกกลืนกินลงไปพร้อมกับอาหารแสนอร่อย     

นอกจากนั้นในบ้านที่เต็มไปด้วยต้นไม้ เช่น ต้นมะม่วงที่มีผลหอมหวานนั้น เตรียมใจไว้สำหรับการเจอปัญหานี้ได้เลยเพราะเมื่อเข้าฤดูที่มะม่วงสุกและหล่นตามโคนต้น แล้วเจ้าตูบพร้อมที่จะกินไปทั้งเมล็ดได้เลย

@เราจะรู้ได้อย่างไรว่าเจ้าตูบได้กินสิ่งแปลกปลอมเหล่านั้นเข้าไปแล้ว 

ก่อนอื่น เจ้าของจะต้องรู้นิสัยของสุนัขที่เราเลี้ยงนั้นก่อนว่า เขามีความซุกซน ตะกละ หรือมีนิสัยกินไม่เลือกหรือเปล่าถ้าใช่แล้วละก็ เราจะต้องเริ่มระมัดระวังสักหน่อย เมื่อพบว่ามีของบางอย่างในบ้านหายไป โดยที่ยังหาจำเลยไม่ได้  จากนั้นการสังเกตอาการของผู้ต้องสงสัย (นั่นคือเจ้าตูบ)ก็จะต้องเริ่มดำเนินการต่อไป โดยการ...

-การตรวจสอบสภาพการกินอาหารได้ ว่าปกติหรือไม่ 

-พยายามใช้สองขาหน้าตะกุย หรือเขี่ยช่องปากหรือไม่

-แสดงอาการสำรอก หรืออาเจียนให้เห็นหรือไม่ 

-เมินหรือปฏิเสธอาหาร แม้แต่สิ่งที่เขาชอบมากๆ ก็ตาม  

หากพบอาการเหล่านี้ และเจ้าของมัวปล่อยทิ้งไว้นานเกินไปปัญหาที่ตามมาอาจรุนแรงขึ้นได้ โดยเฉพาะในรายที่สุนัขมีน้ำหนักตัวลดลงมาก หรือแสดงอาการปวดท้องอย่างรุนแรงแล้วนั่นเอง  

โดยเฉพาะในรายที่เจ้าของเห็นเหตุการณ์ซึ่งหน้า เช่น ในรายที่ตับไก่ปิ้งหอมๆ พร้อมทั้งไม้เสียบ ถูกกลืนลงไป 

ต่อหน้าต่อตา หรือกระโดดกินปลาพร้อมเบ็ดลงไป โดยที่ยังมีสายเบ็ดคาอยู่ที่มุมปาก หากมีหลักฐานชัดแบบนี้ ก็หมดข้อกังขา ว่าเจ้าตูบเราได้ก่อปัญหาให้กับตัวเองเป็นที่เรียบร้อยแล้ว 

ผู้ช่วยศาสตราจารย์ นายสัตวแพทย์ ดร.ทิลดิสร์ รุ่งเรืองกิจไกร

ฝ่ายประชาสัมพันธ์และส่งเสริมภาพลักษณ์องค์กร

คณะสัตวแพทยศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย