15 พ.ค.2566 น.ส.ณัฏฐา มหัทธนา หรือโบว์ นักกิจกรรมทางการเมือง โพสต์ข้อความบนเฟซบุ๊ก ในหัวข้อ “ก้าวไกล แซงเพื่อไทย เพราะ ….?” มีรายละเอียดดังนี้

การที่พรรคร่วมฝ่ายค้านมีเสียงรวมกันได้ประมาณ 300 เสียงนั้น เป็นไปตามที่สำนักโพลหลักๆได้เคยนำเสนอตัวเลขไว้

แต่สิ่งที่พลิกทุกโพลแบบเหนือความคาดหมายเลย คือการที่พรรคก้าวไกลมีคะแนนเบียดกับเพื่อไทยจนถึงขั้นแซงเป็นที่หนึ่ง

ข้อเท็จจริงคือ ทุกโพลทำการสำรวจก่อนวันที่ 12 พฤษภาคม ซึ่งเป็นวันที่ทั้งเพื่อไทยและก้าวไกลทำการปราศรัยใหญ่ ”ครั้งสุดท้าย”

และการปราศรัยครั้งนั้นเอง คือ “จุดเปลี่ยน” ที่ทำให้ “โพลพลิก” ทั้งกระดาน

ในวันนั้น “เพื่อไทย” พูดถึงอดีต และ “ก้าวไกล” พูดถึงอนาคต แน่นอนว่า คนที่ไม่คิดจะเลือกทั้งสองพรรคนี้อาจไม่เปลี่ยนใจไปเลือกอยู่แล้ว แต่ในหมู่คนที่ยังลังเลระหว่างสองพรรค การปราศรัยในวันนั้นคือ “Game changer”

ลองทบทวนว่าทั้งสองพรรคพูดอะไรบ้าง …

เพื่อไทยพูดถึงวีรกรรมการต่อสู้ และมีการ “โต้” สิ่งที่เคยถูกพรรคก้าวไกลกล่าวหาตลอดการปราศรัย

ดังนั้น แม้จะพูดถึงการต่อสู้ แต่ก็เป็นการพูดแบบ “ตั้งรับ” แถมบรรดาการต่อสู้ที่พูดถึง ยังเป็นการต่อสู้ของ “ตัวบุคคล” หรือ “กลุ่มคนเสื้อแดง” ที่ไม่ได้มีความเกี่ยวข้องโดยตรงอย่างเป็นทางการกับ “พรรคเพื่อไทย”

วันที่คุณณัฐวุฒิต่อสู้ร่วมกับคนเสื้อแดง เขาไม่ได้มีตำแหน่งใดๆในพรรค วันที่คุณจาตุรนต์ต่อต้านอำนาจ คสช. เขาต่อต้านในฐานะตัวบุคคล ไม่ใช่เพราะพรรค และมีนักการเมืองอีกเพียงไม่กี่คนในวันนั้นจากพรรคเพื่อไทย ที่ได้แสดงออกต่อต้านอำนาจรัฐประหารอย่างชัดเจนจริงๆ แม้ในช่วงการรณรงค์ Vote No รัฐธรรมนูญฉบับ คสช. พรรคเพื่อไทยก็ไม่เคยมีการแสดงออก “ในนามพรรค” ที่จะช่วยผลักดันให้การรณรงค์โดยภาคประชาชนมีเสียงดังขึ้น ยิ่งตัวคุณอุ๊งอิ๊งยิ่งไม่ต้องพูดถึง ตลอดเกือบสองทศวรรษของการต่อสู้โดยประชาชน ก็ไม่เคยมีการแสดงออกใดๆที่ส่งเสริมการต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย .. ให้เห็น แม้แต่ครั้งเดียว

เนื้อหาการปราศรัยในวันนั้น จึงไม่ใช่การชู “จุดเด่น” ของพรรคเพื่อไทย หากทำได้เพียงปลุกใจ “คนเสื้อแดง” ที่สุขใจกับการได้ย้อนอดีตเท่านั้น หาได้ช่วยทำให้คนที่ยังลังเลอยู่เกิดความมั่นใจ หรือขยายฐานเสียงใหม่ใดๆได้เลย

มีหนำซ้ำ อีกสองวันก่อนการเลือกตั้ง พรรคเพื่อไทยยังไม่สามารถให้ “ความชัดเจน” ว่าใครกันแน่คือ “แคนดิเดทหมายเลขหนึ่ง” มีแต่ให้คนงมกันเองเดากันเองผ่านการจัดวางข้อความบนฉากหลังเวทีเท่านั้น และสปีชในส่วนที่เป็นไฮไลท์ที่สุดบนเวทีของคุณอุ๊งอิ๊ง ก็คือส่วนที่พูดถึงการกลับมาติดคุกของอดีตนายก เร้าความรู้สึกให้คนรู้ว่าท่านอยากมาช่วยคิดช่วยพัฒนาบ้านเมือง … พาให้หลายคนคิดไปว่า ทั้งที่เป็นพรรคการเมืองใหญ่ มีคนมากมายอยู่เต็มพรรค ก็ยังหวังพึ่งร่มเงาอดีตนายกในวัย 74 ปี

Theme หลักในการปราศรัยของพรรคเพื่อไทยในวันนั้น จึงเป็นเรื่องของ “อดีต” โดยแท้

ในขณะที่พรรคก้าวไกล พูดเรื่อง “อนาคต”

การปราศรัยโดยคุณพิธาของพรรคก้าวไกล ถูกร่างโดยผ่านการทำ Market Segmentation แบ่ง “กลุ่มเป้าหมาย” ทางการตลาดมาเป็นอย่างดี

เนื้อหาตลอดการปราศรัย เป็นการพูดถึงคนทีละกลุ่ม ทีละกลุ่ม โดยฉายให้เห็นภาพว่าพรรคก้าวไกลจะสามารถเปลี่ยนชีวิตและ pain point ของคนแต่ละกลุ่มในเรื่องไหนบ้าง และด้วยวิธีใด

ต้องย้ำว่า ใครที่ไม่เห็นด้วยหรือไม่ชอบพรรคก้าวไกลก็คงไม่เลือกอยู่แล้ว

แต่สำหรับคนที่ยังลังเล เขาเห็นภาพ “อนาคต”

สุดท้าย พรรคก้าวไกลไม่เคยมีความกำกวม ว่าตั้งใจจะส่งใครเป็นนายกรัฐมนตรี คุณพิธาขึ้นปราศรัยด้วยความรู้สึกของนายกรัฐมนตรีคนต่อไป ไม่ใช่แค่คนที่ถูกเสนอชื่อในฐานะตัวจริงบ้างตัวหลอกบ้าง ที่ล้วนแล้วแต่ไม่มีอำนาจตัดสินใจจริงๆทั้งสิ้น

องค์ประกอบเหล่านี้สร้าง “แรงบันดาลใจ” ที่จำเป็นต่อการตัดสินใจของผู้ลงคะแนนที่ยังลังเลระหว่าง “พรรคแดง” กับ “พรรคส้ม” ในนาทีสุดท้าย

และนั่นคือ “จุดเปลี่ยน” ที่ทำให้ลำดับที่และสถานะแกนนำในการจัดตั้งรัฐบาล “ในรอบแรก” ของพรรคเพื่อไทยและก้าวไกลเกิด “สลับที่” กัน พร้อมปรากฏการณ์ซูเปอร์แลนด์สไลด์ของพรรคก้าวไกลใน กทม.

ขอบคุณข้อมูลเฟซบุ๊ก Bow Nuttaa Mahattana