วันที่ 2 ธันวาคม 2567 นายปานเทพ พัวพงษ์พันธ์ คณบดีวิทยาลัยการแพทย์แผนตะวันออก มหาวิทยาลัยรังสิต โพสต์เฟซบุ๊ก เรื่อง “พื้นที่ด้านใต้ละติจูด 11 องศาเหนือจะแบ่งปิโตรเลียมกัน ขัดพระบรมราชโองการหรือไม่?” ระบุว่า  ภาพเปรียบเทียบนี้แสดงทำไม MOU2544 ขัดต่อพระบรมราชโองการ ภาพด้านซ้ายเป็นพระบรมราชโองการสมัยรัชกาลที่ 9 ประกาศเขตไหล่ทวีป พ.ศ. 2516 ตามบทบัญญัติแห่งกรุงเจนีวาว่าด้วยไหล่วทวีป ค.ศ. 1958 ภาพด้านตะวันตกของเชตไหล่ทวีปจากหลักเขตที่ 73 เป็นเส้น “มัธยะ” แบ่งครึ่งกันะรหว่างเกาะกูดของไทย และเกาะกงขอกัมพูชา เกิดพื้นที่เขตเศรษฐกิจจำเพาะของประเทศไทยฝ่ายเดียวตามกฎหมายสากล จำนวน 88,194 ตารางกิโลเมตร หรือประมาณ 55 ล้านไร่ ไม่มีพื้นทีทับซ้อน

ภาพด้านขวาเป็น MOU2544 เป็นแผนที่ซึ่ง“ไม่ปฏิเสธ” เส้นอ้างสิทธิของกัมพูชา แถมยังระบุด้วยว่าพื้นที่ด้านเหนือละติจูด 11 องศาเหนือจะแบ่งเขตแดนทางทะเลตามตามบทบัญญัติแห่งกรุงเจนีวาว่าด้วยไหล่วทวีป ค.ศ. 1958 แต่ “แผนที่“ แนบท้าย กลับไม่ปฏิเสธการลากเส้นของกัมพุชาละเมิดอำนาจอธิปไตยของไทย ทั้งทะเลภายในด้านทิศตะวันออกของเกาะกูด และละเมิดอำนาจอธิปไตยทะเลอาณาเขตรอบเกาะกูดอีกด้วย การไม่ปฏิเสธ ”แผนที่“ซึ่งละเมิดกฎหมายเช่นนี้ ประเทศไทยย่อมเสี่ยงโดนกฎหมายปิดปากเหมือนคดีปราสาทพระวิหารได้

ส่วนพื้นที่ด้านใต้ละติจูด 11 องศาเหนือ  MOU2544ให้เป็นพื้นที่พัฒนาร่วม แปลว่าพื้นที่ด้านใต้ละติจูด 11 องศาเหนือ ทั้งสองฝ่าย ”ยอมรับ“ และ ”ไม่ปฏิเสธ“ แล้วว่าเป็นที่ซึ่งทับซ้อนตามกฎหมายทะเลสากลจริง จึงจะพัฒนาร่วมโดยไม่ต้องสนใจเรื่องเขตแดน ซึ่งเป็นพี้นที่ประมาณ 16,000 ตารางกิโลเมตร แผนที่กรอบการเจรจาตกลงกันตาม MOU2544 จึงย่อมขัดต่อแผนที่พระบรมราชโองการด้านซ้าย เมื่อไม่ผ่านความเห็นชอบจากรัฐสภา ย่อมต้องเป็นโมฆะหรือไม่