จากกรณีเพจ "มูลนิธิวอชด็อก ไทยแลนด์ Watchdog Thailand Foundation - WDT" ได้แชร์เพจข่าวดังที่โพสต์เรื่องราว "พระพยอม เตือนสติผู้ที่ชอบทำบุญให้อาหารสัตว์ จนผู้อื่นได้รับความเดือดร้อน บอกจากที่จะได้บุญ อาจกลายเป็นบาป ซ้ำนำมาซึ่งความขัดแย้งในชุมชน" โดยระบุข้อความว่า "พูดรวมๆ คนเขาจะให้อาหารนก ก็ไม่ผิด คนรู้จักแต่จะเดือดร้อนรำคาญสัตว์ #สัตว์ประเภทไหนๆก็มีสิทธิ์จะใช้ชีวิตบนโลกนี้เช่นกัน
#พระพุทธเจ้าตรัสว่า ภิกขุ แปลว่าผู้ขอ…ภิกขาจาร จึงหมายถึงการที่ผู้ขอต้องตระเวนไปเพื่อหาอาหารใส่ปากใส่ท้อง.... คนที่ให้ข้าวสัตว์จร เขาไม่ได้หวังบุญพาวาสนาส่งอะไรหรอก #เขาเพียงแต่เมตตาเวทนาสัตว์ด้อยโอกาส จึงขวนขวายหาทางทำให้อิ่มท้อง ด้วยการหาอาหารมาให้สัตว์ที่ตกทุกข์ได้ยาก นี่คือการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ ที่คนในสังคมเดียวกันนี่แหละเป็นคนสร้างปัญหาที่ต้นเหตุ ด้วยการทอดทิ้งสัตว์ ใครที่ออกมาพูดเรื่องเดือดร้อนรำคาญสัตว์ ก็คือคนที่ไม่เห็นคุณค่าของสิทธิสัตว์อยู่แล้ว
คนเหล่านั้นจึงคิดได้แค่ว่าสัตว์ทำให้เดือดร้อนรำคาญ แต่ไม่เคยคิดว่าสัตว์ก็มีสิทธิ์ที่จะมีชีวิตอยู่ในแผ่นดินเดียวกันกับคนเหมือนกัน อย่าได้รู้จักแต่สัตว์ทำให้เดือดร้อนรำคาญ ในเมื่อคนก็เบียดเบียนที่อยู่อาศัยของสัตว์เฉกเช่นเดียวกัน ถ้าพิจารณา ลำดับปัญหาและการแก้ไข ต้นเหตุและปลายเหตุของปัญหาไม่ได้ ก็เงียบปากไปเลยดีกว่าไหมเป็นพระสงฆ์จะไม่รู้จักพรหมวิหาร 4 ได้อย่างไร หลักธรรมครองใจที่ทำให้คนปฏิบัติในทางที่ประเสริฐทั้งต่อตัวเองและผู้อื่น หลักแห่งความเมตตา กรุณา มุทิตาและอุเบกขา
หลักของความเท่าเทียมและมีเมตตาต่อชีวิตของผู้อื่น #อย่าได้ออกมาพ่นเรื่องไร้สาระที่ไม่รู้จริงแล้วออกมาพูดให้คนรักสัตว์ต้องระคายใจ เสื่อมเปล่าๆ มิฉะนั้นการให้อาหารสัตว์จะต่างกันยังไงกับใส่บาตร"
หลังจากที่โพสต์ดังกล่าวถูกแชร์ออกไป ทำให้ชาวเน็ตออกมาวิพากษ์วิจารณ์แสดงความคิดโพสต์ดังกล่าวเป็นจำนวนมาก ทั้งคนที่รักสัตว์ก็จะเห็นด้วยในการทำบุญให้ทานกับสัตว์ได้กุศลเยอะ ส่วนอีกกลุ่มก็จะแสดงความความคิดเห็นว่าทำบุญให้ทานเป็นสิ่งที่ดีแต่อย่าให้คนอื่นเดือดร้อน
ล่าสุดเมื่อวันที่ 17 ต.ค.65 ผู้สื่อข่าวเดินทางไปยังวัดสวนแก้ว ต.บางเลน อ.บางใหญ่ จ.นนทบุรี พบพระพยอม กลฺยาโณ เจ้าอาวาส วัดสวนแก้ว เพื่อสอบถามกรณีดังกล่าว
พระพยอม กล่าวว่า มองในแง่ดีเพจนี้อาจจะได้ข้อมูลจากตนไม่ครบถ้วน อย่างเช่นคำโบราณว่าทำคุณได้โทษ โปรดสัตว์ได้บาป ถ้าให้อาหารสุนัขแล้วมันไปกัดคนก็จะตรงกับคำนี้ ถ้าให้อาหารสัตว์ทุกชนิดให้อาหารสัตว์ทุกอย่าง ถ้าให้ด้วยความใคร่ครวญจึงค่อยให้จะดีกว่า ถ้าให้อาหารมั่วไปหมดคงจะไม่ใช่ ถ้ามีเมตตาแต่ขาดปัญญาก็จะเดือดร้อน ถ้ามีสัตว์ไปรวมตัวกันตรงที่ให้อาหาร เป็นหมู่บ้าน หรือหน้าบ้านคนอื่นก็จะเดือดร้อน
ใครจะนั่งเก็บอุจจาระสุนัข เพราะคนให้ไม่ได้เดือดร้อน ต้องมาเดือดร้อนคนอื่นจะให้ตนปิดปากไม่พูดตามที่เพจเขียนไว้ก็คงจะไม่ได้เพราะพระมีหน้าที่เตือน และพระก็ไม่มีหน้าที่ไปห้ามใครให้อาหารสัตว์ แต่เตือนเรื่องการให้อาหาร และทุกคนก็ไม่มีสิทธิ์มาห้ามปามพระ เป็นคนเหนือฟ้ามาจากไหนมาหาพระไม่ให้เตือนไม่ให้พูด พระมีคำว่าอโคจร พระไปบิณฑบาตในซ่องไม่ได้ สถานเริงรมณ์ไม่ได้ พระทำแบบนั้นไม่ได้ แต่คนให้อาหารหมาทั่วไปแต่ไปให้ในที่คนอื่นก็ทำไม่ได้เช่นกัน ทุกอย่างมีการจำกัดสถานที่ ถ้าให้และเกิดความเดือดร้อนคือให้แล้วไม่คิด ไม่ดูกาลเทศะสถานที่ เพราะสัตว์ทั้งหลายอยู่ได้ด้วยอาหาร มนุษย์ก็อยู่ได้ด้วยอาหาร ก็ต้องจัดสัดส่วนให้ดี เรื่องการมีสิทธิในการให้อาหารสัตว์จะต้องมีจะไปทำตามใจตัวเองไม่ได้ จะต้องมีขอบเขต
"ถ้าอาตมาพูดแล้วทำให้ใครเป็นทุกข์ พระพยอมต้องขอโทษ ถ้าบอกว่าตนเป็นพระไม่มีพรหมวิหาร 4 มาดูที่วัดว่าอาตมาเลี้ยงเด็กกำพร้า เลี้ยงคนชรา เลี้ยงคนพิการ เลี้ยงคนตกงาน เลี้ยงหมา เลี้ยงแมว กี่ร้อยตัวให้มาดู อาตมาก็เลี้ยงและให้ในขอบเขตตัวเอง ไม่ไปเดือดร้อนใคร จะบอกว่าอาตมาไม่มีเมตตา แสดงว่าทัศนะมุมมองรู้จักอาตมาไม่จริงพอ ถ้ารู้จักกันเข้าใจกัน ต้องมีข้อมูลดีๆ มีเหตุผลเข้ามา รับรองว่าการพูดจาที่ออกไปบัณฑิตไม่สรรเสริญ ถ้าเตือนดีๆ แล้วโกธรต้องเรียกว่าคนพาล" พระพยอม กล่าว
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี