nn...ควันหลงวันก่อนที่ “เสี่ยติ่ง-สัมพันธ์ เลิศนุวัฒน์” หัวหน้าพรรคพลังพลเมืองไทย เดินทางมาสำนักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) ติดตามความคืบหน้าการยื่นคำขอจัดประชุมใหญ่ของพรรครอบสอง พอเจอะหน้านักข่าวก็ทักทายพูดคุยกับน้องๆ สื่อมวลชนอย่างคนคุ้นเคย...ด้วยความที่เป็นนักการเมืองรุ่นเก๋ามายาวนาน ทำให้เป็นที่รู้จักของหลายคน มีตั้งแต่ถามไถ่สารทุกข์สุขดิบไปจนถึงกระเซ้าเหย้าแหย่ จนถึงบรรยากาศการเมืองที่นับวันถอยหลังใกล้เข้าสู่โหมดวันสู้ศึกเลือกตั้งแล้วในปีหน้า...
...คุยไปคุยมา ไงมาถึงหัวข้อที่ “เสี่ยติ่ง”เปรยบอกการใช้จ่ายทุกสิ่งอย่างของพรรคว่า ต้องระมัด ระวัง รอบคอบ จำกัดงบให้มากที่สุด!!!...ไม่พูดเปล่า แต่เสี่ยยังทำสีหน้าท่าทีครุ่นคิด ทำเอาโกยคะแนนจากน้องๆสื่อมวลชนที่เห็นแล้ว แทบจะระทวยด้วยความเป็นห่วงเป็นใย หลังจากนั้น ก็ต้องมีการสัมภาษณ์ประเด็นการบ้านการเมืองกันตามธรรมเนียม ก็แหมมมม...ระดับ“เสี่ยติ่ง”มาเองทั้งที จะพลาดได้อย่างไร
...แต่ก่อนที่สื่อทีวีหลายๆช่องจะเอาไมค์มาจ่อต่อหน้าเสี่ย พอเห็นไมค์เท่านั้นเอง....“เสี่ยติ่ง”ก็ควักหวีขึ้นมาจัดแต่งทรงผมจริงจัง ก่อนจะบอกน้องๆว่า “เดี๋ยวไม่หล่อ”…งานนี้หล่อขึ้นหรือเปล่าไม่รู้??? แต่ที่แน่ๆทำเอาสายตาหลายคู่สะดุดเฟอร์นิเจอร์หลายชิ้นบนตัวเสี่ยติ่ง สะท้อนเข้าตานักข่าว ทำเอาตาพร่าไปชั่วขณะ.....อะแฮ่ม!!!!!...ที่โอดครวญเรื่องค่าใช้จ่ายพรรคมา ทำเอานักข่าวเลิกเชื่อไปเลย พร้อมคิดในใจกันว่า แหมมมม...“เสี่ยติ่ง”ทำเป็นเนียนพรรคจน แต่ไม่สำเร็จแหละ...555...nn
nn…ลงพื้นที่ไปเยี่ยมเยียนพบปะชาวบ้าน ริมแม่น้ำตรัง ทำเอา อดีตผู้แทนตรัง พรรคประชาธิปัตย์ “สมบูรณ์ อุทัยเวียนกุล” รำลึกความหลังเมื่อครั้งวัยเยาว์ขึ้นมาให้ชุ่มชื่นหัวใจ เมื่อเจ้าตัวติดตามไปดูวิถีทำมาหากินของคนเก่าแก่ ที่หาปูหาปลาตามประสาปู่ย่าตายายทำกันมา ด้วยเครื่องมือพื้นบ้าน ซึ่งนอกจากได้สัมผัสกับความอุดมสมบูรณ์ของแม่น้ำสายหลัก เส้นเลือดใหญ่ของคนตรัง ให้ชีวิต สร้างรายได้ให้ครอบครัวช่วย สร้างอนาคตให้ลูกหลานรุ่นแล้วรุ่นเล่า...กระจอกข่าวอ่านที่เฮียสมบูรณ์บรรยายความในใจแล้ว อดซาบซึ้งไปด้วยไม่ได้...เฮียบอกว่า ตามลุงคมไปยกไซนับสิบลูกที่จมไว้ในแม่น้ำตรัง เจอปลาดุกทะเล ไซละ 4-5 ตัวเกือบทุกไซ นอกนั้นยังมีปลาเก๋า ปลากะพง กุ้ง ปูก็พอมีให้ทำกับข้าวกินได้หลายมื้ออยู่...พร้อมเท้าความไปถึงความหลังว่า “ชีวิตผมเกิดริมแม่น้ำตรัง ตอนเด็กๆ พ่อมีอาชีพดำหอยนางรม หาหอยปะ จมปู จมไซเลี้ยงพวกผมมา มีเงินไปซื้อนม ไปโรงเรียน จนมีสถานะที่ดีในสังคมขณะนี้ ไม่ลืมคุณของแม่น้ำ...บ้านและสวนยางที่เคยอยู่ ถูกขายไปเพื่อให้ลูกทุกคนได้เรียนหนังสือ วันนี้กลายเป็นอู่ซ่อมเรือขนาดใหญ่ รู้สึกคิดถึงผูกพัน ทักษะการพายเรือ ขับเรือที่มีมาตั้งแต่เด็ก ยังเอามาใช้ได้ เป็นทักษะชีวิตของเด็กริมแม่น้ำ ในแม่น้ำยังมีให้หากินได้ ถ้าไม่ขี้เกียจ กุ้งหอยปูปลาก็พอมี แม้ไม่มากเท่าเดิม แต่ราคาก็ผันแปรไปตามปริมาณ มีน้อยราคาก็แพงขึ้น พออยู่ได้แบบพอเพียง ขอบคุณแม่น้ำ ที่ให้ชีวิต มีประสบการณ์ที่น้อยคนจะมี วันนี้มีความสุข จากการรำลึกถึงวันเก่าๆ...”...การย้อนเล่าความรู้สึกของ “เด็กคลองเรือโกลน” ในวันนั้น...ทำเอากระจอกข่าวเคลิบเคลิ้มไปด้วย...แต่ก็อดกระเซ้าเฮียสมบูรณ์ในใจไม่ได้ว่า สงสัยเฮียจะอายุเยอะขึ้น เห็นอะไรเลยคิดถึงความหลังครั้งวัยละอ่อน แหะแหะแหะ...แค่บอกว่าอายุเพิ่มขึ้น แต่ไม่ได้ว่าเป็น สว. นะเฮีย อิอิ...nn
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี