เป็นนักแสดงสาวหน้าใหม่ จากซีรี่ส์ My Hero วีรบุรุษสุดที่รัก เรื่อง มาตุภูมิแห่งหัวใจ ที่กำลังออกอากาศอยู่ทางหน้าจอช่อง 3 ทุกวันศุกร์ เสาร์ และอาทิตย์ สำหรับ “ศิตา
ชุติภาวรกานต์” ที่แค่แง้มโปรไฟล์มาก็เห็นแล้วว่าเธอคนนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน ดังนั้นอย่ารอช้าเลยเจ้าค่ะ เรามาทำความรู้จักกับสาวศิตากันเลย

ศิตาเข้ามาวงการจากการเล่นละครเวทีเรื่อง “หยุดภพ”ของเอ็มเธียเตอร์แต่ตอนนั้นยังมีคำพูดที่เรายังพูดไม่ค่อยชัดบ้าง เพราะว่าเพิ่งกลับมาจากต่างประเทศ ศิตาไปเรียนที่ออสเตรเลียและเพิ่งกลับมาเมืองไทยได้ 2 ปีนิดๆ ก็มาทำงานในวงการบันเทิง ชิมลางดูจากละครเวที ซึ่งก็ยากอยู่เหมือนกันค่ะมันคนละทางกับที่เราเรียนมาด้วย ก็เลยต้องไปปรับเรื่องการพูด แล้วพอดีว่าคนที่เขามาดูละครก็มีพี่ที่เป็นผู้กำกับชื่อ “พี่โอ๋” เลยชักชวนให้ไปเล่นหนัง “คนขับรถ Driver” เล่นกับ “พี่ปั้นจั่น-ปรมะ” หลังจากนั้นก็มีโอกาสได้เข้ามาแคสละครเรื่อง “มาตุภูมิแห่งหัวใจ” กับทางชลลัมพี และได้เล่น ซึ่งถือเป็นละครเรื่องแรก

ความฝันและความหวัง

อยากเล่นละครอยู่แล้วค่ะ และเราก็รักการแสดง รู้สึกว่าเล่นแล้วมันสนุก เอ็นจอยกับมัน ไม่ได้หวังว่าเราจะไปได้ไกลแค่ไหน แต่ว่าเราก็ทำให้ดีที่สุด สิ่งที่หนูได้ลองทำตั้งแต่ละครเวที หนังและละครทีวีมันก็คนละแบบกันเลย เหมือนเรามา 3 แบบเลย ซึ่งในหนังศิตา เล่นเป็นนางเอกเป็นตัวละครหลัก ก็ค่อนข้างจะมีซีนที่มันโตขึ้นมาอีกระดับนึง คือเป็นผู้หญิงที่แต่งงานแล้ว มีความกดดัน หนังก็จะค่อนข้างยาก ละครเวทีก็เป็นอีกแบบนึง ตัวละครไม่เยอะ ส่วนละครมันจะอยู่ที่บทมากกว่า ซึ่งในบทเรื่องนี้ก็ค่อนข้างจะดราม่าอีก คือในเรื่องเราเล่นเป็นเด็กผู้หญิงซนๆ อยู่กับพ่ออยู่ดินแดนแสนปุระ เราเป็นคนที่รักชาติบ้านเมืองมาก แอนตี้การค้ายามาก แต่ในเรื่องจะมีการค้ายาเกิดขึ้น ก็จะเจอกับ “พี่แจ๊บ-เพ็ญเพ็ชร” ซึ่งเป็นเจ้าเราก็จะไม่เข้าใจว่าทำไมเจ้าต้องค้ายาหรืออะไรแบบนี้ ได้เล่นกับนักแสดงรุ่นพี่หลายท่านก็รู้สึกเกร็งนะคะเพราะว่าเราก็เห็นเขามาตั้งแต่เด็กเราดูละครของเขามารู้สึกว่าเขาก็มีประสบการณ์เยอะเลยไม่อยากทำให้เขาเสียเวลาเราก็เลยมีความกดดันระหว่างที่เข้าไป แต่ว่าหลังจากเล่นแล้วพี่เขาส่งมาและบอกกับเราว่าไม่ต้องเกร็งไม่ต้องกดดันให้มองพี่เขาเป็นตังละครตัวนั้นก็เลยช่วยได้เยอะเลยค่ะ ศิตาเป็นนักแสดงน้องใหม่ที่สุดคนเดียวในเรื่องด้วย นอกนั้นเขาก็ชั่วโมงบินเยอะแอบกลัวว่างานมันจะออกมาเป็นยังไง ไม่เคยมาเจอกองใหญ่เจอการทำงานแบบนี้ ค่อยๆ ปรับตัวค่อยๆ วางความไม่มั่นใจนั้นลงเพราะกลัวว่าคนอื่นเขาจะเสียเวลากับเรา

ศาสตร์การแสดงที่ชอบ

ชอบละครมากกว่าเพราะรู้สึกว่าเราเข้าถึงบทบาทได้นานและเล่นจนอิ่ม ความรู้สึกศิตานะคะ อย่างหนังเราถ่ายระยะเวลาประมาณ 2 สัปดาห์ไม่ได้เยอะมาก และเราอาจจะไม่ได้ซึมซับกับตัวละครนั้นมาก แต่ละครยาวเรารู้สึกว่าเราได้เล่นทั้งเรื่องและเป็นพาร์ตของตัวละครหลายๆคนที่ลิงค์ๆกันไป ได้ไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวละครหลายตัว แต่อย่างหนังเรื่องคนขับรถเราเล่นกับพี่ปั้นจั่นกัน 2 คนปะทะกันแค่นั้น ส่วนละครเวทีเราก็เป็นนางเอกในเรื่องที่จะเจอแค่พระเอกอีกเหมือนกันไม่มีพาร์ตที่ไปเจอคนอื่น

เพราะโอกาส

รู้สึกว่าตัวเองชอบการแสดงตั้งแต่เด็กแล้วค่ะเพียงแต่ว่าเรายังไม่มีโอกาสได้เข้ามา เพราะว่าคุณแม่อยากให้เราไปเรียนต่างประเทศ อยากให้ลูกพูดภาษาอังกฤษได้ (ยิ้ม) ศิตาถูกส่งให้ไปเรียนที่ออสเตรเลียตั้งแต่อายุ16 ไฮสคูล แต่ก็ไม่ได้คิดว่าจะต้องไปใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นนะคะ เพราะว่าครอบครัวเราก็อยู่ที่เมืองไทย เขาแค่ส่งเราไปเรียนเฉยๆ และก็บอกว่าเรียนจบแล้วต้องกลับมานะ ไม่ควรจะมีแฟนที่นั่นต้องกลับมา (หัวเราะ) แต่แรกๆ ที่ไปก็มีคิดถึงบ้านค่ะร้องไห้คนเดียวบ่อยมากคิดถึงแม่มาก จริงๆ เราอยู่กับเขา 2 คนด้วยก็เป็นห่วงว่าที่บ้านจะเป็นยังไง เขาก็พูดให้เราไม่โฮมซิก ศิตาอยู่ที่ออสเตรเลียประมาณ 6-7 ปี คุณแม่ก็แวะไปหาบ่อย แล้วเราก็กลับบ้านบ้างเหมือนกัน

ชีวิตในต่างแดนสู่แวดวงบันเทิง

ที่นู่นก็จะเป็นชีวิตแบบฝรั่งมีความเป็นอิสระ แต่ว่าส่วนใหญ่ศิตาจะเรียนหนังสือมากกว่าอยู่ที่นู่นก็จะไม่ค่อยทำกิจกรรมอะไรด้วยมุ่งมั่นเรียนอย่างเดียว เพราะว่ามหา’ลัยนี้เป็นมหา’ลัยที่ต้องตั้งใจเรียนมากๆ คนเก่งเขาเข้าไปแข่งกัน เราต้องพยายามถีบตัวเองให้เก่งในคราสถ้าตอบคำถามแล้วไม่รู้เนี่ยไม่ได้เลย เขาก็จะมองว่าดูไม่ดี กดดันมากเพราะว่าถ้าตกค่าเรียนก็แพงก็ต้องมารบกวนคุณแม่อีก สุดท้ายแล้วเราก็เรียนจบได้ตามเกณฑ์ของมหา’ลัย ก็ได้เกียรตินิยมนะคะ (หัวเราะ) ก็ไม่เก่งหรอกค่ะมีคนที่เก่งกว่าเรา

แพลนชีวิตหลังเรียนจบ

คุณแม่ก็ไม่ได้บังคับว่าจะต้องทำอะไรค่ะ คือเขาก็ปล่อยให้เราหาตัวเองก่อนว่าชอบอะไรอยากทำอะไร แล้วด้วยความฝันที่เราอยากจะเป็นนักแสดงอยู่แล้วก็เลยคิดว่าเราน่าจะลองไหมเลยไปเข้าคราสกับ “ครูเงาะ” เรียนจนจบแล้วก็เริ่มเข้ามาแคสละครแคสงานต่างๆ ก็เริ่มเป็นสเต็ปมาเรื่อยๆ คุณแม่ก็มีถามบ้างแหละว่าจะมาช่วยงานบ้างไหม แต่เขาก็มีพนักงานมีคนที่ช่วยเยอะยังไม่ได้อยากให้เราเข้าไปเต็มที่นัก คือถ้าเราเข้าไปก็อาจจะต้องเปลี่ยนระบบที่เป็นธุรกิจของที่บ้าน และโดยส่วนตัวศิตาเองก็ยังไม่พร้อม เพราะว่าก็ทำธุรกิจของตัวเองอยู่ด้วยคือ BCHU RUNWAY (บีชู รันเวย์)ตู้เสื้อผ้าออนไลน์ ให้เช่าเสื้อผ้าแบบออนไลน์หรือว่ามาที่ร้านก็ได้ โดยการที่เราให้เช่าเสื้อผ้า 4 วัน 8 วัน เป็นแบรนด์เนมเท่านั้นและเป็นเสื้อผ้าที่มาจากแฟชั่นดีไซเนอร์โดยตรงเป็นเสื้อผ้ามือ 1 มีเว็บฯชื่อ www.bchurunway.com 

ที่มาของไอเดียนี้

ธุรกิจนี้ศิตาทำโปรเจกท์จบก็เลยรู้สึกว่าเสื้อผ้าเรามีเต็มตู้เลย แต่ทำไมบ่นว่าไม่มีเสื้อผ้าจะใส่ คือเป็นคำถามนี้ทุกวันตอนแรกก็ทำแบบว่าพี่มีเสื้อหนูมีเสื้อเรามาแลกกัน หรือว่าเรากำลังหาเสื้อผ้านี้อยู่แล้วเราก็โพสต์ให้คนมาแลกแต่เป็นเสื้อผ้าแบรนด์เนม แล้วพอทำไปสักพักเรารู้สึกว่ามันตันหนึ่งคือคนไม่รู้เลยว่าเสื้อผ้านั้นมันของแบรนด์เนมจริงหรือเปล่า สองเราไม่รู้ว่ามันสะอาดไหม สามเราเข้าถึงคนยากด้วยคือถ้าเราจ่ายเงินไปแล้วเขาจะให้ของยังไง ก็เลยคิดว่าเรามาทำติดต่อกับดีไซเนอร์เองดีกว่า เสื้อผ้าเราจะใหม่เลยค่ะ กองนี้ก็ใช้บริการร้านศิตานะ รวมทั้งกองละครอื่นๆ และมีดารานักแสดงใช้บริการกันเยอะเหมือนกันเปิดมาเกือบปีแล้วค่ะ ซึ่งยอมรับว่าไปได้ดีมากเพราะว่าเราเป็นเจ้าแรกและเจ้าเดียวในไทย มันเลียนแบบยากด้วยว่าเราจะต้องมีคอนแท็กกับแบรนด์ตอนนี้ก็กำลังขยายสาขาเพิ่มขึ้น ขยายไปต่างจังหวัดแล้วก็มีเอาใจเพศที่ 3 หรือว่าผู้ชายด้วยค่ะ ก็เหนื่อยเหมือนกันกับธุรกิจนี้เพราะว่าเราทำงานไปด้วยถ่ายละครไปด้วยแต่ก็ยังจะทำต่อไปเรื่อยๆ ถ้ายังไม่ตัน

เป้าหมายในวงการ

เล่นละครต่อไปเรื่อยๆ และถ้ามีโอกาสก็อยากจะเล่นบทที่เป็นคอเมดี้ค่ะ เพราะรู้สึกว่าเราเล่นดราม่ามาเยอะแล้ว แต่ว่าจริงๆ เรารู้สึกว่าเราน่าจะเป็นคนที่ตลกได้ เราก็มีมุมที่เป็นคอเมดี้ของเราเหมือนกัน อยากทำงานละครต่อไปให้มันไปเรื่อยๆ ดีที่สุด ถ้ามีโอกาสก็อยากจะร่วมงานกับ “พี่นก-สินจัย” ชอบมาก แต่ในเรื่องไม่ได้เข้าฉากกับพี่นกเลยค่ะเพราะว่าอยู่กันคนละพาร์ต แต่ว่ามีโอกาสได้เจอวันที่เลี้ยงปิดกล้องละครก็ได้เข้าไปพูดคุยทักทายค่ะบอกพี่นกว่าหนูปลื้มมากนะคะพี่นกน่ารักมากก็พูดสอนให้เรามีวินัยและตั้งใจทำงาน

บุคลิกและตัวตน

เป็นสาวเท่ๆ ลุยๆ ไม่ค่อยมั่นใจแต่จะแมนๆ มากกว่า แต่ด้วยหน้าด้วยลุคคนเลยจะมองว่าเราเป็นสาวมั่นค่ะ แต่จริงๆ ไม่เลยนะคะตรงกันข้าม คือมีความเป็นเด็กเยอะมากนะ ว่างๆ ศิตาก็จะชอบไปเที่ยวถ่ายรูปเล่น อ่านหนังสือ เห็นลุคแบบนี้แล้วจริงๆ ศิตาสามารถเล่นดนตรีไทยได้นะคะ ตีขิม เป่าขลุ่ย รำไทยเป็นตั้งแต่เด็ก คืออยู่สมาคมดนตรีไทยมาตั้งแต่เด็กค่ะก็เลยเล่นได้รำได้เป็นตัวแทนโรงเรียน และร้องเพลงได้นิดหน่อยก็ไม่ได้เพราะอะไรมากเล่นกีตาร์ได้ด้วย

สุดท้ายศิตาก็อยากฝากให้ดูเรื่องมาตุภูมิแห่งหัวใจด้วยค่ะซึ่งเป็นละครเรื่องแรกของศิตา ก็ตื่นเต้นมาก อาจจะมีอะไรผิดพลาดบ้างก็ต้องขออภัย แต่ว่าก็ทำเต็มที่มากและขอสัญญาว่าพัฒนาตัวเองเรื่อยๆ

กุหลาบสีเงิน