วิธีการอนุรักษ์ดินและน้ำที่สำคัญ

2.มาตรการวิธีกล มาตรการอนุรักษ์ดินและน้ำโดยวิธีกล วิธีการและการใช้ประโยชน์

คันดินฐานกว้าง เป็นคันดินที่มีลาดด้านหน้าและลาดด้านหลังน้อย เพื่อลดความยาวของความลาดเทของพื้นที่ ควบคุมอัตราการชะล้างพังทลายของดิน และอนุรักษ์ความชื้นในดินช่วยให้พืชเจริญเติบโตได้ดี ความกว้างของคันดินประมาณ 4 เมตร มีทั้งแบบระดับและลดระดับ ใช้สำหรับพื้นที่ที่มีความลาดเทไม่เกิน 8% และแบบระดับใช้กับดินซึมน้ำเร็วแต่แบบลดระดับใช้กับดินซึมน้ำช้ากว่าโดยลดระดับตั้งแต่ 0.1-0.6%

คันดินเบนน้ำ เพื่อเบนน้ำส่วนใหญ่ออกจากพื้นที่ไปยังร่องน้ำหรือทางน้ำธรรมชาติ ช่วยป้องกันพื้นที่ตอนล่างจากการไหลบ่าของน้ำ โดยมีการลดระดับเพื่อเบนน้ำที่ไหลบ่าลงมาจากพื้นที่ด้านบนไปยังทางระบายน้ำ ก่อสร้างตอนบนสุดของพื้นที่ ต้องออกแบบอย่างถูกต้อง ป้องกันความเสียหายให้คันดินส่วนล่าง

ขั้นบันไดดิน เพื่อลดความยาวและระดับของความลาดเท ป้องกันการไหลบ่าของน้ำและควบคุมการชะล้างพังทลายของดิน รวมทั้งเก็บกักน้ำไว้ใช้ ควรใช้ในบริเวณที่มีฝนตกน้อยกว่า 650 มิลลิเมตรต่อปี และดินลึกมีอัตราซาบซึมน้ำปานกลางถึงสูง สำหรับขั้นบันไดดินแบบเอียงเข้าในบริเวณที่ฝนตกมากกว่า 650 มิลลิเมตรต่อปี ดินลึก
ไม่มากและอัตราการซาบซึมน้ำปานกลางถึงต่ำ ขันบันไดดินแบบลาดเอียงออกใช้ในที่มีความลาดชันปานกลาง ฝนตกหนัก และดินลึกถึงลึกมาก

คูรับน้ำขอบเขา สร้างบริเวณขอบเขาตามแนวระดับหรือลดระดับเป็นรูปสามเหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยมคางหมู เพื่อลดความยาวของความลาดเทสูงออกเป็นช่วงๆ สามารถเก็บกักน้ำหรือระบายน้ำไปในทิศทางที่ต้องการ เหมาะสำหรับพื้นที่ที่มีความลาดเทน้อยกว่า 40% ถ้าใช้ร่วมกับขั้นบันไดดินแบบลาดเอียงออก หรือแถบหญ้าแฝกจะสามารถใช้ได้ในพื้นที่ลาดเทมากกว่า 40% ถ้าพื้นที่ระหว่างคูรับน้ำขอบเขามีการปลูกหญ้าก็สามารถใช้ในพื้นที่ที่มีความลาดเทได้ถึง 55%