ใครที่เคยอ่านนิยายเรื่อง “แฮร์รี่พอตเตอร์” คงจำได้ว่าในสังคมของพวกพ่อมดแม่มด เขาจะมีกระทรวงเวทมนตร์ เพื่อคอยควบคุมบริหารการใช้เวทมนตร์คาถาของเหล่าพ่อมดแม่มดเพื่อให้อยู่ในร่องในรอย ไม่สร้างความเดือดร้อนและสร้างการพัฒนาในเรื่องของเวทมนตร์คาถา เพราะคาถากับพ่อมดอยู่คู่กันอย่างขาดมิได้ในการดำเนินชีวิต

ประเทศไทยของเรา คนไทยส่วนใหญ่มีวิถีชีวิตที่ผูกพันกับพุทธศาสนาแบบแยกกันไม่ออกเหมือนพ่อมดกับเวทมนตร์คาถา แต่เรากลับไม่มีกระทรวงศาสนาพุทธฯ มีแค่กรมการศาสนา ซึ่งเป็นหน่วยงานหนึ่งในกระทรวงวัฒนธรรมเท่านั้นเอง และเป็นกรมศาสนาที่ไม่ได้ระบุว่าเป็นกรมการศาสนาพุทธฯ แต่หมายรวมไปถึง ศาสนาทุกศาสนาที่มีอยู่ในประเทศไทย ซึ่งเหตุที่ไม่สามารถระบุออกไปให้เป็น ศาสนาพุทธเพียงอย่างเดียวได้ เพราะพุทธศาสนาไม่ใช่เป็นศาสนาประจำชาติของประเทศไทย หากจะเน้นแต่เพียงพุทธศาสนาอย่างเดียว ย่อมขัดกับหลักเสรีภาพทางการปกครองระบอบประชาธิปไตย หน่วยงานที่ทำหน้าที่ ดูแล รักษา ส่งเสริมงานเกี่ยวกับศาสนาในกระทรวงวัฒนธรรม จึงหมายถึงงานของทุกศาสนา แต่ในฐานะที่ประเทศไทยมีพุทธศาสนิกชนมากที่สุด จึงได้เกิด หน่วยงานเพื่อพุทธศาสนาขึ้น หน่วยหนึ่งคือ สำนักงานพุทธศาสนา ที่อยู่ในความรับผิดชอบของนายกรัฐมนตรีไม่เกี่ยวข้องกับกระทรวงวัฒนธรรม เพื่อทำหน้าที่ดูแลและบริหารงานด้านพุทธศาสนาเพียงอย่างเดียว

พูดถึงพุทธศาสนา คนส่วนใหญ่จะนึกถึงหัวใจหลักที่พุทธองค์ทรงให้พุทธศาสนิกชนตระหนักอยู่เสมอคือ เรื่องของจิต เพราะจิตเป็นกลไกที่สำคัญที่สุดของชีวิต

ทุกชีวิตจะมีวิถีทางไปทางใด จิตจะเป็นผู้สั่ง ดังนั้น การควบคุมจิตได้คือการควบคุมชีวิตได้นั่นเอง

สังคมของมนุษย์ในวันนี้ ต้องยอมรับเป็นสังคมที่มีสภาพแวดล้อมผูกพันกับจิตของมนุษย์มากกว่าทุกยุคสมัยที่ผ่านมา เนื่องจากได้เกิด วิวัฒนาการสมัยใหม่ ที่แตกต่างไปจาก วิวัฒนาการที่เคยเกิดมาแล้ว มันเป็น วิวัฒนาการใหม่ที่ไม่เคยมีใครคาดคิดว่าจะเกิดมีขึ้นบนโลกใบนี้ โดยทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมา ล้วนกระทบกับจิตของมนุษย์อย่างตรงๆ ที่สุด แบบว่าสร้างความหนักใจกับจิตของมนุษย์ว่าจะต้องปรับตัวให้เข้ากับความเปลี่ยนแปลงได้อย่างไร

เปรียบเหมือนในสังคมของเยาวชนที่เต็มไปด้วยความแปลกใหม่ ที่ล้วนแล้วแต่ท้าทายความตื่นตัวให้กับทุกคนทุกๆ ด้าน และช่วงนี้แหละคือช่วยที่เรียกกันว่า หัวเลี้ยวหัวต่อของ “วัยรุ่น”

วันนี้สภาพแวดล้อมในสังคมมนุษย์ เป็นสภาพหัวเลี้ยวหัวต่อของจิตมนุษย์ หากจิตของใครขาดการควบคุม ขาดการปรุงแต่ง ความสับสนวุ่นวายย่อมจะเกิดขึ้น

โอกาสเดียวที่จะทำให้สังคมโลกวันนี้ ยุติความสับสน ยุติความขัดแย้ง หยุดความวุ่นวาย นั่นคือควบคุมจิตให้อยู่ พุทธศาสนาเป็นศาสนาเดียวบนโลกใบนี้ที่เห็นความสำคัญของจิตมานับเป็นเวลากว่าสองพันปีมาแล้ว และมีคำสอนในการควบคุมปรุงจิตให้บริสุทธิ์ได้อย่างเป็นรูปธรรม...

แล้วทำไมคนไทยเรา ซึ่งมีผู้ศรัทธาในพุทธศาสนามากที่สุดและลึกซึ้งมากที่สุดจึงไม่เป็นผู้นำในเรื่องนี้เพื่อสร้างความสงบสุขให้โลกล่ะ?? หน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับพุทธศาสนาน่าคิดถึงนะครับ อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปอย่างไม่คิดจะทำอะไรกันบ้างเลย