สืบเนื่องจากการจัดงานเทศกาลหุ่นโลกกรุงเทพฯ 2014 ซึ่งจัดขึ้นที่บริเวณรอบเกาะรัตนโกสินทร์ เมื่อปลายปี 2557 ที่ผ่านมา ทางมูลนิธิหุ่นสายเสมา ศิลปะเพื่อสังคมร่วมกับสถาบันสื่อเด็กและเยาวชนในฐานะผู้ร่วมจัดงาน ได้นำคณะหุ่นเยาวชนเข้าร่วมเผยแพร่ศิลปะหุ่นพื้นที่บ้าน ณ หอศิลป์เจ้าฟ้า ถนนราชดำเนิน โดยมีคณะหุ่นเด็กเทวดา เป็นตัวแทนจังหวัดมหาสารคาม
นำหุ่นกระบอกเข้าร่วมจัดนิทรรศการและการแสดง ณ เวทีใหญ่กลางท้องสนามหลวง โดยในการแสดงหุ่นเยาวชนจากทุกคณะ ได้รับความสนใจจากคณะหุ่นต่างประเทศและชาวไทยจำนวนมาก จึงเป็นที่มาของการจัดทำโครงการเสริมสร้างพื้นที่สื่อสร้างสรรค์ เครือข่ายหุ่นเยาวชนไทยขึ้น เพื่อพัฒนาเครือข่ายหุ่นเยาวชนไทย สู่การสร้างพื้นที่สื่อสร้างสรรค์
นายปรีชา การุณ หรือครูเซียงผู้ดำเนินกระบวนการสร้างสรรค์ชิ้นงานสื่อศิลปวัฒนธรรม กล่าวว่า การใช้ศิลปะหุ่นเพื่อการสื่อสาร
อัตลักษณ์ท้องถิ่น วิถีชุมชน ตลอดจนภูมิปัญญาท้องถิ่น ทำให้เกิดพื้นที่สร้างสรรค์ที่ใช้สื่อหุ่นในการเชื่อมโยงเด็กเยาวชนกับชุมชน
จังหวัดมหาสารคามจึงได้รับเกียรติเป็นตัวแทนจัดงานเทศการหุ่นมือม่วนซื่น (Harmony Youth Rod Puppet Festival 2015) ขึ้นเมื่อช่วงเดือนกันยายนที่ผ่านมา ณ พุทธมณฑลอีสาน พระบรมธาตุนาดูน จ.มหาสารคาม โดยมีเครือข่ายหุ่นเยาวชนมาร่วมบอกเล่าศิลปวัฒนธรรมพื้นถิ่น 5 คณะ ประกอบด้วย 1.คณะหุ่นหมอลำเด็กเทวดา จ.มหาสารคาม 2.หุ่นกระบอกโรงเรียนพลูหลวงวิทยา (วัดโคกพลู)จ.ตาก 3.หุ่นกระบอก คณะ ช.เจริญศิลป์ จ.นครสวรรค์ 4.กลุ่มสภาเด็กและเยาวชน (จิตวิญญาณห้วยแร้ง) ต.ห้วยแร้งจ.ตราด และ 5.คณะหุ่นมือ ชุมนุมยุวบรรณารักษ์ โรงเรียนอนุบาลชัยนาท จ.ชัยนาท ซึ่งแต่ละคณะจะมีเอกลักษณ์ และอัตลักษณ์ของตัวเอง สะท้อนวิถีชีวิตในท้องถิ่นออกมาให้เห็น
สำหรับหมอลำหุ่นคณะเด็กเทวดา เป็นการรวมตัวของเยาวชนในอำเภอนาดูน เป็นน้องๆ เยาวชนจากโรงเรียนบ้านหนองโนใต้ โรงเรียนมัธยมดงยาง และโรงเรียนโคกเพิ่มโคกกลาง คณะหมอลำหุ่นเด็กเทวดาได้ฝึกฝนและพัฒนารูปแบบการแสดงหุ่นมือ โดยผสานการร้องหมอลำและเรื่องราววัฒนธรรมท้องถิ่นอีสาน ประกอบกับมีแม่ครูพ่อครูในชุมชนมาฝึกฝนให้ ทำให้การแสดงมีความแปลกใหม่และน่าติดตามมากยิ่งขึ้น ซึ่งในการแสดงจะมีการร้องหมอลำ ได้รับการถ่ายทอดมาจากผู้เฒ่าผู้แก่ในหมู่บ้านที่เชี่ยวชาญด้านการร้องการรำหมอลำเป็นศิลปะที่สืบทอดกันมารุ่นสู่รุ่น ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของคนอีสาน และการแสดงหุ่นที่ทำจากกระติบข้าว ซึ่งเป็นวัสดุสำหรับใส่ข้าวเหนียว พร้อมกับนำเศษผ้าที่หาได้ในท้องถิ่นมาตัดเย็บใส่ในตัวหุ่น ถือเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของคณะให้ได้รู้ว่ามาจากภาคอีสานอย่างแท้จริง
นายปรีชา การุณ กล่าวทิ้งท้ายว่า สำหรับในอนาคตตนอยากให้เกิดเครือข่ายละครหุ่นในภาคอีสานให้เพิ่มมากขึ้น มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ถ่ายทอดองค์ความรู้ร่วมกัน เพราะจุดเด่นของการแสดงหุ่นไทยที่ยังคงอยู่ได้เพราะเราได้มีการถ่ายทอดวิชาการแสดงหุ่นจากรุ่นสู่รุ่น ต่างจากชาติอื่น ที่เมื่อผู้ค้นคิดได้เสียชีวิตไปแล้ววิชาหุ่นนั้นก็จะเลือนหายไปด้วย น้องๆ เยาวชนที่มาร่วมแสดงนอกจากจะได้รับความสนุกสนาน ได้รับความรู้ที่ถูกถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่นในการร้องการรำหมอลำท้องถิ่นแล้ว ยังเป็นการใช้เวลาว่างให้เกิดประโยชน์ มีการพบปะแลกเปลี่ยนความรู้ ถือเป็นการเปิดโลกแห่งการเรียนรู้ให้น้องๆ เยาวชน และเป็นการแสดงออกอย่างถูกต้องสมวัย
ยุทธนา โชติชูตระกูล
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี