การได้เกิดมาเป็นมนุษย์ ได้มาพบกับพระพุทธศาสนานี้คือสิ่งที่มีคุณค่าอย่างยิ่ง คุณค่ามหาศาล เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นได้ยากอย่างยิ่ง ยากยิ่งกว่าการถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ และมีคุณค่ามากกว่ารางวัลที่ ๑ รางวัลที่เราได้รับจากการที่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ได้มาพบกับพระพุทธศาสนา คือ พระนิพพาน คือ การได้หลุดพ้นจากกองทุกข์แห่งการเวียนว่ายตายเกิดนั่นเอง ซึ่งเป็นสิ่งที่ยากต่อสัตว์โลกที่จะสามารถทำได้โดยลำพังของตนเอง จะไปนิพพานกันได้นี้ ต้องมีพระพุทธเจ้าพาไปเท่านั้น
ถ้าไม่มีพระพุทธเจ้า สัตว์โลกอย่างพวกเรานี้จะต้องติดอยู่ในการเวียนว่ายตายเกิด ไปอย่างไม่มีวันสิ้นสุด เพราะจะไม่มีใครที่จะมีความรู้ความสามารถเท่ากับพระพุทธเจ้า ที่นานๆ จะมีปรากฏขึ้นมาสักพระองค์หนึ่ง เวลาของพระพุทธเจ้าที่มาปรากฏนี้เป็นเวลาที่ยาวนานมาก ระหว่างองค์ที่มาปรากฏจะทิ้งช่วงเป็นระยะเวลาหลายล้านๆปีเลย ถึงจะได้มีพระพุทธเจ้ามาปรากฏในโลกนี้ มาตรัสรู้พระธรรมอันประเสริฐ แล้วก็นำเอาพระธรรมอันประเสริฐนี้มาสั่งสอนให้แก่สัตว์โลกอย่างพวกเรา ให้ได้รู้จักวิธีหลุดพ้นจากความทุกข์ของการเกิดแก่เจ็บตาย
นี่คือเรื่องที่พวกเราอาจจะไม่รู้กัน อาจจะไม่เห็นคุณค่าของการมาเกิดเป็นมนุษย์ในชาตินี้กัน เพราะว่าการได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้ ไม่ได้หมายความว่า จะเกิดมาแล้วจะพบกับพระพุทธศาสนาทุกๆครั้งไป นานๆถึงจะได้มีโอกาสได้มาพบ อย่างที่พูดไว้ว่า ยากยิ่งกว่าการถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ การถูกลอตเตอรี่รางวัลที่ ๑ นี้ง่ายกว่าการที่เราได้มาเกิดเป็นมนุษย์ ได้มาพบกับพระพุทธศาสนา เพราะว่าการเกิดเป็นมนุษย์ก็ไม่ใช่เป็นของง่าย
มนุษย์เรานี้เกิดยากกว่าการมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน เพราะเหตุใด เพราะว่าจำนวนของสัตว์เดรัจฉานมีมากกว่าจำนวนของมนุษย์ที่มาเกิดกัน ถ้าเราเปรียบเทียบกับประชากรของมนุษย์ กับประชากรของสัตว์เดรัจฉานที่มีอยู่ในโลกนี้ มนุษย์นี้มีจำนวนน้อยกว่าหลายล้านเท่าด้วยกัน และการเกิดของมนุษย์นี้เกิดยาก การที่จะมีลูกแต่ละครั้งก็ไม่ใช่เป็นของง่าย แล้วมีก็ไม่เป็นจำนวนมาก มีกันครั้งละหนึ่งคน และบางทีก็ไม่มีกัน ไม่เหมือนกับสัตว์เดรัจฉาน เวลาเขาออกลูกออกเต้านี้เขาออกมากันเป็นฝูงกัน นี่คือความยากง่ายของการมาเกิดเป็นมนุษย์ กับการมาเกิดเป็นสัตว์เดรัจฉาน และก่อนที่จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์นี้ ก็ยังต้องไปรับผลบุญผลบาปในนรกหรือในสวรรค์ก่อน
ถ้าได้ทำบุญไว้มากกว่าทำบาป ก็จะไปอยู่ในสวรรค์ก่อน ถ้าทำบาปมากกว่าทำบุญ ก็จะไปอยู่ในอบาย อยู่ในนรกก่อน ก่อนที่จะได้มามีสิทธิมาเกิดเป็นมนุษย์ ก็ต้องรอเวลาที่มีมนุษย์เขาผลิตลูก ถึงจะได้มาเป็นมนุษย์กัน
นี่คือความยากของการมาเกิดเป็นมนุษย์ แล้วความยากของการมาเกิดเป็นพระพุทธเจ้านี้ ก็ยิ่งยากกว่าอีกหลายเท่า เพราะผู้ที่จะมาเป็นพระพุทธเจ้าก็คือต้องเป็นมนุษย์ผู้ที่ได้สร้างสมบุญบารมีมาอย่างมากมาย เช่น เจ้าชายสิทธัตถะ ที่มาเกิดแล้วก็มาออกบวช แล้วก็มาบรรลุ มาตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าขึ้นมา เป็นสิ่งที่ไม่มีใครในโลกนี้จะชอบทำกัน ทุกคนชอบที่จะอยู่กันอย่างสุขสบาย อยู่กับความร่ำรวยต่างๆ อยู่กับทรัพย์สมบัติ อยู่กับความสุขความสบาย ที่ทรัพย์สมบัติจะมอบให้กับเรา แต่เจ้าชายสิทธัตถะนี้ ท่านกลับเห็นว่า ทรัพย์สมบัติ
ความสุขความสบายนี้เป็นเหมือนกับดัก ที่จะดักให้ท่านติดอยู่กับวัฏจักรแห่งการเวียนว่ายตายเกิด เป็นกับดักที่จะดึงให้ท่านกลับมาเกิดมาแก่มาเจ็บมาตายอยู่เรื่อยๆ ไม่มีใครจะคิดแบบเจ้าชายสิทธัตถะกัน ส่วนใหญ่เราจะคิดอยู่กันอย่างสุขอย่างสบายในโลกนี้กัน อยากเป็นเศรษฐีอยากเป็นใหญ่เป็นโตกัน เพราะเราคิดว่าเมื่อเราเป็นใหญ่เป็นโต เราร่ำเรารวยเราจะได้มีความสุขกัน
แต่เป็นความสุขที่เป็นเหมือนเหยื่อที่ติดอยู่ปลายเบ็ด เป็นความสุขที่มีกองทุกข์แห่งการเวียนว่ายตายเกิดเป็นตัวตามมาต่อไป ถ้าเราติดความสุขทางร่างกายนี้ เวลาร่างกายนี้ตายไป เราก็อยากจะกลับมาเกิดใหม่ อยากจะมาหาความสุขแบบเดิมที่เราเคยหากัน แล้วพอเรามาเกิดเราก็ต้องมาเจอกับความทุกข์ต่างๆ อย่างที่พวกเรากำลังเจอกันอยู่ในขณะนี้ เจอมากบ้างเจอน้อยบ้าง แล้วแต่โอกาสแล้วแต่จังหวะของแต่ละคน
บางคนเกิดมาก็ลำบากตั้งแต่เกิดเลย พ่อแม่ยากจน แร้นแค้น หากินอย่างยากลำบาก บางคนก็มีโรคภัยไข้เจ็บเบียดเบียน บางคนก็มีเวรมีกรรม มีเรื่องมีราวกับเจ้ากรรมนายเวรต่างๆ บางคนก็ไปประสบกับอุบัติเหตุอุบัติภัยต่างๆ
การมาเกิดเป็นมนุษย์นี้ไม่ใช่เกิดบนกองสุขอย่างเดียว กว่าจะได้สุขแต่ละครั้งนี้ต้องทุกข์กันค่อนข้างจะมากพอสมควร แต่เรามักจะมองข้ามความทุกข์เหล่านี้ไป เรามองไปที่ความสุขที่เรานานๆ จะได้สักครั้งหนึ่ง เวลาที่เราได้ไปเที่ยวกัน เวลาที่เราได้เงินได้ทองมากัน เวลาที่เราได้รับตำแหน่งรับยศต่างๆ เวลานั้นเรามีความสุขมีความดีอกดีใจกัน แต่เวลาที่เราต้องสูญเสียสิ่งที่เราได้มาไป เรากลับมองไม่เห็น หรือกลับไม่คิดถึงมัน เวลาที่เราร้องห่มร้องไห้เศร้าโศกเสียใจ เวลาที่เราวิตกกังวล หวาดกลัวกับภัยต่างๆ กับเหตุการณ์ต่างๆ อันนี้มันเป็นความทุกข์ที่เกิดจากการที่เรามาเกิดกัน
แล้วเวลาต่อไปร่างกายของเราก็จะต้องเป็นเหมือนคนแก่ ต้องเป็นเหมือนคนเจ็บไข้ได้ป่วย ต้องเป็นเหมือนคนตาย เวลานั้นเรายิ่งจะทุกข์มากกว่าตอนที่เราเป็นกันอยู่นี่ ขณะนี้ แต่เพราะว่าเราไม่คิดถึงมัน มันก็เลยทำให้เราคิดว่าเราจะไม่ต้องเจอกับความทุกข์เหล่านี้กัน แต่มันกำลังรอเราอยู่ ความแก่ความเจ็บความตายนี้ มันไม่หนีไปไหนหรอก มันเป็นสิ่งที่มันจะรอต้อนรับเรา ถ้าเรามาเกิดแล้ว ไม่ช้าก็เร็ว เราก็ต้องเจอกับทุกข์ต่างๆ เหล่านี้ นี่แหละคือสิ่งที่ทำให้เรากลับมาเกิด ก็เพราะความชอบความยินดีกับการหาความสุขต่างๆ ในโลกนี้นั่นเอง
...............................
ธรรมะบนเขา วันที่ ๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๖๑ พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต วัดญาณสังวรารามฯ จังหวัดชลบุรี
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี