แม้จะหยุดภารกิจในตำแหน่งผู้ว่าฯกทม. แต่ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์  บริพัตร  ก็ยังแลเห็นความสำคัญเกี่ยวกับความเดือดร้อนของประชาชนต่อเนื่อง  โดยเฉพาะในพื้นที่ล่อแหลมทั้งภัยแล้ง และจุดอ่อนไหวน้ำท่วม  อาชีพประชาชน สิ่งแวดล้อม  กทม.เมืองน่าอยู่ ฯลฯ  จึงมักตอดไปยังพื้นที่เนืองๆ แต่ไม่ประสงค์ให้ใครล่วงรู้เลย  เพราะอย่างน้อยการเคารพต่อกฏหมายบ้านเมือง คือ สิ่งสำคัญยิ่ง  ผู้หลักผู้ใหญ่ใน”เสาชิงช้า”ติดต่อถามทุกข์สุขตอบสั้นๆสบายดี ขอให้ข้าราชการไปถามประชาชนดีกว่า  ทุกอย่างจะให้สั่งการหรือแนะนำให้กระทำเด็ดขาด  ใครขอคำปรึกษาก็หลีกเลี่ยง เพราะประเดี๋ยวจะตกเป็นเหยื่อทางการเมือง และเสียเปรียบทางการเมืองได้  ว่ากันว่าทุกเรื่องที่ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร เคยกำหนดเป็นนโยบายให้ สุดแล้วแต่ นางผุสดี ตามไท รองผู้ว่ากทม.รักษาการณ์จะพิจารณาชี้ขาด   ถ้าเป็นประโยชน์กับประชาชนก็ว่าไปตามเนื้อผ้า...

ในขณะที่ นายวสันต์ มีวงษ์ คนใกล้ชิด ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร เปรี้ยงปร้างว่า ผู้ว่าฯกทม.เป็นห่วงใยประชาชนสูง  เพราะสำนึกตลอดว่า ประชาชนเลือกเข้ามาด้วยคะแนนล้านกว่าเสียง แต่ยังทำงานตอบแทนไม่คุ้มค่า ท่านจึงต้องเฝ้าติดตามอยู่ห่างๆ  โดยจะไม่”อีแอบ”ไปสั่งการข้าราชการคนหนึ่งคนใดให้ปฏิบัติ  อย่างไรก็ตามเมื่อผู้ว่าฯกทม.พักงานทางการเมืองไว้ตามกระบวนการของกฏหมาย  ก็ทำให้ผู้ว่าฯกทม.มีเวลาสำหรับการพักผ่อนดูแลตัวเองมากขึ้นกว่าเดิม แต่ก็ไม่ได้แปลว่าจะไม่รับรู้เรื่องราวใดๆ คงติดตามจากข่าวทีวีและหนังสือพิมพ์อยู่เป็นประจำ...

อีกมุมหนึ่งหลังจาก ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร หยุดพักงานการเมืองตามกระบวนการทางกฏหมาย ปรากฎว่า  มีคนกลุ่มหนึ่งมุ่งใส่ร้ายป้ายสีสุดน่าเกลียดยิ่ง  ด้วยข้อมูลเท็จและรู้ไม่จริง หรือรู้จริงแต่กลับให้ร้ายฝ่ายตรงกันข้ามอย่างเดียว สิ่งหนึ่งที่พูดโจมตี คือ ตลอดการเป็นผู้ว่าฯกทม.ของ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร ไม่ได้ใส่ใจเรื่องความทุกข์สุขของประชาชนจริงจัง มีการจัดคนไปเที่ยวกันเสียมากกว่า  เขตดุสิตช่วงที่เกิดน้ำท่วมก็ไม่เคยโผล่ไปดู ไปเห็นความเดือดร้อน ผู้คนร้องถามหาก็เงียบ และอีกมากมายก่ายกองที่สรรหาโจมตีเพื่อหวังให้เกิด”อัปมงคล” กับ ม.ร.ว.สุขุมพันธุ์ บริพัตร  ...

จึงมีคำถามถึงกลุ่มคนกลุ่มนี้เช่นกันว่า แล้วที่สมัครพรรคพวกตัวเองพยายามนักหนาให้น้ำไหลผ่านเมืองหลวงนั้น มันถูกต้องหรือไม่  ถ้าวันนั้นผู้ว่าฯกทม.ไม่ใช่  สุขุมพันธุ์ บริพัตร กทม.คงไม่เหลือพื้นดินให้ญาติพี่น้องคนพูดได้เสพสุขแน่นอน   ป้องกันน้ำไม่ให้ทำลายเศรษฐกิจเมืองหลวง เหมือนป้องกันพระนครไม่ให้ฉิบหาย   อนิจจาคนพวกนี้กลับด่าทอเสียๆหายๆ  ฟังแล้วอัปยศเหลือหลาย    แล้วถ้าเกิดปล่อยให้น้ำท่วมกรุงทั้งหมดทุกจุด  ถามว่าคนพวกจะมีปฏิกริยาอย่างไร คำตอบ  คนป่วยทางจิตทำดีให้ตาย อย่างไรมันก็ต้องจิกด่าเหมือนเดิม ...

อีกประเด็นหนึ่งที่คนกลุ่มนี้ประกาศเสียงดังฟังชัด เป็นเสนียดรูหูยิ่งนัก  คือ  ผู้ว่าฯกทม.นำคนไปเที่ยว “ไผ่ฎำ”ทำข่าวตรงนี้มานาน ไม่เคยเห็นผู้ว่าฯกทม.นำหัวคะแนนไปเที่ยวเลย  หรือถ้าจะหมายถึง ส.ก.,ส.ข. พรรคเดียวกับผู้วาฯกทม.ก็ยังพูดไม่ถูกอยู่ดี  เพราะ ส.ก.,ส.ข.ในสภา กทม.ไม่ใช่มีเฉพาะประชาธิปัตย์   พรรคเพื่อไทยที่คนกลุ่มนี้สนับสนุนก็มี ส.ก.,ส.ข. ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่เขานำคนสูงอายุไปเปิดหูเปิดตา และยังคัดเลือกคนไปอีกต่างหาก  พรรคเพื่อไทยทำเยี่ยงนี้เช่นกัน  แล้วจะมานั่งด่า”ทำหอก”อะไร  ทุเรศ บัดซบจริงๆ การด่าคนหวังเอาความสะใจควรละเว้น  ทว่าถ้าคนๆนั้นมันชั่วช้าเลวทราม ด่าไปเถอะได้บุญแรง  แต่คนทำดี กล้าได้กล้าเสีย เพียงแค่ตัวเอง กมลสันดานตัวเองไม่ถูกใจแล้วออกมาใส่ร้าย อย่างนี้พระท่านว่า อุบาทว์ครับท่าน ...

ทิ้งท้ายด้วยรถเรือดับเพลิงมรณะ แม้ นายสมัคร สุนทรเวช จะจากโลกนี้ไปแล้วก็ตาม แต่สิ่งที่เกิดขึ้นช่วงนั้นผลของมันยังตกทอดมาถึงภรรยาและบุตร อย่างน่าเศร้าใจยิ่ง  หลายคนวิพากษ์วิจารณ์หึ่ง”เสาชิงช้า” ข้อตกลงพูดคุย กับ การเปิด แอลซี  ลงนิติกรรมการซื้อขาย ใครจะผิดมากกว่ากันแน่ สังคมยังเคลือบแคลง  นักกฎหมายที่ไม่เข้าใครออกใครน่าจะออกมาช้ำระล้างระบบยึดความถูกต้องชัดๆเสียที  เนื่องจากเรื่องนี้ยังทุเรศหัวใจผู้คนตลอดเวลา 

ไผ่ฎำ