พูดถึงเรื่องเทวบุตร เทวดาอินทร์ พรหม นรก สวรรค์อะไรมันก็ธรรมดา เพราะเป็นตำราอ่านธรรมดา แต่ท่านผู้นำออกมาจากความที่ท่านรู้จริง เห็นจริง ว่าบาป ว่าบุญ ว่านรก ว่าสวรรค์ ถอดออกมาจากใจที่ท่านรู้จริงๆ เห็นจริงๆ มันจึงมีน้ำหนักเป็นลำดับลำดาไป เพราะออกมาจากใจที่ท่านรู้จริงๆ เห็นจริงๆ มันจึงพูดออกมาจากความถึงใจๆ จึงมีรสชาติมาก มันก็ทำให้จิตใจของผู้ฟังมีรสมีชาติขึ้นแล้วมีกำลังวังชา มีคุณภาพประจำใจขึ้นมา จากการได้ยินได้ฟัง จากการที่ท่านรู้จริงๆ เห็นจริงๆมันต่างกันอย่างนั้นนะ ไม่ได้เหมือนกันนะ
การจดการจำมาธรรมดากิเลสไม่ได้ถลอกปอกเปิกเรียนถึงนิพพาน กิเลสไม่ได้เป็นนิพพานด้วย ฝังอยู่ที่ใจของเราทุกคน เนี่ยเวลาเราไปอ่านไปสวรรค์ พรหมโลกนิพพาน จิตไม่ได้เป็นสวรรค์เป็นพรหมโลก เป็นนิพพาน มันก็ธรรมดา อ่านลงไปในนรก เป็นสิ่งที่น่ากลัวหวาดเสียวเสียนี้ จิตมันก็ไม่หวาด ไม่กลัว ไม่เสียว ดีไม่ดี มันยังหน้าด้าน มันยังลบอีกด้วยว่า บาปนรกไม่มี จิตมันด้าน มันด้านที่จิต ถ้าจิตทรงความจริงไว้แล้ว ออกจากจิตแล้วมีน้ำหนัก มีรสชาติมากมันต่างกัน
..............
คัดลอกจากหนังสือ "เทวดา" หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี