ผมได้สร้างชีวิต และกำหนดชะตาชีวิตด้วยตนเอง ในแบบฉบับของผม
แต่ค่อยๆ สร้างไป ปรับเปลี่ยน ตบแต่งให้เป็นรูปร่าง จนตกผลึก เป็น “ชีวิตที่ใช่” เรา ท่าน ทั้งหลาย > คงมองเห็น : กรวด ทราย หิน ปูน ดิน น้ำ และส่วนที่มองไม่เห็น คือ ลม ความร้อนแล้ว ช่างอินทาเนียร์ก็ออกแบบ แล้วก่อมาเป็น “ตึก อาคาร บ้าน ฯลฯ” ด้วยสิ่งและวัตถุพื้นฐานเหล่านี้มีแบบอย่างทางสถาปนิก มากมาย ที่เราเห็นตามมหานครเมืองใหม่ เมือง ชนบท ฯลฯ และ เช่น ศิลปิน จิตรกรชั้นเยี่ยมที่สเกตช์ ร่าง วาดภาพ แล้วใช้เวลาอีกนาน มาต่อเติมกว่าจะได้ภาพที่สมบูรณ์ เส้นทางที่เดินจาก ด.ช. เยาวชน ผู้ใหญ่ วัยเกษียณ ย่างเข้า 70 และก้าวไปสู่ 71-80 และ...ความตาย ผมนำประสบการณ์ชีวิตตนเองเป็นหลัก และของผู้นำหน้าที่เราประทับใจ เพื่อนมิตร น้องๆ มาหลอมเป็นตัวตนมีไม่น้อยใช้ความฝัน จินตนาการ มานำ และอีกสิ่งที่สำคัญ คือ การมองย้อนกลับ (Recall) ภาพในอดีตเหตุเพราะ ในช่วงที่เราเดินผ่านมา “เรามองแต่ไม่เห็น ดู ฟัง แต่ไม่เข้าใจ” เพราะเรายังมีประสบการณ์น้อยเมื่อเราเดินทางมาจุดทางแยก ในทางสายยาวของชีวิต เราจะเดินต่อไปอย่างไร ความคิดเหล่านี้จึงถูกนำมาใช้ เช่น คำขวัญของโรงเรียนอัสสัมชัญลำปาง “วิริยะ อุตสาหะ นำมาซึ่งความสำเร็จ” ความคิด แง่มุมที่ได้มาจาก “การสอน ทั้งในตำราเรียน ความรักแบบอย่างของมาสเตอร์ บราเดอร์” ในยามเด็กคุณูปการของโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา ที่มีเด็กมาจากทั่วประเทศ มีส่วนทำให้เรามีเพื่อนหลากหลายในสังคมการขยันขันแข็ง การมุ่งเรียน เอาจริง การอ่านศึกษาทะลุจบหลักสูตร ตั้งแต่เรียนปีหนึ่ง ก็ให้แง่คิดบางมุมในขณะที่นักเรียนเตรียมส่วนใหญ่ เอาเรียนมาก่อน แต่ตัวเอง กลับให้ความสนใจในกิจกรรมชมรมสังคมศึกษาอาจจะเป็นส่วนหนึ่ง ที่สร้างนิสัย การรักความชอบ ในการทำกิจกรรม และการให้บริการแก่เพื่อนมิตรและผู้อื่น Engineering Thought : Input > Process > Output SOTUS = Seniority Order Tradition Unity Spirit ของวิศวะและจุฬาฯ ประสบการณ์ของการทำกิจกรรม ชมรม สโมสรนิสิต ศูนย์นิสิตนักศึกษาแห่งประเทศไทย ที่เอามาใช้ตอนหลังแม้แต่การเรียนซ้ำชั้น Repeator : สอนให้เรารู้จัก“แปรวิกฤติเป็นโอกาส” และเข้าใจหัวอกคนรีไทร์
l พ่อแม่ : ให้กำเนิดชีวิต และสอนให้เป็นคนดี
กู : ต่อยอดพัฒนาด้วยใจคิด และสองมือสองขาที่ต้องยืนได้ด้วยตนเองอย่างอิสระเสรีก้าวไปอย่างช้าๆ ศึกษาเรียนรู้ไปทีละตอน เหมือนขึ้นบันไดที่ละขั้นทีละก้าว ด้วยมานะบากบั่นสังคมดี เพื่อนมิตร ครูที่ดี ที่ช่วยแนะนำ เดินก้าวไปด้วยกัน และเดินต่อไปไม่หยุดเรียนรู้ สะสมประสบการณ์ แยกแยะสิ่งดีไม่ดี ผิดแล้วแก้ผิดอีก ก็แก้ไขปรับปรุงไปตลอดชีวิต
l เป็นเส้นทางคู่ : มีถูก-ผิด ยาก-ง่าย ล้มเหลว-สำเร็จ ดีใจ- เสียใจ ทุกข์-สุข อุปสรรค-โอกาส
มีคนให้คนสอน : บวร พ่อแม่(บ้าน ) พระ (วัด) ครู(โรงเรียน) ทำเอง ฝึกฝนเอง จึงได้มา : วิริยะ อุตสาหะ นำมาซึ่งความสำเร็จ, ไม่มีอะไร ที่ได้มาฟรี ไม่มีอะไร ที่ทำไม่ได้ เพียงแต่ “ไม่ทำ” หรือผัดวันประกันพรุ่ง “พรุ่งนี้จะทำ แต่กลางคืนก็จากไป ให้มากกว่ารับ : ศึกษาเรียนรู้ ทำงานหนัก เอาจริง สรุปบทเรียน แก้ไข ปรับปรุงตัวเอง มาตลอดอยู่เบื้องหลังความสำเร็จของงานใหญ่ เป็นส่วนมาก พอใจ และพอเพียงกับชีวิต และสิ่งที่ได้มา ด้วยความมัธยัสถ์ อุตสาหะ ประหยัด เรียบง่ายมีสุข กับ สิ่งที่ทำ สิ่งที่มี : สุข ตลอดระยะเส้นทางที่ก้าวไป”
l ฉันเกิด เมื่อ 70 ปีที่ผ่านมา
เป็นวันที่ 13 เดือนพฤศจิกายน 2492 ปีฉลู : วัว ที่เป็นวัวงาน เกิดจากท้องแม่บุญจันทร์ และพ่อบุญช่วย สุรวิชัย ที่ร้านชัยประสาน ลำปาง บางครั้ง เมื่อบอกชาวต่างประเทศ หรือผู้สนใจการเมืองจะบอกว่า เกิด ปี คศ. 1949 (ปีการเปลี่ยนแปลงใหญ่ ของสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนจีน) ชอบมาก : ชื่อเล่น “Jeep” รถจิ๊ป : มาจากคำว่า General Propose ทำงานได้ทุกอย่าง อเนกประสงค์ เพราะ “ที่ร้านชัยประสาน” ป๋าขายอะไหล่รถยนต์ทุกชนิด รวมทั้ง จิ๊ป ฟอร์ด เชฟ ฯลฯ
l ยึดหลักธรรม ของพระพุทธเจ้า บอก สัจธรรมของชีวิตมนุษย์ : เกิด แก่ เจ็บ ตาย
ดู ชีวิต การงาน สำคัญ ในรอบ 70 ปี ของ ปู่จิ๊บ
2492 เกิดปี ฉลู : 13 พฤศจิกายน ทารก เด็กชาย หนุ่ม ผู้ใหญ่ เกษียณ ชายชรา
2515 จบการศึกษา เริ่มทำงาน เป็นวิศวกรโยธาฯ กรุงเทพมหานคร (ใช้ทุนของรัฐ)
2516 มีชีวิตใหม่ หรือเกิดใหม่อีกครั้งทางการเมือง ในเหตุการณ์ 14 ตุลาคม 2516
2516 ปลายปี ร่วมตั้งกลุ่ม “ปช.ปช” กลุ่มประชาชนเพื่อประชาธิปไตย เคลื่อนไปทุกแห่งของประเทศ
2517 ร่วมก่อตั้ง “พรรคสังคมนิยมแห่งประเทศไทย” รับหน้าที่ฝ่ายกิจการมวลชนฯ วิ่งตะลอนทั่วไทย
2517 ตัดสินใจบวชเป็นพระนวกะ จำพรรษาที่วัดชลประทานรังสฤษฏ์ (บวชที่วัดเชียงราย : ลำปาง)
2519 ตัดสินใจครั้งสำคัญ เข้าร่วมต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย ในชนบท กับ พคท. 7 สิงหา 2519
2520 เดินทางร่วมกับพี่ไขแสง สุกใส (ไปรักษาสุขภาพ) ที่จีน, ได้ไปเคารพศพประธานเหมา & ดูงานพคจ.
2524 แยกทางกับ พคท. อย่างสันติ ด้วยความขอบคุณยิ่งต่อสหาย ที่ให้ที่พักพิงชีวิต ในป่าเขา
2524 เริ่มกลับมาทำงานในฐานะ “นายช่างโครงการ” ในชนบทฯ เพราะเพื่อนวิศวะ ช่วยแนะนำฯ
2525 แต่งงาน แบบเรียบง่าย : ค่าสินสอดส่วนหนึ่ง ไปหยิบยืมเพื่อนรัก, แล้วเอาไปคืน ในวันถัดมา
2526 ซื้อบ้านหลังแรก เป็นคอนโดฯ “แฟลต 8 ชั้นดินแดง” ของการเคหะ : เริ่มต้นสร้างครอบครัว
2527 เป็น “พ่อ” ครั้งแรก ด้วยความตื่นเต้นเมื่อภรรยาให้กำเนิด “พี่เจี๊ยบ 23 กุมภา”
2528 เป็นพ่อ ครั้งที่สอง ความตื่นเต้นน้อยลง เมื่อ “น้องโจ๊ก” เกิด 7 ธันวาคม แล้วรีบไปทำหมัน
2533 เศร้าเสียใจเป็นที่สุด ร้องไห้โฮออกมา : เมื่อ “ป๋าถึงแก่กรรม” ที่ร้านชัยประสานลำปาง
2537 “คุณแม่ ตามไปอยู่กับป๋า” ได้ไปดูกายใจคุณแม่ ที่ร้านชัยประสาน และไปเสียชีวิตที่ รพ.ลำปาง
2551 เริ่มหยุด “งานอาชีพ” ไม่มีรายได้แล้ว : เพื่อใช้“ชีวิตก่อนวัยเกษียณ : ตอบแทนคุณแผ่นดิน”
2556 เป็น “ปู่จิ๊บ” เมื่อ “ลูกโจ๊ก ลูกโน้ต” ให้กำเนิด หลาน Honey น้ำผึ้ง
2560 2 ก.ค. : พี่เอี้ยง จิรฉัตร สุรวิชัย รุจิระชุณห์ ไปสู่สุคติ ที่จังหวัดนครปฐม : พี่น้องยังหายใจ 5 คน
ปีนี้ 2562 อายุ 70 ถือว่า “แก่พอตัว” : แต่ยังแข็ง และมีแรงพอจะคิดและทำอะไรได้ ตามใจปรารถนา
เจ็บ : ก็ผ่านมาแล้ว ยังเหลือ “ความตาย”ที่ไม่รู้จะมาถึงเมื่อไหร? อุบัติเหตุ โรคภัย ชราภาพ???
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี