ใช้ปัญญาสอนใจให้รู้เท่าทันความอยาก เวลาอยากอะไรก็ให้คิดว่าเป็นเหมือนกับอยากได้ยาพิษ ถ้าเรารู้ว่าสิ่งที่เราอยากได้เป็นยาพิษนี้เราจะไม่กล้า เราจะไม่อยากได้ทันที ถ้ารู้ว่ากินเครื่องดื่มชนิดนี้แล้วต้องตาย เราไม่กินมัน ไม่ดื่มกัน ถ้าเรารู้ว่าดื่มแล้วจะทำให้เราทุกข์ เราก็จะไม่ดื่มกัน นี่คือหน้าที่ปัญญา ที่จะคอยสอนใจเตือนใจให้รู้ว่า ทุกครั้งที่เกิดความอยากในรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ ความอยากในลาภยศสรรเสริญนี้ เป็นการหาความทุกข์กัน ไม่ใช่เป็นการหาความสุข ถ้ามีปัญญาที่รู้ทันตัณหาความอยาก ความอยากก็จะไม่สามารถดึงใจให้ไปหาสิ่งต่างๆได้
เมื่อความอยากไม่สามารถดึงไปได้ ความอยากก็จะหมดอิทธิพลไม่สามารถที่จะมาดึงใจให้ไปทำตามความอยากอีกต่อไป ความอยากก็หมดกำลังไปเอง แล้วจิตก็จะไม่มีอะไรมาดึงจิตให้ออกไปข้างนอกอีกต่อไป จิตก็จะอยู่ข้างในตลอดเวลา ถ้าจะออกมาก็ออกมาด้วยปัญญา มีปัญญาคอยควบคุม ให้ออกมาทำหน้าที่เท่าที่จำเป็นต้องทำ เช่นถ้ายังมีร่างกายอยู่ก็เลี้ยงดูร่างกายไป แต่ไม่ได้ทำด้วยความอยาก ถ้ามีกินก็กิน ไม่มีกินก็อดไป ถ้าจะต้องตายเพราะการอดตาย ก็ต้องปล่อยให้มันอดตายไป เพราะไม่ช้าก็เร็วมันก็ต้องตายอยู่ดี มีกินหรือไม่มีกิน ถึงเวลาตายมันก็ต้องตายเหมือนกัน แต่จะไม่ยอมไปทำตามความอยากโดยเด็ดขาด เพราะไม่มีความอยาก จิตไม่หิวกับอาหารของร่างกาย ต่อให้ร่างกายอดอยากขาดแคลนกี่มื้อ จิตก็ไม่หิว
ดูพระพุทธเจ้าตอนที่บำเพ็ญเพียร อดข้าวถึง 49 วัน แต่จิตไม่หิว จิตมีสมาธิ มีความสงบ เพียงแต่ว่าตอนนั้นยังไม่มีปัญญานั่นเอง แต่พอออกจากสมาธิมา ก็หิวได้ พอหิวก็ต้องกลับเข้าไปในสมาธิใหม่ แต่ตอนหลังพระองค์ทรงเข้าใจว่า ความหิวทางใจเกิดจากความอยาก พอหยุดความอยากกินได้ ทีนี้ไม่หิวกับความหิวของร่างกายอีกต่อไป อยู่กับความหิวได้ อยู่กับความทุกข์ของร่างกายได้ อยู่กับความอดอยากขาดแคลนของร่างกายได้ เพราะใจมีความสุข อยู่กับความว่าง อยู่กับความไม่มีอะไร ความไม่ต้องการอะไร อันนี้เป็นสิ่งที่ผู้ที่สามารถมีปัญญามีสติมีสมาธิแล้วนี้ จะสามารถควบคุมจิตให้อยู่กับความว่างได้ตลอดเวลา จะไม่เดือดร้อนกับเรื่องของร่างกาย เพราะจะไม่ต้องใช้ร่างกายเป็นเครื่องมือในการหาความสุขต่างๆ อีกต่อไป
เพราะจิต ความสุขภายในนี้ไม่ต้องใช้อะไร เป็นความสุขที่ใช้ความว่าง ที่เกิดจากการอยู่กับความว่าง ไม่ต้องมีอะไร ไม่ต้องมีร่างกาย ไม่ต้องมีตาหูจมูกลิ้นกาย ไม่ต้องมีรูปเสียงกลิ่นรสโผฏฐัพพะ ไม่ต้องมีลาภยศสรรเสริญ ไม่ต้องมีคนนั้นคนนี้ ไม่ต้องมีสิ่งนั้นสิ่งนี้ บรรดาผู้ที่บรรลุธรรมนี้แล้ว ท่านอยู่ของท่านคนเดียว ท่านไม่ยุ่งกับใคร ยุ่งก็ยุ่งด้วยความเมตตาเท่านั้นเอง ยุ่งเพื่อการสงเคราะห์ แต่ไม่ได้ยุ่งเพื่อไปหวังจะต้องการอะไรจากเขา พระพุทธเจ้าพระสาวกนี้ท่านไม่ต้องการอะไรจากใครทั้งนั้น ที่ท่านเกี่ยวข้องด้วยก็เพราะว่า ท่านมีความเมตตาสงสาร ที่จะต้องเอาความรู้ความจริงมาบอกให้รู้กัน เพื่อที่จะได้รู้ แล้วจะได้ปฏิบัติให้ถูกต้อง
นี่คือการทำประโยชน์ของพระสาวกของพระพุทธเจ้า ท่านไม่ได้ทำเพื่อตนเอง เพราะความสุขของท่านนี้เป็นเหมือนน้ำที่เต็มแก้ว จะเทน้ำเข้าไปอีกเท่าไหร่ มันก็ได้ความสุขเท่านั้น มันจะไม่ได้มากไปกว่าที่มีอยู่ ความสุขใจนี้เมื่อมีอยู่เต็มที่แล้วก็ไม่ต้องการอะไรทั้งสิ้น การกระทำอะไรต่างๆก็ไม่ได้ทำเพื่อความสุขของตนเอง ทำเพื่อความสุขของผู้อื่น สอนผู้อื่นให้รู้จักวิธีหาความสุขที่ถูกต้อง คือหาวิธีจากการอยู่กับความว่างให้ได้ ให้ปล่อยวางทุกสิ่งทุกอย่างด้วยการทำทาน การทำทานนี้ก็เป็นการปล่อยวางการหาความสุขจากสิ่งต่างๆนั่นเอง ให้เงินทองก็เป็นการทำทานอย่างหนึ่ง ให้สามีให้ภรรยากับคนอื่นไปก็เป็นการทำทานอย่างหนึ่ง
เราอย่าไปหาความสุขจากสามีจากภรรยา เพราะวันดีคืนดีสามีภรรยาก็อาจจะจากเราไปได้ ถ้าเราไม่ต้องมีสามีไม่ต้องมีภรรยาเราก็จะไม่ทุกข์ไม่เดือดร้อน ถ้าเราไม่มีสมบัติ เราไม่ต้องใช้สมบัติข้าวของเงินทอง เวลาเราไม่มีเราก็จะไม่เดือดร้อน เราต้องสละทิ้งไปให้หมด ลาภยศสรรเสริญ ความสุขทางตาหูจมูกลิ้นกาย และร่างกายของเราต้องสละทิ้งไปให้หมด อย่าไปยุ่งกับมัน อย่าไปอาศัยมันเป็นเครื่องมือหาความสุข ให้อาศัยธรรมที่พระพุทธเจ้ามอบให้กับพวกเราเป็นเครื่องมือหาความสุขกัน ก็คือหาจากศีล หาจากสมาธิ หาจากปัญญา นี่แหละก็คือเป้าหมายของการบำเพ็ญการหาความสุขที่แท้จริงเป็นการหาความสุขที่จะทำให้เราไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดกันอีกต่อไป
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี