คุณเคยรู้สึกเจ็บปวดบ้างไหม ?
เจ็บปวดนะครับ ไม่ใช่เจ็บป่วย ซึ่งมันต่างกัน
ความเจ็บป่วยนั้นเกิดขึ้นได้แน่ๆ คือ เจ็บ และ รู้สึกป่วย ทำให้อยากอยู่เฉยๆ
แต่ความเจ็บปวดนี้ เป็นความรู้สึกทางจิตใจหรือร่างกายที่มันเจ็บ...และปวดมากๆ ทำให้ไม่อยากอยู่นิ่ง อยากต่อสู้ดิ้นรน กระวนกระวาย ทรมาน และไม่อยากตาย
ความเจ็บปวดมีทั้งทางฝ่ายใจและฝ่ายกาย
ความเจ็บปวดทางใจ เช่น คนรักทรยศ นอกใจ ถูกญาติมิตรสนิทโกง ถูกสังคมด่าว่า ประณาม ส่วนความเจ็บปวดทางกายก็ได้แก่ บาดแผลทางกายชนิดต่างๆ
มีวิธีคิดหลายๆ อย่างเวลาชีวิตเจ็บปวดที่ท่านเคยได้ยินได้ฟังมาแล้ว
แต่ผมมีอีกวิธีหนึ่งครับ...
ผมจำคำพูดของตัวละครในภาพยนตร์ฝรั่งเรื่องหนึ่งกล่าวไว้น่าสนใจมาก มีใจความทำนองว่า
“ให้คิดว่าความเจ็บปวดเป็นมิตรของชีวิตของเราเถิด เมื่อใดที่เกิดความเจ็บปวดมันจะเตือนเราว่า เรายังมีชีวิต ยังไม่ตาย”
แล้วผมก็เอามาคิดต่อไปว่า...เมื่อเรารู้สึกเจ็บปวดแสดงว่าเรายังไม่ตาย และความเจ็บปวดทำให้เราดิ้นรน อยากมีชีวิตอยู่ ฉะนั้น เราต้องมีความอดทน มีสติที่จะหาทางเอาชีวิตรอดและให้พ้นจากความเจ็บปวด อาจจะมองหาคนอื่นมาช่วย หรือต้องช่วยตัวเอง และต้องมีความอดทนให้มากเป็นอันดับแรกๆ ต้องมีความหวังว่าเหตุการณ์จะดีขึ้น เจ็บปวดน้อยลง มีสติและปัญญาคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไปดี
ต้องคิดว่าทุกคนก็เคยเจ็บปวดอย่างเราหรือมากกว่า เพราะทุกคนยังมีชีวิตอยู่ ก็ต้องเจ็บปวดมาแล้วและผ่านได้แล้ว ไม่ใช่มีแต่เราคนเดียวหรอก
การเชื่อและยอมรับในเรื่องกฎแห่งกรรม จะทำให้เรายอมรับความเจ็บปวดได้ง่ายขึ้น
ขณะที่รู้สึกเจ็บปวดนั้น เราจะเร่งทำความดีให้มากขึ้น เพื่อให้ผลกรรมของการทำความดีในปัจจุบัน ทำให้เราดีขึ้นในอนาคตจากวันนี้ไป (ทำความดี เช่น ทาน ศีล ภาวนา)
การที่เราจดจ่อกับการตั้งใจทำความดี จะทำให้เราไม่จดจ่อกับความเจ็บปวดที่เรากำลังได้รับในขณะนั้น
เลิกวิเคราะห์เชิงโทษคนอื่นหรือโทษตัวเองเสียทีเถิด เพราะจะทำให้บาดแผลทางใจเหวอะหวะมากขึ้น เจ็บปวดมากขึ้น
เลิกผูกใจแค้น จองเวร จองกรรมกันเถิด อภัยให้กันดีกว่า
อย่าถามหาความยุติธรรมอย่างที่ใจอยากได้เลย ทุกอย่างมันจะยุติที่ธรรมชาติของโลกและชีวิตเสมอ ซึ่งก็คือ ยุติที่...ธรรมชาติ คือความไม่แน่นอนและยึดครองไม่ได้ไงเล่า
รู้แล้วอย่าตกใจนะ โลกและชีวิตเป็นเช่นนี้เอง...เป็นตะถะตา ไงเล่า
ต้องเข้าใจและยอมรับให้ได้ จะได้ไม่เจ็บปวดมาก
ยอมรับเถิดว่าความเจ็บปวดทำให้เรารู้สึกว่าเรายังมีชีวิตอยู่ และจงรักชีวิตตัวเองให้เป็น หาแนวคิดโดยใช้สติปัญญาเพื่อเยียวยาชีวิต และลดความเจ็บปวดลงดังกล่าวมาแล้วดีกว่า
ดีกว่าบ่นรำพันว่า โอย...เจ็บปวดเหลือเกิน...ซึ่งจะทำให้เจ็บปวดมากขึ้น...เรื้อรังมากขึ้น
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี