l ลองเริ่มต้นถามตัวเอง
ในชีวิตที่ผ่านมา : เคยต้องติดอยู่ในสถานที่ใดสถานที่หนึ่งยาวนานเป็นเดือนเป็นปี ไหม ?
ถ้ามี แล้ว เราใช้ชีวิตอย่างไร มีความรู้สึกอย่างไร และผ่านมาได้อย่างไร ?
หลังจากนั้น เรา เคยมาสรุปบทเรียน ฤา !
l ครั้งแรกของเรา : ที่ต้องออกไปไกลจากบ้าน อยู่ห่างจากพ่อแม่ พี่น้อง
เรา เคยเป็นนักเรียนประจำไหม ?
เรา เคยติดค้าง อยู่บนเกาะ หรือ สถานที่ไหน เป็นเวลานานๆ ไหม ?
เรา เคยบวชพระ บวชชี ไหม ? หรือ
ครั้งแรก ที่เราจากบ้าน ไปเรียนต่อที่กรุงเทพฯ หรือ ต่างจังหวัด เรารู้สึกอย่างไร ?
ครั้งแรก ที่เราจากเมืองไทย ไปเรียนต่อ หรือไปทำงานไปอยู่ต่างประเทศ เราทำอย่างไร ?
l ครั้งแรกของชีวิตผม ที่ต่างไปจากเดิม
ครั้งแรกที่นั่งเครื่องบิน ไปกับป๋า (คุณพ่อ) ปี ๒๕๐๖
เดินทางโดยรถไฟ มาเรียนที่กรุงเทพ ปี ๒๕๐๘
ชีวิตที่อยู่คนเดียวกับ ญาติทางฝั่งพ่อ (พี่น้องคนอื่นๆไปอยู่รวมกันกับญาติทางแม่) ตั้งแต่ปี ๒๕๐๘-๒๕๑๕
ไปใช้ชีวิตและปฏิบัติธรรมที่สวนโมกข์ กับท่านพุทธทาส ๑ เดือน (ไปพร้อมกับ อาจารย์ระวี ภาวิไลและครอบครัว)
ไปค่ายอาสาสมัครจุฬาฯ และ ค่ายนิสิตนักศึกษาไทยมุสลิม (ประมาณ ๑ เดือน/แห่ง)
เป็นรีพีทเตอร์ นิสิตวิศวะจุฬาฯ ๒ ครั้ง (ชีวิต รีพีทเตอร์ให้ประสบการณ์ที่ไม่เหมือนเป็นนิสิตปกติ)
l ที่ออกจะตื่นเต้นมาก (ความจริง ควรจะต้องรู้สึกมากกว่านี้)
มาคิดในตอนหลัง ว่า “นี่คือ เส้นแบ่ง ระหว่าง “มีชีวิต” และ “เสียสละ” (ไม่มีชีวิต)
ตั้งแต่ บ่ายวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๑๖ ขณะที่กลุ่มเรียกร้องรัฐธรรมนูญ เดินแจกใบปลิว เรียกร้องให้มีรัฐธรรมนูญ
แล้วถูก ตำรวจสันติบาลฯ จับ
นำไปสอบสวนที่ สำนักงานตำรวจแห่งชาติปทุมวัน ไปค้นที่หอพักจารุทวี บางลำพู กทม.
และตอนดึกใกล้เที่ยงคืน ถูกนำขึ้นรถจีเอ็มซี วิ่งออกมาด้านหลังของตึกสันติบาล
นำตัวมาขัง ที่โรงเรียนพลตำรวจบางเขน จนถึงเช้าวันที่ ๑๓ ตุลาคม ๒๕๑๖
บวร เป็นพระนวกะ ปี ๒๕๑๗ ที่วัดชลประทาน (รุ่นเดียวกับ ท่านเจ้าอาวาสวัดชลประทานรังสฤษดิ์ฯ ปัจจุบัน)
ได้เรียนธรรม เต็มพรรษา กับ ท่านปัญญานันทภิกขุ
l และที่ยาวนาน มีความสุ่มเสี่ยง โดยมีชีวิตเป็นเดิมพันและเฉียดหรือใกล้ความตายหลายครั้ง
โดยมิตรสหาย และเพื่อนพ้องน้องพี่ ได้เสียสละไปจำนวนไม่น้อย ทั้งสงครามและโรคภัยไข้เจ็บ
จาก ๗ สิงหาคม ๒๕๑๙ ถึง เดือนเมษายน ๒๕๒๔
ช่วงของการตัดสินใจเด็ดขาด เดินทางเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยอาวุธกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย
ทั้ง สมัครใจ เต็มใจ และ การถูกบังคับให้ “จับปืน”
l ตลอดเวลา ร่วม ๕ ปี มีประโยคเด็ด ๓ ประโยค
๑.ไม่รู้ ?
มีเรื่องที่ สหาย “รู้” น้อยมาก
ส่วนใหญ่ “ไม่รู้”
- จะไปไหน ?
- จะชนะ เมื่อไหร่ ?
- จะได้กลับไปสู่ “นาคร” เมื่อไหร่ ?
๒.รู้ !
“จัดตั้ง” จะเป็นผู้รู้ แต่ จัดตั้ง มีหลายชั้น
สถานการณ์ กำลังดีขึ้นทุกวัน
๓.ชั่วคราว คืออะไร ?
ในการเดินทาง เราจะไปหยุดพัก ที่ทับ หรือ ฐานที่มั่น
แต่เรา ไม่รู้ ว่า “จะอยู่นานแค่ไหน” : จะไปไหนต่อเมื่อไหร่
ถามผู้รับผิดชอบ ไม่รู้ ? ต้องถาม “จัดตั้ง”
ตอนนี้ เราต้องอยู่ไป “ชั่วคราว” ก่อน
แล้วในที่สุด เรา ก็ไม่ได้คำตอบสักที
สหายคนหนึ่ง จึ่งให้ คำนิยาม ของ “ชั่วคราว” ว่า
“ ชั่วคราว “ คือ วันเวลาที่น้อยกว่า “ชั่วนิรันดร์”
๑ วัน
* ประเด็นสำคัญ ในช่วงจังหวะของชีวิตที่ผ่านมา และกำลังอยู่ขณะนี้ คือ
๑.เรารู้เวลา และ อนาคต
๒.เรารู้เวลา แต่ ไม่รู้อนาคต
๓.เราไม่รู้เวลา และ ไม่รู้อนาคต
๔.เราไม่รู้เวลา แต่ รู้ อนาคต
คุณ คิดว่า “ช่วงโควิด-๑๙”
ที่จักเป็นประวัติศาสตร์สำคัญครั้งยิ่งใหญ่ของโลก และของไทย รวมทั้งของชีวิตเรานี้
เรา อยู่ใน ข้อใด ?
l ปีที่ผ่านมา ผม ใช้ชีวิต แบบ “กบจำศีล”
แม้ว่า “จะนอนอยู่ใน ถ้ำ ในบ้าน เป็นหลัก”
แต่ ก็ยังออกไป หากมีธุระที่สำคัญ ที่เป็นเรื่องของเพื่อนมิตร ที่ละสังขาร จากไปสู่สุคติ
แต่การระบาด ครั้งที่ ๓ นี้
1.มีปัจจัยแห่งความไม่แน่นอนมากขึ้น
๑.เรื่อง “โรคระบาด โควิด-๑๙” ยังไม่จบ ยังไม่มีอะไรแน่นอน
๒.มีเรื่องที่เรา (โลกและประเทศไทย) รู้ ไม่แน่ใจ และ ไม่รู้
๓.เรื่อง “วัคซีน” จะมีกี่รุ่น กี่ชนิด และ จะเอาอยู่ไหม
2.ปัจจัยที่เรารู้ และมีมากขึ้นเรื่อยๆ
ไม่รู้ว่า จะหยุด หรือ หมดไป เมื่อไหร่ อย่างไร
ครับ “อคติ”
l ผมได้ข้อสรุป ณ เบื้องหน้า อันใกล้นี้
ผม จะเป็น “กบจำศีล” ตลอด ๒ ปี ข้างหน้า (จนถึงปี ๒๕๖๕)
จะทำ เรื่องที่ทำได้ และ เกิดผลบ้าง ไม่มากก็น้อย
๑.อยู่บ้าน ไม่ไปไหน : จะไปเฉพาะ เรื่องของ ผู้อื่นที่จำเป็นจริงๆ
๒.จะพยายามลดลง “การชี้แจง” กับ “อคติ” ในหมู่ผู้เฒ่าคนชรา
เพราะ “แก่ เกิน แกง” ทั้ง “เรา และเขา”
๓.แต่ยัง ร่วมสร้างความเข้าใจ โดยเสนอ “ ข้อเท็จจริงของข่าวสาร ด้วยความรับผิดชอบ
โดยการ WFH : Work From Home
l (ปู่จิ๊บ) อยากจะมีชีวิตอยู่ยาวนานหน่อย
มิใช่ เรื่อง “ประชาธิปไตย จะถึงฝั่ง ไหม”
แต่ อยากจะอยู่ เห็น “ภาพของหลานสาว” เรียนจบมหาวิทยาลัย
และ ขึ้นรับพระราชทานปริญญาบัตร จาก ในหลวงฯ
ตัวเรา : อาจจะ นั่งอยู่บนเก้าอี้ วีลแชร์ นอน (ติด)เตียง หรือ อยู่ในห้อง ไอซียู
ไม่เกี่ยง ...........
เงื่อนไขการแสดงความคิดเห็น ซ่อน
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี