l นี่คือ บ้านเรา : ที่เกิด แก่ เจ็บ ตาย > เราจงมาช่วยกันคิด ด้วยความรู้ สติปัญญา ความจริงรวมพลังไทยที่มีคุณภาพ > สร้างสรรค์ แผ่นดินไทย ให้พ้นทุกข์ สู่สุข เพื่อตอบแทนบุญคุณแผ่นดิน ไม่มีที่ใดที่จะให้ความสุขกับเรา เท่ากับ “บ้านของเรา”
l บ้านเกิดของฉัน คือ “ลำปาง แดนรถม้า ร้านชัยประสาน” ที่พ่อแม่สร้างขึ้นมา
ฉันไม่ได้เกิดมา แล้ว : รักบ้านของฉัน ลำปาง กรุงเทพฯ ประเทศไทย ทันทีฉันต้องใช้เวลายาวนานมากของชีวิต กว่าที่จะรัก “บ้านเรา” ด้วยความเข้าใจจริง เหตุปัจจัยสำคัญ “ฉันไม่ได้รู้จักบ้านเรา” แต่ต้องเรียนรู้มาด้วย เลือดเนื้อ ชีวิตฯ
l 1. การต่อสู้ เพื่อรักษา ให้ได้มา ซึ่งคำที่ถูกเรียกว่า “ประชาธิปไตย”
การหวังด้วยความบริสุทธิ์ใจ ว่า “หากมีรัฐธรรมนูญ”ทุกอย่างจะดีขึ้นการถูกจับ เป็น “๑๓ กบฏ เรียกร้องรัฐธรรมนูญ” จนทำให้เกิดเหตุการณ์ ๑๔ ตุลาคม ๒๕๑๖ คิดว่า “ทุกอย่างจะดีขึ้น” แต่แล้ว ก็เกิด “โศกนาฏกรรม ๖ ตุลา ๒๕๑๙”
l 2. การเดินทางเข้าร่วมต่อสู้กับ พคท. นักศึกษา ประชาชน ในชนบทกว้างใหญ่ของประเทศไทยการกลับออกมา ต่อสู้ใหญ่ ในนาคร : หลังจาก “ชีวิตและความตาย”บอกว่า “มิใช่หนทางที่ถูกต้อง” การต่อสู้ในยกต่อมา กลางเมืองหลวง จาก พฤษภา ๒๕๓๕ พธม. ๒๕๔๙-๕๑ กปปส. ๒๕๕๖-๕๗ ให้ข้อสรุปว่า “เรายังเป็นละอ่อนทางการเมือง” ไม่สรุปบทเรียนไม่มีการใช้ความรู้จริงที่นำหลักคิดที่ดีของโลก และไทยมาประยุกต์กับสภาพความเป็นจริงของไทย
l 3. ความเจ็บ ความตาย ความโศกเศร้าเสียใจที่เพื่อนมิตรและคนคิดต่าง จากไปโดนคดีเข้าคุก ฯลฯ จากการสูญเสีย การประสบกับสิ่งที่ไม่รัก ความทุกข์ ความขัดแย้ง การต่อสู้กับสิ่งที่เป็นอุปสรรคฯ ทำให้ “ฉันเริ่มมีความรักที่แท้จริง ถูกต้อง” ต่อ “บ้านของเรา”
ฉันจำได้ดี ไม่เคยลืม ใน “๒ วัน ๒ ครั้งของชีวิต”
วันแรก : ๒๕๑๙ วันที่ ต้องจากแผ่นดินแม่
ข้ามไปอาศัย เพื่อนบ้าน ที่ พคท. ใช้ เป็นที่สู้รบ
วันที่สอง : ๒๕๒๒ “พวกเรา : กป.ปช. เดินทาง
กลับเข้ามาสู่ไทย ฉันกราบแผ่นดิน เอาหน้าซบดินไทย
อีกเรื่องหนึ่ง เมื่อ “ฉัน” กลับมาสู่เมือง ด้วยสองมือเปล่า เริ่มสร้างเนื้อสร้างตัว กับ “ภรรยา”
เงินก้อนแรก ที่ไม่มากนัก เป็นเงินเดือน จากความรู้ “วิศวะ” ทำงานให้บริษัทก่อสร้างทางฯ
เงินก้อนถัดมา เพื่อไปซื้อ “คอนโด อาคารชุด แฟลต ๘ ชั้น ของการเคหะฯ”
เงินที่รวบรวมมา มีไม่ถึงแสนฯ ต้องกลับไป ขอ “ป๋าแม่” ๕ หมื่นบาท เพื่อเป็นที่อยู่อาศัยของการสร้างครอบครัว ที่พ่อแม่และลูกทั้งสอง เกิด และเติบโต
ไม่ลืมไปว่า “การจัดงานสู่ขอ” แต่งงาน “ที่จันทบุรี บ้านของภรรยา” เงินค่าสินสอด ๔ หมื่น, ครึ่งหนึ่ง ต้องไปยืมจาก “ตุ๋น” เพื่อนรัก, แล้วมาใช้คืนต่อมา
ขอบคุณเพื่อนรัก > ตุ๋น ม้า นพ เขมฯ ที่เดินทางมาร่วมงานแต่งฯ ที่จัดขึ้นเล็กๆ
l 4. ฉัน รัก “บ้านภาณุ ตลิ่งชัน” ที่เราสองคน ลงแรงร่วมสิบปี กว่าจะได้มาในช่วงที่น้ำท่วมใหญ่ ๒๕๕๔ที่ “ฉัน” ได้อยู่ดูแลบ้านคนเดียว ร่วมเดือน
ตอนน้ำเริ่มมา > ทุกคน เตรียมตัว “ปกป้อง ป้องกันอย่างดี ไม่ให้น้ำเข้าบ้าน ทราย และกระสอบ ร่วมร้อยฯ ถูกลำเลียง มากั้น ทั้งในบ้าน และทางเข้าบ้านฯ แต่
“ไม่สามารถป้องกันได้ น้ำเข้ามาเต็มบ้าน ในชั้นล่างฯ”
เรื่องนี้ ให้ “บทเรียน และความรัก”
บทเรียน : ต่อบ้านฯ ที่เราสู้ ทำทุกอย่างฯแต่ไม่สามารถรักษา ป้องกันได้สะท้อนว่า เส้นทาง หนทางที่ผิดฯ ไม่สามารถทำให้ “ความรักต่อบ้าน” เป็นจริง
แต่อีกบทเรียนหนึ่ง ที่เติมเต็ม ความคิด ความรู้สึกฯ คือ “ความรักบ้าน : เกิดจากการต่อสู้ ด้วยชีวิตฯ กับความทุกข์”
และอุปสรรคที่ขวางทางเดิน
l 5. และที่สำคัญ “สำหรับบ้านเรา”
ฉันทำอะไรได้ทุกอย่างตามใจ อยากกิน นอน พัก ทำงาน อาบน้ำอุ่น ออกกายบริหาร โทร. ฯลฯ ที่ใดก็ไม่เท่าบ้านที่ฉันสามารถทำได้ครบถ้วน ตามความคิด อารมณ์ ความรู้สึกของตัวเองเวลาต้องออกไปทำงาน ไปประชุม ไปเยี่ยมเพื่อนที่ป่วย ไปงานแต่ง ไปงานศพ ฯลฯ ฉัน จะต้องรีบกลับบ้าน เพราะ : ความสุข และทุกอย่างก็รอท่าฉัน อยู่แล้ว
ณ วันนี้ หากไม่จำเป็น > ฉันจะไม่ออกไปไหน
l 7. อีกเรื่อง ๑ ความคิดความรู้สึก ต่อ เพื่อนมิตร คนรัก คนชัง คนเห็นด้วย เห็นต่างฯ
ความรักมาก : ต่อ คนฝ่ายเดียวกัน สู้มาด้วยกันฯเริ่มเข้าสู่ความจริง ว่า “มีหลายอย่างผิด แต่ไม่แก้”
ความรักน้อย : ต่อ คนเห็นต่าง ก็เข้าใจว่า“เขาก็รักบ้าน” แต่เป็นไปตามความคิด ฐานะ บทบาทฯ
l 8. เมื่อเข้าสู่ หลังวันเกษียณ หลากหลายความคิด ต่อความรักบ้านเมืองของเรา
ชีวิตของใคร ใครลิขิต ด้วยตนเอง ใครทำอะไร ก็ได้อย่างนั้นแต่แปลก “สำหรับบ้านเรา” : คนไม่ทำฯ เขาก็จะได้ เท่ากับ “คนทำ” เมื่อวันแห่งความสุขทุกข์น้อย มาถึงฯ
l 9. ฉันยังเดินหน้า บนเส้นทางของชีวิต เพื่อตนเอง ครอบครัว ผู้อื่น บ้านเมือง และ “บ้านเรา” สรุปบทเรียน ทบทวนชีวิตที่ผ่านมา ๗๐ ปี
แปลกแม้แก่เฒ่าลง แต่กลับทำงานได้มาก ดี มีคุณภาพสูง ขึ้นแต่ก็รู้ว่า “เส้นทาง รักบ้านเมือง ยังอีกยาวนาน : ชีวิตคนรุ่นเรา ยังอาจจะไปไม่ถึง” ฉันก็ยังทำ ด้วยความรัก ความสุข ไม่ทุกข์ ไม่หนักใจ แต่จริงใจ และเอาจริง อีกไม่นาน ฉัน ต้องจากไป > ตาม พ่อแม่ พี่น้องเพื่อนมิตร เพื่อนร่วมชาติ ที่จากไปก่อนแต่ฉันสุขใจ ที่ได้ทำตาม “คำสอนของป๋าแม่” ทั้งคำพูดและการกระทำให้“ลูกๆ” เห็น
“ลูก ต้องเป็นคนดี ไม่ทำสิ่งที่ไม่ดี และที่สำคัญ ต้องกตัญญู ตอบแทนคุณแผ่นดิน”
ขอบคุณป๋าแม่ พี่น้อง ภรรยา และลูก หลาน เพื่อนมิตรฯ ที่ให้หลายสิ่ง ที่ทำให้ “มีวันนี้”
l เรามาร้องเพลง “บ้านเรา” ร่วมกันนะ
บ้านเรา - https://www.youtube.com/watch?v=t6tW-n-L6Jg
My Motherland https://www.youtube.com/watch?v=jjJaB6FJbmo
this land is your land https://www.youtube.com/watch?v=FeMLaQTwIgU
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี