5 ส.ค.57 นางปวีณา หงสกุล ประธานมูลนิธิปวีณาหงสกุลเพื่อเด็กและสตรี กล่าวถึงกรณีอุ้มบุญที่ตกเป็นประเด็นทางสังคมในขณะนี้ว่า  ขอคัดค้านการอุ้มบุญ โดยให้แพทย์สภาพิจารณา เนื่องจากการอุ้มบุญในประเทศไทย ไม่ว่ากรณีใดๆ จะเป็นการควบคุมยาก หากพิจารณาให้เฉพาะญาติ เท่านั้นที่จะสามารถอุ้มบุญได้  แต่ในทางปฏิบัติก็จะต้องมีการลักลอบกันอีก โดยผู้หญิงบางคนก็ไม่ทราบกฎหมาย  คิดว่าถูกกฎหมาย จึงรับอุ้มบุญ

นางปวีณา ยังระบุอีกด้วยว่า มีเหตุผลมากมายที่ไม่ควรให้อนุมัติอุ้มบุญในประเทศไทย ดังนี้ การอุ้มบุญ นับเป็นการพาณิชย์ มีการให้กำเนิดเด็กและซื้อขายด้วยเงิน ผู้ที่มีวัตถุประสงค์ ที่จะมาให้อุ้มบุญ มี 2 กรณี คือ หญิงชายที่มีความประสงค์ ที่ไม่สามารถมีลูก  ไม่ว่าจะโดยสภาพใด และรักเด็กอยากมีลูก ข้อพึงห่วงใย มนุษย์ที่เป็นโรคจิต ใจร้าย  มีอยู่จำนวนหนึ่ง ที่ชอบละเมิดทางเพศเด็ก สามารถใช้สเต็มเซลล์ ใครก็ได้โดยการซื้อมา และให้ค่าจ้างอุ้มบุญ เมื่อเด็กคลอดมา ตนรับเป็นพ่อ แม่ ผู้อุปการะ และเมื่อเด็กโตขึ้น ก็สามารถข่มขืน ทารุณกรรมเด็ก หรือขายเด็กไปค้าประเวณีได้ โดยเด็กต้องอยู่ในสภาพทาสในครัวเรือนและ มีอีกจำพวกหนึ่ง ที่พาเด็กมาค้ามนุษย์ 100%

โดยขณะนี้มีพลเมืองดี  มาให้ข้อมูลกับทางมูลนิธิปวีณาฯ ว่า มีการว่าจ้างหญิง เพื่ออุ้มบุญ โดยให้เงิน 350,000 บาท เมื่อท้องแล้ว ทุกเดือนจะได้รับเงิน เดือนละ 10,000 บาท เป็นเวลา 7 เดือน แต่ที่น่าสงสัยที่สุดคือ การตรวจร่างกาย  ตรวจครรภ์  แม้แต่การผ่าตัดคลอดมักจะทำที่โรงพยาบาลเอกชน และพลเมืองดีแจ้งว่า แม่ที่อุ้มบุญทุกคน จะต้องผ่าท้องนำเด็กออก เมื่อครบ  7 เดือน เท่านั้น เมื่อแม่พื้นขึ้นมาก็จะไม่ได้เห็นหน้าลูกเลย เป็นที่น่าสังเกต ว่า ทำไมจะต้องผ่าท้อง เมื่อท้องครบเพียง 7 เดือน ทำไมไม่รอถึง 9 เดือน และพลเมืองดีรายนี้ยังบอกอีกว่า  ต้องการดูดไขสันหลังเด็ก เพื่อนำไปทำสเต็มเซลล์ เพื่อนำไปขาย นั้นก็หมายความว่า  เด็ก ก็ต้องเสียชีวิต

และ ในปัจจุบัน เมื่อคนที่ไม่มีลูกแล้ว จะไปขอลูกที่สถานสงเคราะห์ ยังต้องมีนักจิตวิทยา นักสังคมสงเคราะห์ และเจ้าหน้าที่ ที่เกี่ยวข้องตรวจสอบประวัติบุคคลที่ จะมาขอรับเด็กไปอุปการะในแต่ละราย และต้องมีกฎระเบียบที่จะต้องมาพบเด็กทุกๆสัปดาห์ ที่สถานสงเคราะห์เป็นเวลา 2 ปี แม้แต่ชาวต่างชาติ ก็ต้องเช็คประวัติ ลงพื้นที่เยี่ยมบ้าน พูดคุย และเมื่อรับเด็กไปแล้ว ทางหน่วยงาน ก็จะต้องติดตามความประพฤติของครอบครัวและมีการจัดวันสังสรรค์เด็กปีละ  1 ครั้ง อาจจะเป็นที่สถานทูต หรือสถานที่ๆ เหมาะสม เพื่อเจ้าหน้าที่จะได้เข้าไปติดตามและเยี่ยมเยียนตลอด เพราะฉะนั้น ในปัจจุบันยังไม่ความพร้อมที่จะให้มีการอุ้มบุญ ตราบใดที่เด็กยังไม่มีการคุ้มครองอย่างถูกต้อง

ในอนาคต หากจะมีการอุ้มบุญจริงๆ จะต้อง ได้รับอนุมัติจากหน่วยราชการ อาจเป็นการะทรวงพัฒนาสังคมฯ หรืออาจจะใช้โรงพยาบาลรัฐ ได้ใน 2-3 แห่ง ก่อนที่จะมีการอุ้มบุญ ต้องมาแสดงวัตถุประสงค์ มีชื่อ ประวัติ ผู้ที่ประสงค์ มีการตรวจ  DNA  อย่างถูกต้อง ว่าเป็นพ่อ แม่ จริง ที่ต้องการจะให้อุ้มบุญ และสอบประวัติ อย่างละเอียด ซึ่งอาจจะต้องใช้เวลาอีกนาน เพราะปัจจุบัน ปัญหาสังคม เด็กถูกละเมิดสิทธิมากมาย และบางราย พ่อแท้ๆ ก็ยังข่มขืนลูกได้เลย นับประสาอะไรกับเด็กที่เกิดจากการอุ้มบุญ หากเราไม่ปกป้องคุ้มครอง ก่อนที่กำเนิด ปัญหาจะเกิดซ้ำตามมาโดยแก้ไขได้ยาก