องค์ประกอบของดินมี 4 ประการ

1.มีปริมาณแร่ธาตุอาหารที่เรียกว่าปุ๋ยในจำนวนที่เหมาะสมและเพียงพอต่อการเติบโตของพืช ได้แก่ คาร์บอนไดออกไซด์และออกซิเจนที่ได้จากอากาศ ส่วนที่ได้จากดิน คือ ไนโตรเจน ฟอสฟอรัส โพแทสเซียมแคลเซียม แมกนีเซียม กำมะถัน โบรอน สังกะสี เหล็ก ทองแดง แมงกานีสโมลิบดินัม และคลอรีน

2.มีสภาพทางเคมีเหมาะสม ความเป็นกรด-ด่างเหมาะสม มีค่า pH 7 ความเค็มต่ำหรือไม่เค็ม เป็นต้น

3.มีสภาพทางชีวภาพเหมาะสม ได้แก่ จุลินทรีย์และสัตว์เล็กๆที่อาศัยในดินมากพอจะช่วยย่อยสลายซากพืชในดินให้แปรสภาพเป็นอินทรียวัตถุ ฮิวมัสหรือขุยอินทรีย์ ทำให้ดินร่วนซุย มีความสามารถในการอุ้มน้ำ ช่วยดูดซับแร่ธาตุอาหาร หรือปลดปล่อยอาหารให้มีประโยชน์ต่อพืชมากขึ้น

4.มีสภาพทางการกายภาพเหมาะสม หมายถึง ดินต้องมีความโปร่ง ร่วนซุย ไม่แข็งหรือเป็นชั้นดานแน่นทึบ ทำให้รากพืชสามารถดูดน้ำและอาหารไปใช้ได้สมบูรณ์ ปัจจัยที่ทำให้ดินมีกายภาพเหมาะสม ได้แก่ อินทรียวัตถุในดิน วิธีไถพรวน ลักษณะเนื้อดิน ตลอดจนลักษณะพื้นที่

จากคำกำจัดความ เรื่องเกี่ยวกับดินที่เหมาะสมกับการทำเกษตร ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทาน นับว่าสอดคล้องอย่างยิ่งกับการกำหนดลักษณะของดินที่เหมาะสมในการนำมาใช้ปลูกพืชผัก พืชไร่ ไม้ผล และไม้ยืนต้น ที่นักปฐพีวิทยากำหนดเอาไว้ กล่าวคือ

ดินที่เป็นดินที่ดีดังกล่าวจะต้องมีองค์ประกอบ ดังนี้ 1.มีอนินทรียวัตถุ 45% ได้แก่ ส่วนที่เป็นของแข็งที่ประกอบเป็นเนื้อดิน และแร่ธาตุอาหารพืชต่างๆ 2.มีอินทรียวัตถุ 5% ได้แก่ส่วนที่เป็นอินทรีย์สารที่เกิดจากการเน่าเปื่อยผุพังของซากพืชที่ทับถมมอยู่ผิวดิน 3.มีอากาศ 25% ได้แก่ อากาศที่แทรกอยู่ในช่องว่างเล็กๆ ที่อยู่ในเนื้อดิน 4.มีน้ำ 25% ได้แก่ น้ำหรือความชื้นที่เนื้อดินดูดซับเอาไว้