• ณ หมุด ที่ ๗๒ ในชีวิตของการเดินทางไกล ที่ใกล้จะถึงฝั่งฉันหยุดชมวิวทิวทัศน์ หันมองฟ้าดิน หน้าหลัง ซ้ายขวาและรอบตัวหลายสิ่งเปลี่ยนแปลงไปมาก ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป..............อะไรที่ไม่เคยพบ ก็ได้เห็น อะไรที่ไม่คิดถึง กลับเรียงรายหน้ามาหาและคนแปลกหน้า ที่เดินเข้ามาในชีวิต ตลอดเวลาฯ
ชีวิตฉันผ่านมา ๓ แผ่นดิน
ผ่านทุกข์ร้อน หนาวเหน็บ เจ็บ เดินดิน ขึ้นเขาลงห้วย ทั้งในเมือง นอกเมือง และในชนบทป่าใหญ่ผ่านมาได้
อย่างเหลือเชื่อ ด้วยพอใจ ในการใช้ชีวิต ได้อย่างมีคุณค่า ความหมาย เพราะหลายปัจจัย.......ทั้งตัวฉัน คนรัก ไม่รัก และ คนแปลกหน้า
ทั้งคนที่รักฉัน ไม่รัก มิตรสหาย คนเข้าใจ ไม่เข้าใจ และคนแปลกหน้าฯ รอบทิศทั้ง ๖
- ที่ให้ความรัก ความอบอุ่น ความหวังและปรารถนาดี :ที่ทำให้ฉันเติบโต มีสุข
- ความรู้ ความคิด ประสบการณ์ฯ : ที่ทำให้ฉันเติบโต ยืนได้อย่างอิสระ
- ความทุกข์ ความแตกต่าง ความผิดหวัง ความล้มเหลวฯ : ที่ทำให้ฉันเข้มแข็ง
- และความเชื่อมั่น ความไว้วางใจ ซึ่งทำให้ฉัน :จะทำให้ใครผิดหวังไม่ได้
คนแปลกหน้า : เป็นเรื่องที่ฉัน อยากจะบอก และเล่าอะไรให้ฟัง
ฉันเจอมาเยอะมาก และมีมาตลอดเวลา : เดินเข้า เดินออก และผ่านไปมาในชีวิตโดยเฉพาะ อยากจะเน้น
ในช่วงของการเปลี่ยนใหญ่ของโลก และชีวิต
๑.คนแปลกหน้า ที่หลังจากได้คบหาสมาคมกันก็กลับกลายเป็นเพื่อนมิตร
๒.เพื่อนมิตร ที่เปลี่ยนไปเป็นคนแปลกหน้า เพราะ “เปลี่ยนไป” เพื่อนมิตร ที่กลับบอกว่า “เราเปลี่ยนไป”
๓.การเปลี่ยนไป มีหลายปัจจัย ทั้งเรื่องของผลประโยชน์ ฐานะบทบาทหน้าที่ระดับสูง ที่ความต้องการไม่รู้จบ
และ.......
ณ ที่นี้ อยากจะเน้น ในเรื่องของ “อคติ และความไม่รู้จริง” ทั้ง ๒ ฝั่ง
๔.อคติ ที่เกิดจาก “การรับรู้และความเข้าใจผิดจากข้อมูลที่คลาดเคลื่อน สะสมมายาวนาน” แก้ไขได้ยาก เพราะทั้งการไม่รับฟังกัน และการคบหาฟังกันในหมู่คนคิดอย่างเดียวกัน
ปัจจัยที่สำคัญคือ “การไม่รู้จริง” เพราะการขาดการสรุปบทเรียนร่วมกันของสังคม
ทำให้ : ไม่รับรู้ร่วมกันว่า “ความถูกต้อง คืออะไร”
• การกลับกลาย จากเพื่อนมิตร ไปเป็นคนแปลกหน้าเป็นเรื่องที่สะเทือนความรู้สึกยิ่ง
มันเป็นการหักมุม ๑๘๐ องศา จากความรักความรู้สึกของการเป็นมิตรสหาย ที่ยืนอยู่ฝ่ายเดียวกัน (แต่ความจริงก็มิใช่จะคิดตรงกันทุกเรื่อง…) (เป็น “จุดประสงค์ร่วม”ในยามลงเรือด้วยกัน เจอคลื่นใหญ่ ลมแรงพัดกระหน่ำใส่เรือฯ)กลับเปลี่ยนแปลงไป อยู่ฝ่ายตรงกันข้ามกัน
ความเข้าใจ ความใกล้ชิด เปลี่ยนเป็น ความไม่เข้าใจ ความชิงชัง และความห่าง
ความรัก เปลี่ยนเป็น ความแค้น ความชิงชังการร่วมเดินทางสายเดียวกัน ที่ยังไม่บรรลุเป้าหมาย กลับมายืนอยู่ฝั่งตรงกันข้ามกันห้องอาหาร ห้องนอน ที่เคยกินนอนด้วยกัน : เปลี่ยนไป เป็นคนละห้อง และอยู่แยกออกไปจากกันการปรึกษาหารือร่วมกัน หายไป
ใช่แหละ “มีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น”
ต้องมี “ใครเปลี่ยนไป” ไม่เขา ก็เรา
ฤๅ “อคติ” ที่อยู่ในใจ ถูกกระตุ้น ให้แผลงฤทธิ์ ขึ้นมา
• ปัจจัยของการเป็นเพื่อนมิตร หรือการเป็นคนแปลกหน้า
วิสฺสาสปรมา ญาตี “ความคุ้นเคย เป็นญาติอย่างยิ่ง”
การหมั่นประชุมกันเนืองนิตย์ ทำให้เกิดความเข้าใจร่วมกัน
ทุกคนทุกชีวิต ในทุกจังหวะของชีวิต จะพบกับ“คนไม่รู้จัก” (คนแปลกหน้า)
การทำงาน การประชุมร่วมกันเนืองนิตย์ เกิดความคุ้นเคยเกิดความเป็นมิตรอย่างยิ่ง
• พอได้คำตอบแล้วใช่ไหม
ทำไม? อะไร? ความเป็นเพื่อนมิตร จึงกลายเปลี่ยน เป็น “คนแปลกหน้า” ของกันและกัน เกิดความห่างเหิน แตกแยก เมื่อเดินถึงสี่แยกหนึ่งของถนนหนึ่ง ในประเทศไทย เพื่อนมิตร ต่างเดินแยกกันไป ตาม “ทัศนคติ อุดมคติ อุดมการณ์” ของใครของมัน
• ฉันโชคดี ที่ได้พบ “ธรรม” ตามเส้นทางที่ผ่านมา
ทั้งจากการบวช เป็นพระภิกษุ และการใช้ชีวิตด้วยการสรุปบทเรียนไปตลอดทาง
ฉัน เข้าใจ “ธรรม” ลึกซึ้งขึ้น มิใช่จากตำรา พระไตรปิฎก หรือคำสอน การนั่งฟัง “พระสงฆ์องค์เจ้ารูปใดแต่เมื่อชีวิตจริงได้ไปประสบกับ “ความทุกข์ ความสุข”ที่เป็นจริง
ความล้มเหลว ล้มลุกคลุกคลาน ความสำเร็จ
ทำให้ “ฉัน” ได้นำ “สิ่งทั้งหลาย ที่ประดังเข้ามาในชีวิต” มาสรุปด้วยธรรม คำสอนของ “พระพุทธเจ้า” และ “บทเรียนที่เป็นจริงของชีวิต”
ธรรมที่สอนให้ฉัน
- เป็นคนเรียบง่าย พอเพียง มีความสุข และอยู่ได้กับความทุกข์
- เข้าใจชีวิต จิตใจ ความคิด การกระทำของตน
(มากขึ้น)
- ฝึกฝน และพัฒนาตนเอง แก้ไขข้อบกพร่องทำให้ดีขึ้น ก้าวหน้าขึ้น
- เคารพตนเอง เคารพผู้อื่น เคารพความจริง
- การใช้ สติ ปัญญา ความจริง นำทางชีวิต และการทำงาน
- การสอนให้เป็นคนมีอุดมคติ ด้วยการคิดดี ทำดีต่อตนเอง ผู้อื่น และส่วนรวม
- รัก ได้อะไร ? ชัง ได้อะไร ?
- โกรธ Angry ได้อะไร ความสงบ ใจเย็น Calm ได้อะไร
- ให้รัก ให้อภัย วางเฉย การนิ่ง สงบ สะอาด สว่าง
- ชีวิต คือ งาน คือ การปฏิบัติธรรม ตลอดเส้นทางเดิน
• และที่สำคัญ คือ การเข้าใจชีวิต อย่างถ่องแท้ แจ่มชัด
สิ่งที่ ฉันรู้ ในตอนนี้ คือ
- ฉันควร คิดบวก สร้างสรรค์ ไม่คิดลบ ไม่ทำลายฯ
- ฉันจักทำตัวให้ดีที่สุด ให้เกิดคุณค่า และประโยชน์ ทำให้ “ชีวิต” มีความหมายฯ
- ฉันจะประคับประคอง “กายใจ” ไม่ให้ตกต่ำ รักษาความดีและสิ่งที่ทำมาในชีวิต
- ไม่ให้ เป็น “ภาระ” หรือ “สร้างความเสียหาย”แก่ใคร
ทั้งต่อ ครอบครัว ลูก พี่น้อง เพื่อนมิตร และแผ่นดินที่ฉันเกิด
ฉัน : จักตามหา “ลูกแกะ ตัวที่ ๑๐” ที่หายไป
เพื่อนมาร่วมกันหา น่ะ
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี