2.ขอพูดถึง ๒ เรื่อง ที่ทำให้ “เรา”มีความสุข ไม่ทุกข์
๑.การพัฒนาตนเอง
๒.การมีความสุขกับการทำงาน
๑.การพัฒนาตนเอง
ผมเสียดายเวลาที่ผ่านไป
หากผมได้เข้าใจก่อนหน้านี้
“หลักคิด ที่ว่า มนุษย์สามารถพัฒนาและฝึกฝนตัวเองได้ตลอดเวลา”
ผมคงทำอะไรได้มากกว่านี้มาก
แต่ “มันไม่เป็นจริงดอก” เพราะ “การที่เราจะเข้าใจ อะไรได้อย่างแท้จริง มันต้องผ่าน“ความรับรู้ ความคิด การปฏิบัติ ความผิดพลาด ครั้งแล้วครั้งเล่าฯ” และ “ความผิด หรือการพลาดพลั้ง” เป็น “ครูด้านกลับ” ให้กับเรา
และที่สำคัญ คือ การนำมาสรุปทบทวน และแก้ไขปรับปรุง ไปตลอด
หัวใจ คือ “เราต้องมีเป้าหมาย หรือ อุดมคติของชีวิต” ว่า เรามีชีวิตอยู่เพื่ออะไร?
แต่มันไม่ได้สายเกินไป เพราะ “หลังจากที่เข้าใจจริง หลังเกษียณ” ช่วงสิบกว่าปีมานี้ ผมก็ได้ทำ ได้ใช้ “หลักคิด”นี้ ไปอย่างเต็มที่ หลักคิดนี้ ถูกนำมาสอนทางหนึ่ง จาก “พุทธศาสนา”
“ความประเสริฐของมนุษย์ คือ สามารถฝึกและพัฒนาได้” และผมได้นำมาประยุกต์ใช้เห็นว่า “เป็นหลักเดียวกับ วิทยาศาสตร์ ชีวิตของมนุษย์”
มนุษย์มีการพัฒนาของเซลล์ โครโมโซมตลอด
การปรับตัว กายและใจ ที่ถูกต้องสอดคล้องจะทำให้เราอยู่รอดอย่างปลอดภัยได้
๒.การมีความสุขกับการทำงาน
ระยะหลังมานี้ ผมไม่ค่อยทุกข์ (ยังมีบ้าง เป็นบางครั้งบางคราว)
เมื่อก่อน ความทุกข์ เกิดจาก ๒ ส่วน
การประจวบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รักก็เป็นทุกข์
การพลัดพรากจากสิ่งเป็นที่รักก็เป็นทุกข์
แต่เมื่อมาศึกษา และเข้าใจ “ธรรม”
เข้าใจโลกตามความเป็นจริง
เข้าใจตนเอง
เข้าใจผู้อื่น
อีกประการหนึ่ง หลังจากศึกษาค้นคว้า ทำความเข้าใจ (ได้ระดับหนึ่ง)
ผมสรุปว่า “ความสุขที่แท้จริง อยู่ในโลกใบนี้”
คนเรา มีเกิดและตาย ครั้งเดียว : ไม่มีชีวิตก่อนเกิด หรือชีวิตหลังตาย
ฉะนั้น “มนุษย์เราควรใช้ชีวิตนี้ ให้เกิดคุณค่า และประโยชน์ต่อตนเองและผู้อื่น”
การทำได้เช่นนี้ คือ “ความสุขที่แท้จริง”
และความสุขที่แท้จริงมาจาก “การทำงานที่เป็นจริง” หรือ “การทำงาน คือ การปฏิบัติธรรม”
ความสุขที่เกิดจาก การยึด หรือ จับที่ “ใจ” ตนเอง มิใช่ “ผู้อื่น”
ถ้าเราไม่เอา “สิ่งที่ผู้อื่นว่าเรา ทั้งดี ไม่ดี”มาใส่ใจเรา
ใจเราก็จะมีแต่ “ความคิดของใจเรา” และเมื่อเราคิดดีทำดี เราจึงมีความสุข ไม่ทุกข์
l ที่เป็นหัวใจ คือ เราต้องมีความสุขกายใจในการใช้ชีวิตและทำงาน ทุกช่วงของชีวิต คนที่ไม่ประสบความสำเร็จคู่ คือ “การทำงาน ๑ และการมีชีวิตที่มีความสุข ๑”
คือ ในช่วงแรก จะ “มุ่งมั่นทำงานหนัก ยอมอดยอมทน และทำใจ แม้ว่าจะเป็นงานที่ไม่มีความสุข” โดยหวังว่า “หลังจากมีแล้ว มีอายุมาก เกษียณแล้ว จะมีความสุข จากการมีเงิน มีฐานะที่ดีขึ้น” แต่การทำงาน ที่มีความทุกข์ใจ ไม่สบาย : จะสร้างผลเสียให้เกิดขึ้นในใจ และในภายหลังมันเป็นการสะสมของความทุกข์ ที่เกิดจาก “การทำใจยอมไปก่อน” โดยไม่เข้าใจ
การทำงาน โดยความรู้ความเข้าใจ ทำให้ “เรารู้ตัวเสมอว่า เราทำไปทำไม ? เพื่ออะไร?”
การทำงานด้วยความรักความสุข จะเป็นทางออกที่ถูกต้อง ทำให้เราทำงานได้มาก และทำด้วยความสบายใจ
@ หัวใจ คือ การต้องพัฒนา ปรับปรุง และการแก้ไขข้ออ่อน
เพราะมนุษย์มีศักยภาพที่สำคัญ คือ การพัฒนา ฝึกฝน และปรับปรุงตนเองได้ตลอด ซึ่งจะทำให้เราทำงานด้วยความสุข ในการทำงานในแต่ละช่วง การทำงานด้วยความสุข ในทุกช่วงของการทำงาน ทำให้ชีวิตชมชื่น เบิกบาน แจ่มใส ไม่ทุกข์ ซึ่งเรื่องนี้ สามารถปรับแก้ไขได้ด้วยการฝึก และพัฒนาความคิดให้ถูกต้อง
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี