ถอด 5 ข้อบทเรียน‘เลือกตั้ง66’ เมื่อ‘ก้าวไกล’แลนด์สไลด์

16 พฤษภาคม 2566 พล.ท.นันทเดช เมฆสวัสดิ์ อดีตหัวหน้าศูนย์ปฏิบัติการพิเศษ ศูนย์รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ (ศรภ.) โพสต์เฟซบุ๊ก “พลโท นันทเดช เมฆสวัสดิ์” มีเนื้อหาดังนี้...

เมื่อก้าวไกลแลนด์สไลด์

มีอยู่ 5 เรื่องหลักครับ นอกเหนือจากการทำสื่อโซเชียลเจาะกลุ่มเป้าหมายที่ชัดเจนอย่างต่อเนื่องตลอด 8 ปีที่ผ่านมา

นอกจากนั้นส่วนใหญ่จะมาจากเรื่องปากท้องซึ่งย่อมมาก่อนเรื่องของประเทศชาติที่ดูแล้วเป็นนามธรรม และไกลตัว รวมไปถึงความเบื่อนักการเมืองรุ่นเก่า ผลการเลือกตั้ง จึงน่าศึกษา และสามารถสรุปเป็นบทเรียน สำหรับการเลือกตั้งครั้งต่อไป ในอีก 4 ปีข้างหน้า  

1.ผมเคยเขียนไว้อย่างน้อย 3 ครั้ง ถึงเรื่อง “รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย” แต่ก็ไม่มีใครสนใจนัก ถ้า พรรคพลังประชารัฐ ไม่แยกออกมาเป็น 2 พรรค และ พรรคประชาธิปัตย์ ไม่แยกออกมาเป็น 3 พรรค ทะเลาะกันจนประชาชนเบื่อ นอกจากนั้นยังกลายเป็นพรรคที่แย่งชิงคะแนนกันเอง อัดกันเอง เลยเป็นผลส่วนหนึ่งที่ทำให้พรรคก้าวไกล ไม่มีคู่ต่อสู้เลย

2.ถ้าทำใจให้เป็นธรรม มาดูนโยบายพรรคก้าวไกลแล้ว ใครๆก็อยากจะเลือกครับ เช่น คนแก่ได้ 3,000 บาท เด็กได้ 1,200 บาทต่อเดือน ไปถึงอายุ 6 ขวบ คนป่วยติดเตียงได้ 10,000 บาท ตายเบิกค่าทำศพได้ 10,000 บาท เรียนฟรีจนจบปริญญาตรี ฯลฯ “ส่วนทำได้ไม่ได้ก็อีกเรื่องหนึ่ง” แต่ปีแรกน่าจะทำได้แน่นอน

เพราะลุงตู่เก็บเงินไว้ให้ใช้แยะทีเดียว

3.เรื่องทหารเกณฑ์ ไม่มีใครอยากเป็นทหารเกณฑ์หรอกครับ เงินเดือนก็ต่ำกว่า อสม.เสียอีก ขึ้นเงิน อสม.มา 3 รอบแล้ว ส่วนเงินเดือนทหารเกณฑ์ยังอยู่เท่าเดิม

งานก็หนัก จ่ากองร้อยก็อารมณ์เสียบ่อย ระเบียบวินัยทหารก็เข้มงวด ดังนั้นทหารเกณฑ์ ทั้ง 8-9 ปีที่ผ่านมา จึงเทคะแนนไปให้ ก้าวไกล กันเกือบทั้งหมด (เรื่องนี้ผมก็เคยเตือนไปแล้วครับ) นี่ยังไม่นับความไม่เทียมต่างๆ “นอกระบบ” ทหารอีกมากมาย ที่ทำให้ “ทอ-ทหาร” จำนวนไม่น้อยไม่อดทนเหมือนที่เราเคยท่อง กอเอ๋ยกอ-ไก่ ออกมา

โหวตให้พรรคก้าวไกล

4.เรื่องของตำรวจหลายสิบเรื่องที่ดูเหมือนจะมีปัญหาเรื่องการบังคับใช้กฎหมายติดต่อทับถมกันมา หาข้อยุติไม่ได้ เกิดวิกฤตศรัทธาต่อการแก้ไขปัญหาสังคม ซึ่งเป็นความมั่นคงพื้นฐานของการดำรงชีวิตประจำวัน อย่างเช่น คดีแตงโม จนถึง ตู้ห่าว มาถึง แอม ไซยาไนด์ ทำให้คนเบื่อรัฐบาลมากครับ

5.เรื่องการแทรกแซงอย่างตั้งอกตั้งใจของประเทศตะวันตก ทั้งสนับสนุนงบประมาณในการเคลื่อนไหวผ่าน NGOs การให้ความหวังต่างๆ และการโฆษณาชวนเชื่ออย่างเป็นระบบที่เชื่อมโยงทั้ง 4 เรื่องแรก เข้าไปไว้ด้วยกัน

อย่างไรก็ตาม ผมขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่าน (รวมทั้งผมเองด้วย) ว่าเรามีสิทธิ์เพียง 1 วันในการเลือกผู้แทนของเราในแต่ละครั้ง ที่เหลือ เราได้แต่เฝ้าดู และรับผลของการใช้สิทธิ์เพียง 1 วันนั้น ซึ่งพวกเราทุกคน ได้ทำหน้าที่ “พลเมือง” นั้นโดยสมบูรณ์แล้ว 

ก็ได้แต่หวังว่า รัฐบาลใหม่ คงไม่ตีมึนกับกฎหมายบ้านเมือง โดยเฉพาะกฎหมายรัฐธรรมนูญ นะครับ

-005