6 กุมภาพันธ์ 2567  ผู้สื่อข่าวรายงานว่าสภาพอากาศจังหวัดพะเยา เริ่มมีการเปลี่ยนแปลง ทำให้สัตว์ต่างๆพากันอพยพ ออกหากิน และล่าเหยื่อ โดยเฉพาะนก ปากห่าง จะพากันบินออกหาอาหารกันเป็นฝูงใหญ่ เพื่อหาเหยื่อ ที่บริเวณทุ่งนาริมถนนบ้านศาลา-ดอกคำใต้ ต.ท่าวังทอง อ.เมือง จ.พะเยา มีฝูงนกปากห่างจำนวนกว่า 10,000 ตัว บินเป็นฝูงใหญ่และพากันร่อน ลงไปตามทุ่งนาของชาวบ้านเพื่อหาอาหาร ปลา แมลง กบ เขียด

โดยเฉพาะหอยเชอรี่ที่มีอยู่ในทุ่งนา เป็นจำนวนมาก จนเป็นที่แปลกตาของ คนที่ผ่านไปมาตามเส้นทางดังกล่าวเพราะนกปากห่างมีลำตัวขนาดใหญ่กว่านกกระยาง หรือนกประจำถิ่นอื่นๆ รวมทั้งไม่ค่อยเป็นที่พบเห็นบ่อยครั้งมากนักด้วย

ซึ่งลำตัวจะมีขนาดใหญ่ หัวกลม คอขาว ขายาว ปากยาวสีน้ำตาลอมเหลือง ปากบนกับปากล่างไม่สบกันตรงกลางจนเกิดเป็นช่องว่าง หัว คอ หลัง อก ท้อง และหัวไหล่สีขาวอมเหลือง ตัดกับขนโคนปีก ขนกลาง ปีกสีดำ ขนปลายปีกและหางสีดำ แข้งและตีนสีชมพูอ่อน จะพบได้บ่อย และจะอาศัยอยู่ตามพื้นที่ชุ่มน้ำ หนอง คลอง บึง ทุ่งนา บางครั้งพบเป็นฝูงใหญ่เดินหาเหยื่อตามแหล่งน้ำ

โดยเฉพาะหอยเชอรี่ ที่เป็นอาหารอันโอชะของนกปากห่าง และในพื้นที่ของจังหวัดพะเยา ฝูงนกปากห่างจะอพยพมาอยู่อาศัยเป็นฝูงใหญ่และมีจำนวนมากเนื่องจากมีการทำนา 2 รอบคือนาปีและนาปรัง ซึ่งอุดมสมบูรณ์ไปด้วยอาหาร ทำให้นกปากห่างที่อพยพมาจากที่อื่นมีจำนวนมาก.012