nn เรื่องของแผ่นปูนหรือแผ่นพื้นปูนร่วงหล่นลงมาแล้วทำให้เกิดเป็นโศกนาฏกรรมเสียหายทั้งทรัพย์สินและชีวิตประชาชนซึ่งเหตุการณ์อุบาทว์นี้เกิดอยู่เสมอต้นเสมอปลาย โดยที่ผู้รับผิดชอบเองก็รู้ปัญหาทรามๆ ดีตลอด แต่ไม่เคยแก้ไขอะไรให้ชัดเจน การป้องกันที่เป็นมาตรฐานสากลซึ่งเขาทำกันแทบไม่มีเลย พอเกิดเหตุก็แสดงความเสียใจ แล้วถ้าเกิดเหตุการณ์คานปูนแผ่นปูนหล่นลงทับรถและคนเสียชีวิต ถ้าคนเสียชีวิตเป็นลูกเป็นหลานรัฐมนตรีหรือเป็นลูกนายกรัฐมนตรี คำขอโทษจะเป็นแบบไหนไม่วิ่งกันหัวขวิดตีนขวิดหรืออย่างไร...

nn ขณะเดียวกันเหตุการณ์อัปมงคลข้างต้น ประชาชนผู้ขับขี่ยวดยานบนถนนทุบโต๊ะทำนายว่า วิกฤตอัปยศเช่นนี้จะยังคงอุบัติต่อไปไม่สิ้นสุดตราบใดที่รูปแบบวิธีการก่อสร้างลักษณะมักง่ายถูกปลุกเสกให้ดำเนินต่อไปไม่ปรับเปลี่ยนวิธีการ...

nn อีกเรื่องที่จะเกิดขึ้นอย่างไม่ต้องสงสัย คือ สถานีรถไฟฟ้าที่คานอาจแตกร่วงหล่นลงมา เพราะเขาใช้วิธีก่อสร้างแบบเอาวัสถุดิบที่เป็นท่อนๆ มาเชื่อมต่อกัน ซึ่งมันไม่แข็งแรงเหมือนการหล่อคานสำเร็จ ตรงนี้จะเกิดภาวะ “ชะตากรรมชะตาทราม” อันตรายสาหัสมากทีเดียวเนื่องจากบนถนนใต้สถานีรถไฟฟ้ามียวดยานรถสัญจรไป-มาเพียบ...

nn คำถามถ้าเกิดขึ้นจริงความสูญเสียจะหนักหน่วงรุนแรงมหาบรรลัยมากมายมหาศาลทีเดียว  การก่อสร้างสถานีรถไฟฟ้าด้วยวิธีต่อ “คานแขน” ดูอย่างไรก็น่ากลัวน่าหวาดเสียว แต่ถ้า “คานแขน” หล่อรวมกับเสาอย่างไรก็แข็งแรง และนับตั้งแต่มีการก่อสร้างรถไฟฟ้า หรือก่อสร้างสะพานไม่ว่าจะกลับรถหรือไม่กลับรถชีวิตทรัพย์สินของผู้คนต้องถูกสังเวยไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน...

nn ประชาชนคนใช้ถนนบอกกับ “ไผ่ฎำ” ว่า ปัจจุบันการก่อสร้างบนถนนทุกแห่งไม่ปลอดภัย และรู้สึกแปลกใจที่หน่วยงานรับผิดชอบยังครึ่งหลับครึ่งตื่นรวมทั้งประมาทชนิดหน้าตาเฉย ยังใช้วิธีหรือรูปแบบเดิมๆ ก่อสร้าง โดยเฉพาะโครงการรถไฟฟ้ามักมีเศษวัตถุร่วงหล่นจากสถานีอยู่บ่อยๆ บางครั้งเชื่อมเหล็กอ๊อกเหล็กยังกระทำกันเย้ยฟ้าท้าดิน ปล่อยดอกไฟฟุ้งกระจาย หรือแม้กระทั่งดูดน้ำปล่อยน้ำลงไปบนถนนจนลื่น (ถนนรามอินทรา) ท่ามกลางหน่วยงานรับผิดชอบ “ตาบอดคลำช้าง”...

nn ทิ้งท้ายด้วยเรื่องความไม่เข้าใจบทบาทตัวเองของที่ปรึกษาผู้ว่าฯกทม.บางคน ที่ลำพองอำนาจไปทะลึ่งตึงตังสั่งข้าราชการระดับสำนักและข้าราชการอื่นๆให้ทำอย่างนั้นอย่างนี้เหตุการณ์ไม่รู้จักบทบาทของตัวเองเช่นนี้ ผอ.สำนักท่านหนึ่งทนไม่ไหวสอนมวยให้คิดเชิงทำนอง “ผมทำตามท่านสั่งไม่ได้” ซึ่งถ้าพูดตามเนื้อผ้าแล้ว ผอ.สำนักฯท่านนี้ฉีกหน้าได้ถูกต้อง และทำถูกต้องแล้ว เพราะที่ปรึกษาคือที่ปรึกษา การไปจิกสั่งคนนั้นคนนี้ทำนั่นทำนี่ไม่ได้ ที่สำคัญต้องไม่ทำด้วย ผู้ว่าฯกทม.สั่งได้รองผู้ว่าฯที่ดูแลสั่งได้ แต่รองผู้ว่าฯท่านนั้นก็ต้องไม่จู้จี้จุกจิกจนน่ารำคาญหัวใจเหมือนที่กำลังกลายเป็นสายล่อฟ้าอยู่เวลานี้...nn

ไผ่ฎำ