ทีมผู้สร้าง โซนี่ พิคเจอร์ส มีชีวิตอยู่ด้วยความเชื่อที่ว่า นักแสดงที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของพวกเขาไม่ควรจะแข็งเป็นท่อนไม้ แต่ความเชื่อนั้นก็ถูกโยนทิ้ง ให้กับดาราดาวเด่นของ Goosebumps อย่างหุ่นเชิด “สแล็ปปี้” จะมีใครอีกล่ะที่สามารถเรียกสัตว์ประหลาดหลายสิบตัวมาสร้างความโกลาหลได้แบบนี้... สแล็ปปี้ปรากฏตัวครั้งแรกในNight of the Living Dummy หนังสือชุด Goosebumps ในปี 1993 อาร์. แอล. สไตน์ ได้แรงบันดาลใจจากความทรงจำของเขาที่ได้ดูภาพยนตร์สยองขวัญคลาสสิกสไตน์ “มีอยู่ตอนหนึ่งสมัยเด็ก ผมได้ดูหนังอังกฤษเก่าๆ ที่ชื่อว่า Dead of Night ที่มีเรื่องสยองขวัญสามเรื่องในนั้น หนึ่งในนั้นเป็นเรื่องเกี่ยวกับนักเชิดหุ่น ที่หุ่นของเขาลุกขึ้นมามีชีวิต ยึดชีวิตนักเชิดหุ่นและทำมันพัง ผมคิดว่านั่นเป็นหนึ่งในแรงบันดาลใจสำหรับสแล็ปปี้ของผม การจำหนังอังกฤษเก่าๆ เรื่องนั้นได้น่ะครับ”

ใน Goosebumps 2: Haunted Halloween ที่คอหนังในไทย กำลังจะได้พิสูจน์ฝีมือ 27 ธันวาคมนี้ “สแล็ปปี้” ถูกเชิดโดย เอเวรี่ ลี โจนส์ แต่การแสดงของเขาก็ถูกทำให้สอดคล้องกับหุ่นสแล็ปปี้สี่ตัวที่แตกต่างกันออกไป ด้วยความช่วยเหลือจาก เลกาซี่ เอฟเฟ็กต์ ในลอสแองเจลิส หุ่นตัวแรกคือหุ่น “ฮีโร่” หุ่นอนิเมโทรนิกเต็มตัวที่สามารถใช้รีโมทบังคับการเคลื่อนไหวของดวงตา คอ และใบหน้า ของสแล็ปปี้ได้และมีหัวที่สามารถหมุนได้ 360 องศา แขนและขาสามารถควบคุมได้ด้วยคันบังคับ และนิ้วมือก็สามารถจัดท่าได้ด้วยเช่นกัน นอกจากนี้ เลกาซียังขยับไปอีกขึ้นด้วยการสร้างมืออนิเมโทรนิก ซึ่งถูกใช้สำหรับแอ๊กชั่นจริงๆ เช่น การเล่นเกมหุ่นตัวที่สองจะเป็นอนิเมโทรนิกบางส่วน ถูกเรียกว่าเวอร์ชั่นอนิเมโทรนิก “เรียบง่าย” สแล็ปปี้ตัวนีมีปากกลไก ในขณะที่ส่วนตา คิ้วและเปลือกตาสามารถจัดท่าได้ ตัวที่สามเป็นหุ่นเชิด “สตันท์” ที่ทำจากยางทั้งตัว โดยมีดวงตาปรินท์แบบ 3D เพื่อที่เขาจะได้ดูเหมือนเวอร์ชั่นอื่นๆ แต่ก็สามารถรองรับแรงกระแทกได้ นี่เป็นหุ่นที่พวกเด็กๆ บังคับเพราะมันมีขนาดเบาที่สุด ไม่มีกลไกใดๆ และไม่ได้แตกหักง่ายๆ สุดท้ายคือหุ่นเชิดสแล็ปปี้ดั้งเดิม หุ่นเชิดที่ใช้งานได้จริงๆ ตามที่เห็นในภาพยนตร์ Goosebumps ภาคแรก