“แม่มด (The Witches)” คือวรรณกรรมเรื่องของโรอัลด์ ดาห์ล นักเขียนชาวอังกฤษ (เขียนในปี 1983(2526))ที่เคยถูกแปลเป็นไทย โดย สาลินี คำฉันท์ ในปี 2531 ที่เคยคิดจะหยิบมาอ่านนานมาแล้ว ตั้งแต่สมัยวัยรุ่นๆ นิยมอ่านวรรณกรรมเด็ก แต่จนถึงป่านนี้ก็ยังไม่ได้อ่านเรื่องนี้เคยถูกนำมาสร้างเป็น หนังอังกฤษมาแล้ว เมื่อปี 1990 (2533) ในชื่อเดียวกับตัวนิยาย นำแสดงโดย แองเจลิกา ฮุสตัน  เคยดู แต่จำอะไรไม่ได้เลย

เมื่อ “แม่มด (The Witches)” ถูกนำมาขึ้นจอ เลยเป็นหนังอีกเรื่องหนึ่งที่คนดูรอชม เพราะเป็นงานกำกับของ โรเบิร์ตเซสิคิส และนำแสดงโดย แอน แคททาเวย์ บรรยากาศของการเสพวรรณกรรมเด็กในช่วงวัยรุ่นของชีวิต หวนคืนมาอีกครั้งในรูปแบบของการขึ้นจอเป็นหนัง ที่แม้จะไม่มีอะไรใหม่ ไม่หวือหวาไปเรื่อยๆ ธรรมดาๆ แต่งานที่ออกมาก็โดนใจไม่น้อย

“โรเบิร์ต เซมิคิส” ทำ “แม่มด (The Witches)” ออกมาในแบบสบายๆ เหมือนเป็นงานผ่อนคลาย ทำหนังแบบพักผ่อนในการทำงานของตัวเอง ให้คนดูได้เข้ามาดูหนังพักผ่อน ไม่ต้องคิดมาก เข้ามาเอนกายสบายๆ ในโรงหนังโดยยังไลเซนส์ในเรื่องการโชว์เทคนิคพิเศษ งานสร้างภาพที่สมจริง ของตัวเซมิคิสเองซึ่งแม้จะไม่มีอะไรใหม่ ดูธรรมดาในยุคนี้ แต่ก็เป็นส่วนที่ดูดีเนียนดูสนุก โดดเข้าไปสู่โลกแห่งแม่มดในเรื่อง ได้อย่างเต็มที่

“แอน แคททาเวย์” สวยสง่า เด่นมากมายในบท “ราชินีแม่มด” จอมโหด มาดเนี้ยบ ร้ายในแบบการ์ตูนเล่นแบบสบายๆปล่อยวาง ไม่ซีเรียส ทุกอย่างที่ออกมาข่มคนอื่นจนหมด สมกับเป็นราชินีในเรื่อง และแม้จะต้องแปลงร่าง ก็ยังไม่สามารถทำลายความสวย ในตัวเธอได้

“ออคตาเวีย สเปนเซอร์” นิ่งๆ สบายๆ ในบท คุณยายที่หลบหนีจากแม่มดมานานตั้งแต่เด็ก จนต้องมาเจอ แม่มด อีกครั้งเพื่อช่วยหลานชายตัวน้อย บทเยอะ เดินเรื่อง ทำให้ เกิดรอยยิ้มได้ตั้งแต่ต้นจนจบ ชอบมากๆ เวลาเธอเล่นแบบลอยหน้าลอยตา

“จาห์เซีย คาดีมบรูโน”  รับบท เป็นคุณหลาน “คริสตีนเชโนเวธ” เป็น หนูขาวเดซี่  “โคดี ลี อีตสติก” เป็นบรูโน่หนูอ้วนจอมหิว สามเกลอหนูคือตัวสร้างสีสันรอยยิ้ม ความน่ารักให้เกิดกับตัวหนัง หรือแม้แต่บรรดากองทัพหนูแม่มด ที่ดูน่าเกลียดแต่ก็เรียกเสียงหัวเราะให้กับเรื่อง “สเปซี่ ทุชชี่” รับบทผู้จัดการโรงแรมจอมเฮี้ยบ “คริส ร็อค” มารับหน้าที่ให้เสียงบรรยายเล่าเรื่อง “แม่มด (The Witches)” อาจจะไม่ใช่หนังที่มีอะไรใหม่ๆฉีก สำหรับหนังแฟนตาซี ในยุคนี้ เป็นงานที่ย้อนกลับไปในรูปแบบของหนังผจญภัยแบบเด็กๆ ในยุคเก่า ที่ดูสบายๆ ง่ายๆ ไม่มีพิษมีภัย เกือบ 2 ชั่วโมง ที่ได้ผ่อนคลายสบายๆ ในโรงหนังดูได้เพลินๆ สำหรับคนที่ชอบนิยายเรื่องนี้ ชื่นชอบในงานวรรณกรรมเด็ก หรือเป็นแฟนหนังเอฟเฟกท์ในแบบของ “โรเบิร์ต เซมิคิส”แต่อาจจะไม่โดนใจ คนที่ชอบอะไรที่ดูยาก คิดมาก ซับซ้อน หักมุมหรือโชว์เทคนิคพิเศษ อลังการงานสร้างมากมายนัก เพลิดเพลินเจริญใจ แบบเด็กๆ ในระดับ 6/10