เสียงดังกับความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา

ปัญหาเรื่องเสียงไปอีกปัญหาหนึ่งซึ่งเปลืองผู้เขียนเคยได้นำลงในคอลัมน์นี้หลายครั้งแล้ว แต่ก็ยังมีอยู่บางมุมที่เห็นว่าแตกต่างและน่าจะเป็นประโยชน์โดยเฉพาะกรณีความผิดทางอาญา

ในกรณีเสียงดังนั้นนอกจากจะสามารถร้องเรียนต่อหน่วยงานรัฐที่เกี่ยวข้องแล้วรวมถึงการฟ้องคดีแพ่งเพื่อเรียกค่าเสียหาย หรือให้งดการกระทำละเมิดซ้ำ

ความผิดตามกฎหมายอาญาเกี่ยวกับเสียงดังยังถูกบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายอาญา ในมาตรา 370 และ 397 อีกด้วย (มาตรา 370 ผู้ใดส่งเสียง ทำให้เกิดเสียงหรือกระทำความอื้ออึงโดยไม่มีเหตุอันสมควร จนทำให้ประชาชนตกใจหรือเดือดร้อน ต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 1,000 บาท)

มาตรา 397 ผู้ใดกระทำด้วยประการใดๆ ต่อผู้อื่น อันเป็นการรังแก ข่มเหง คุกคาม หรือกระทำให้ได้รับความอับอายหรือเดือดร้อนรำคาญ ต้องระวางโทษปรับไม่เกิน 5,000 บาท

        ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคหนึ่งเป็นการกระทำในที่สาธารณสถานหรือต่อหน้าธารกำนัลหรือเป็นการกระทำอันมีลักษณะส่อไปในทางที่จะล่วงเกินทางเพศ ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน หรือปรับไม่เกิน 10,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ

ถ้าการกระทำความผิดตามวรรคสองเป็นการกระทำโดยอาศัยเหตุที่ผู้กระทำมีอำนาจเหนือผู้ถูกกระทำอันเนื่องจากความสัมพันธ์ในฐานะที่เป็นผู้บังคับบัญชา นายจ้าง หรือผู้มีอำนาจเหนือประการอื่น ต้องระวางโทษจำคุกไม่เกิน 1 เดือน และปรับไม่เกิน 10,000 บาท

      ซึ่งจะเห็นว่าในบทบัญญัติดังกล่าวทั้งสองมาตรามีข้อกำหนด

เกี่ยวกับ การกระทำ ความผิดทั้งกรณีจะทำให้เกิดเสียงดังอื้ออึงตกใจ รวมถึง เดือนร้อนรำคาญ รวมทั้ง กรณีทำให้เกิดความเดือดร้อนรำคาญ ในที่สาธารณะ

      ทั้งสองมาตราดังกล่าวมีโทษ ตั้งแต่โทษปรับไปจนถึงโทษจำคุก กฎหมายอาญาดังกล่าวได้บัญญัติและบังคับใช้มาเป็นมานาน แสดงให้เห็นว่า ความครอบคลุมทางกฎหมายในประเทศไทยนั้นสามารถครอบคลุมถึงการกระทำในสังคม เพียวพอ เพียงแต่ความยากในทางปฏิบัติคงเป็นการเก็บเกี่ยวพยานหลักฐาน โดยเฉพาะเรื่องเสียงซึ่ง หากจะต้องใช้ข้อเท็จจริงที่ตีความเรื่องระดับของเสียงแล้ว คงจะเป็นอุปสรรคสำหรับประชาชนทั่วไปหรือหากต้องพึ่งอุปกรณ์แล้วเสียงอาจจะไม่อยู่ให้เก็บข้อมูลแล้วก็เป็นได้

-037-