11 ก.ย.56 นายวันชัย สอนศิริ ส.ว.สรรหา ได้โพสต์ข้อความลงในเฟสบุ๊คส่วนตัว ทนายวันชัย สอนศิริ เกี่ยวกับประเด็นของคดีซื้อรถดับเพลิง กทม.ที่ศาลฏีกาแผนกคดีอาญาของผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมือง ได้พิพากษาเมื่อวานนี้ (10 ก.ย.) โดยตัดสินให้ นายประชา มาลีนนท์ อดีต รมช.มหาดไทย มีความผิดจำคุก 12 ปี และ พล.ต.ต.อธิลักษณ์ ตันชูเกียรติ อดีต ผอ.สำนักป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย กทม.จำคุก 10 ปี ส่วน ดร.โภคิน พลกุล , นายอภิรักษ์ โกษะโยธิน และ นายวัฒนา เมืองสุข ยกฟ้อง

โดยการอ่านคำพิพาพกษาลับหลังไม่มีแม้เงาของ นายประชา มาลีนนท์ และ พล.ต.ต.อธิลักษณ์ ตันชูเกียรติ ทั้งมีข่าวว่า นายประชาเดินทางไปต่างประเทศนานแล้ว ส่วน พล.ต.ต.อธิลักษณ์ไม่รู้ไปอยู่หนไหน และการหายตัวไปไม่เห็นร่องรอยของนายประชา นี้เอง ที่ทนายวันชัย ผู้เชี่ยวชาญด้านกฏหมาย ได้นำไปเทียบเคียงกับคดีของ นายสมชาย คุณปลิ้ม , พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร และ นายวัฒนา อัศวเหม ที่ต้องเจอกับ "วิบากกรรม" เดียวกันคือ รวยไม่พอจนต้องโกง สุดท้ายต้องหนีคุก หนีคดีไปต่างแดน หมดอำนาจ วาสนา ไม่มีอนาคต ไร้เกียรติภูมิ ความชั่วหลอกหลอนนอนตายตาไม่หลับ มีเงินแต่ไร้สุข เป็นตัวอย่างที่คนรุ่นหลังต้องเอาไปเป็นเยี่ยงอย่าง

ข้อความที่นายวันชัยโพสต์ลงเฟซบุ๊ค

"กำนันเป๊าะ  หรือ วัฒนา อัศวเหม ก็อยู่ต่างประเทศ รับวิบากกรรมเหมือนกัน... ทักษิณ ชินวัตร มีอำนาจ มีเงินล้นฟ้าก็ต้องรับวิบากกรรมอยู่ต่างประเทศ... ทั้งหมดมาจากการกระทำในอดีต ในขณะที่ตัวเองมีอำนาจ มีตำแหน่ง แล้วก็ต้องระหกระเหินเดินทางหลบหนี... หนีคุกได้ แต่จะหนีวิบากกรรมได้หรือไม่... คงรู้แก่ใจตัว..."

"กำลังจะตามไปอีกคนหรือตามไปแล้วก็ไม่รู้... ประชา มาลีนนท์ ศาลตัดสินจำคุก 12 ปี หนีไปอยู่ไหนก็ไม่รู้... น่าคิดนะ... แต่ละคนที่มีคดีเกี่ยวกับการโกงกิน ทุจริตคอร์รัปชั่น รวยๆกันทั้งนั้น มีตำแหน่งมีอำนาจกันทั้งนั้น ทั้งรวยทั้งมีเงินกันเป็นพันล้านหมื่นล้าน แล้วจะมาเอาไปอีกทำไม... โกงไปทำไม ผมงง... ผมแปลกใจ... รวยแล้วไม่รู้จักพอกันหรือไง เอาไปแล้วมันกินข้าวได้มื้อละ 10 ชามหรือไง นั่งรถได้ทีละ 10 คันหรือไง เสพกามได้ครั้งละ 10 คนหรือไง... หรือไง... หรือไง..."

"ก็อยากให้เป็นอนุสสติกับผู้มีอำนาจ นักการเมืองที่หลงระเริงกับอำนาจ เงินทองแล้วแสวงหาประโยชน์ โกงกิน วิบากกรรม... ตัวอย่างของคนที่รับวิบากกรรมข้างต้นก็มีให้เห็น น่าจะสำนึกและสำเหนียกกันไว้บ้าง ผมเชื่อว่าโกงกินทุจริตไปแล้ว มันคงไม่ได้กินง่ายใช้คล่อง นอนหลับสบายหรอก... มันคงเป็นความชั่วที่ตามหลอกหลอนอยู่ตลอดเวลา... เมื่อไหร่มันจะมาถึงกูหว่า... อย่างคุณประชา ก็คงจะทุกข์มาเป็นสิบปี และก็คงจะต้องทุกข์ต่อไป... เกียรติยศ ชื่อเสียงที่สะสมมาทั้งชีวิต เป็นไง...หมดสิ้น เงินทองทรัพย์สินที่มี เป็นไง...จ่ายสบายใช้คล่องมั้ย...ก็คงไม่ กินได้นอนหลับมั้ย...ก็คงไม่ แล้วบั้นสุดท้ายของชีวิตจะเหลืออะไร... นอกจากความทุกข์...ความทุกข์..."

"ความสุขของมนุษย์ผู้สูงวัยน่าจะอยู่ที่ภูมิใจเมื่อนึกถึงความหลัง มีความหวังในอนาคต... อย่างคุณประชา นึกถึงความหลังก็สะดุ้ง... มองอนาคตก็ไม่รู้จะอยู่ตรงไหน ความดีเท่านั้นแหละจะปกป้องคุ้มครองเรา..."