2 พี่น้องอารมณ์ดีโค้ดดี้ - อรรถพลโพธิ์หาญแห่งเสือร้องไห้และคัตโตะ-อารมณ์โพธิ์หาญรัตนกุลหรือคัดโตะลิปตาเป็นอีกหนึ่งศิลปินและยูทูบเบอร์ชื่อดังที่ร่วมกันสร้างสีสันและความสุขให้กับคนดูอย่างมากมายเป็นครั้งแรกที่มาเปิดใจแบบแพ็คคู่ถึงความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องที่เป็นเหมือนเพื่อนการทำงานที่เบื้องหน้าดูสนุกสนานแต่เบื้องหลังนั้นสุดจริงจังและซีเรียสมากพร้อมเล่าถึงการเปลี่ยนแปลงของยุคที่คัตโตะมองว่ามาถึงโค้งสุดท้ายของการเป็นศิลปินแล้วในรายการWOODY FM

เรารู้จักกันมากี่ปีแล้ว?

โค้ดดี้ :ผมกับพี่ก็ประมาณ 11-12 ปีอันนี้ผมว่าหลายๆคนไม่รู้ว่าผมเป็นลูกน้องของพี่ตอนนั้นรายการเช้าดูวู้ดดี้ผมรุ่นบุกเบิกเลย (ยิ้ม)

บางคนสงสัยว่าเราทั้งคู่เป็นอะไรกัน?

โค้ดดี้ :ที่น่าสงสัยก็คือคนชอบคิดว่าผมเป็นพี่คัตโตะเพราะเรามีพี่ชายอยู่ในวงการที่เป็นนักร้องแล้วมันก็แบบแต่งตัววัยรุ่นร้องเพลงโยกๆเราทำงานเบื้องหลังโทรมๆเราก็ดูเหมือนเป็นพี่เขาตลอดเวลา

คัตโตะ :อายุห่างกันปีเดียวครับปีนี้ผมอายุ 41 โค้ดน่าจะอยู่ที่ 40

ความสัมพันธ์ของคู่นี้เป็นยังไง?

โค้ดดี้ :เหมือนเพื่อนกันเด็กๆก็จะเรียกมึงกูแกล้งกันตีกันพ่อแม่เขาตั้งใจเลี้ยงมาแบบนี้ผมว่านี่เป็นพรนะเพราะว่าเมื่อคุณรักพี่น้องคุณเหมือนเพื่อนมันจะคุยกันได้ทุกเรื่องเราก็เลยจะสนุกเป็นBest Friend

คัตโตะ :คือเขาจะเป็นคนหนึ่งที่ผมเอาไปใช้ในตัวเลือกสำคัญทำไงดีงานตรงนี้มีปัญหาพอเป็นงานเราเองต่อให้เราดูแลชีวิตเรายังไงเราก็ไม่ได้ถอยออกมาจากชีวิตตัวเองมากพอมันต้องมีคนที่อยู่ไกลออกมาหน่อยคอยช่วยดูอาจจะเห็นตัวเองไม่ชัดเจนเขาก็ช่วยดูให้

การทำงานด้วยกันอยู่ในองค์กรเป็นยังไง? 

โค้ดดี้ :ตั้งแต่เด็กๆเราเป็นพี่น้องที่เป็นเพื่อนกันทีนี่เวลาทำงานก็จะเหมือนเพื่อนคุยกันเหมือนเพื่อนทำธุรกิจด้วยกันแชร์กันได้หมดทุกอย่างแต่ในการทำงานจริงๆผมกับเขาจะค่อนข้างมืออาชีพมากคือเวลาคนทำงานกับเพื่อนหรือพี่น้องข้อเสียคือจะคุยแบบไม่มืออาชีพแต่ผมจะวางเป็นวาระประชุมต้องประชุมเรื่อง 1 2 3 4 ผมเรียงไว้อย่างนี้ยิ่งคนที่ผมรักใกล้ตัวเพื่อนสนิทครอบครัวทำงานต้องมืออาชีพเคล็ดลับง่ายมากอีโก้ต้องศูนย์คนเราพอใกล้กันมันจะรู้ข้อดีข้อเสียเป็นยังไงก็จะตั้งแง่แล้วว่าก็คุณเป็นแบบนี้แต่ผมจะไม่ทำแบบนั้นเริ่มใหม่หมดเลยเป็นศูนย์

ตอนนี้คนกำลังให้ความสำคัญกับคนที่อคติแบบที่ไม่รู้ตัวจากเพศจากรูปลักษณะหรือแม้กระทั่งจากตำแหน่งต่างๆมันเกิดขึ้นเยอะมากก็กลายเป็นว่าคุยกันลำบาก?

คัตโตะ :เรื่องอคติมันมีอยู่จริงมากๆซึ่งอย่างออฟฟิศเราอย่างผมกับโค้ดหรือว่าเพื่อนๆประชุมงานกันแล้วมีเด็กๆประชุมกันเราก็จะซื้อทุกไอเดียให้เด็กๆได้ออกมาคุยกันคือไม่ใช่ว่าเด็กแล้วเขาจะคิดไม่ได้หรือว่าเขาเป็นคนที่คิดงานได้ 40% ขององค์กรไม่ใช่งานต่อไปเขาจะสามารถคิดได้ถูกหรือเด็กใหม่คนนึง 100 ประชุมอาจจะถูกแค่ครั้งเดียวก็ได้ที่เอาไปใช้งานเหมาะกับองค์กรจริงๆแต่ผมว่า 1% นั้นอาจจะเป็นการวางรากฐานใหม่ของงานต่อไปใน 5 ปีของเราเลยก็ได้คือผมมองว่าคนอคติน้อยอาจจะมองได้กว้างกว่าแต่ไม่ได้บอกว่าผิดนะบางคนจะมองแค่นี้แต่เขาแหลมคมก็เป็นเรื่องของเขาอยู่ที่ว่าเขาทำอะไร

เป็นคนซีเรียสกับงานไหม?

คัตโตะ :ผมว่าออฟฟิศเราจริงจังมากๆกับงานยิ่งโค้ดไม่ได้อยากจริงจังแต่ต้องจริงจังหมายความว่าเมื่อไหร่ที่เรามีองค์กรของเราแล้วทุกๆองค์กรมีคนที่เราต้องดูแลบางทีความฝันเรามันจบแล้วตอนนี้มันโอเคทุกอย่างแล้วแต่คนในองค์กรความฝันเขาเพิ่งเริ่มดังนั้นอาจจะต้องขยับขยายความฝันเราให้โตขึ้นเพื่อที่จะรองรับความฝันอีกหลายๆความฝันให้อยู่ภายใต้ร่มเดียวกันให้ได้ผมว่าตรงนี้เป็นความท้าทายที่ทำให้เราต้องจริงจังถึงแม้ผมกับโค้ดไม่ชอบจริงจังเราชอบทำงานกันแบบสนุกๆเพราะเป็นคนชอบทำอะไรที่ครีเอทีฟแต่ตอนนี้มันบังคับให้เราต้องจริงจัง

คัตโตะบอกว่านี่คือโค้งสุดท้ายของการเป็นศิลปิน?

คัตโตะ :ใช่ครับช่วงนี้ผมรู้สึกว่าเวลาเราไปงานประกาศรางวัลไปทัวร์คอนเสิร์ตศิลปินยุคเดียวกับเรามันไม่มีแล้วรู้สึกว่าตั้งแต่เรา 40 ขึ้นมามีช่วงที่รู้สึกเหนื่อยขึ้นผมเป็นหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาทอยู่ทำให้ทุกวันนี้ผมไม่ได้รับงานที่ไกลมากๆนั่งรถตู้ต่อเครื่องบินเราไม่ได้ทำงานแบบนั้นแล้วยิ่งโควิดผมว่าเป็นช่วงที่เปลี่ยนแปลงมากเลยเพราะว่า 3 ปีที่ผ่านไปมันล้างศิลปินที่เป็นเจนเนอเรชั่นเราไปหมดเลยแล้ววันนี้ผมไปร้องเพลงเพลงมันเก่าขึ้นไปอีก 3 ปีก็รู้สึกว่านี่อาจจะเป็นโค้งสุดท้ายของเราแล้วที่อยู่มาตั้ง 18-19 ปีรู้สึกว่าน่าจะเป็นยุคของเด็กๆผมชอบพูดเรื่องความตายเรื่องการสิ้นสุดของวัฏจักรเราเป็นสิ่งที่เรายอมรับมันการยอมรับเป็นสิ่งที่ดีเมื่อไหร่ที่เรายอมรับช่วงเวลาของเราแล้วก็จะเข้าใจถึงเวลาที่เราตายก็โอเคเรารอเวลานี้มันถึงเวลาของฉันแล้วผมชอบคุยเรื่องแบบนี้

ชีวิตตั้งแต่เกิดมาจนถึงวันนี้มีเรื่องไหนที่หนักสุดในชีวิต?

โค้ดดี้ :บอกพี่ตามตรงว่าผมตอบไม่ได้นะเพราะผมคิดว่าชีวิตในแต่ละวัยมันหนักในวัยของมันโดนครูตีตอนเด็กมันก็หนักในตอนนั้นนะ

สมมุติว่าคุณกำลังจะจากโลกนี้ภาพที่เกิดขึ้นในอดีตมันก็จะกลับมาคุณนึกถึงอะไรบ้าง?

โค้ดดี้ :แม่พ่อครอบครัวเพื่อนแฟนความฝันประสบการณ์ดีและร้าย

คัตโตะ :น่าจะเป็นช่วงหนึ่งที่มีปัญหาเรื่องเงินผมเติบโตมาพร้อมกับหนี้ที่บ้านซึ่งทำให้ผมต้องมีวินัยในการทำงานและการเก็บเงินมากๆเราก็จะพยายามเก็บเงินคอยซัพพอร์ตครอบครัวในช่วงนั้นแล้วช่วงนั้นโค้ดก็เริ่มทำงานมันก็เป็นภาระสำหรับเรามันหนักอึ้งมากแต่พอมาคุยกันในตอนนี้มันก็เป็นเรื่องที่เล็กลงมาแล้วผมมองว่านี่คือปัญหาที่ทำให้เราแข็งแกร่งขึ้นเป็นเรื่องที่ทำให้ผมฝันร้ายอยู่ช่วงหนึ่งคิดในใจว่าโตไปจะทำให้ชีวิตของตัวเองไม่มีหนี้สักบาทเป็นความฝันของผมตลอดชีวิตอยากเป็นคนที่อายุมากๆแล้วพยายามจะดูแลตัวเองให้ได้ดีไม่ลำบากใครผมเป็นคนที่มีวินัยในการเก็บเงินสูงพอสมควรทุกวันนี้ยังมีปัญหาอยู่บ้างแต่มีโค้ดมาช่วยมันก็เบาลงทุกอย่างก็ออกมาดี

ผมสัมผัสได้ถึงความจริงใจในชีวิตของคุณมากๆผมคิดว่าคุณเป็นคนที่เซนซิทีฟ?

โค้ดดี้ :ผมจะเป็นคนเซนซิทีฟเรื่องความสุขแต่คัตโตะเขาเป็นศิลปินจะเป็นคนที่เปรียบเทียบเหมือนกับฟองน้ำที่ดูดอะไรเข้าไปแล้วอยู่กับมวลนี้เขาจะเป็นคนสไตล์นี้

ถ้าพูดถึงเรื่องความกลัวนึกถึงอะไรก่อน?

คัตโตะ :น่าจะเป็นเวลาเห็นคนในครอบครัวป่วยมั้งครับผมจะเซนซิทีฟเรื่องนี้มากอย่างหนึ่งที่โดนสอนมาตั้งแต่เด็กแล้วก็จำออกมาคือแบบว่าเป็นพี่นะต้องดูแลทุกวันนี้คือผมทำแพลนคุยกับคนที่ขับรถเอาไว้ว่าถ้าเกิดวันนี้แม่ป่วยจะต้องเข้าโรงพยาบาลอะไรรถจะมีไหมกลัวคนในบ้านเป็นอะไรไปแล้วเราช่วยเขาไม่ทันในวันนี้มันเกิดเหตุกาณ์นี้จริงๆเราจะเสียใจทุกวันนี้ความฝันของผมคืออยากมีความปลอดภัยให้ครอบครัวรู้สึกดีใจมากเลยที่ผมปลูกบ้านติดกับแม่มันเป็นความสุขมากผมยังไม่มีครอบครัวก็เป็นเหมือนเซฟโซนของเราคอยเติมพลังให้ไม่ว่าจะเครียดจะกลับมาตี 1 ตี 2 เราพร้อมจะเจอกันตลอดมันดีมากกับการเดินแค่ 20 ก้าวไปทักแม่แล้วเดินกลับมาทำงานต่อได้แล้ววันไหนที่แม่เขาคิดถึงเราก็เดินมาเคาะประตูบ้าน

ความรักของคัตโตะเป็นยังไงในตอนนี้?

คัตโตะ :โล่งๆเลยครับว่างๆมันเคยมีช่วงที่เราอยากจะให้มันเป็นฝั่งเป็นฝาแต่ว่ามันไม่ได้เป็นอย่างนั้นพอมันเลยแพลนเอาไว้แล้วทีนี่ก็เลยออกมายาวเลยเพื่อนของผมตอนนี้มีครอบครัวมีลูกกันหมดแล้วเราเองไม่ได้รู้สึกอะไรกับสิ่งนี้เลยรู้สึกว่าชีวิตเรายังโอเคอยู่นะดีหมดเลยแต่ว่าตอนนี้ปัญหาไม่ได้อยู่ที่เราปัญหาอยู่ที่ทุกคนทุกคนจะบอกว่าเมื่อไหรจะเป็นฝั่งเป็นฝาก็ตอบกับตัวเองว่ากูก็อยากมีเหมือนกันแต่ว่ามันเหมือนยังไม่ได้เจอคนที่มันเป็นอย่างนั้นจริงๆผมอยากให้มันเกิดขึ้นมากๆแต่แค่ว่ามันยังไม่มี

โค้ดดี้ : ใครที่ดูอยู่นะครับเปิดรับสมัครอยู่ตอนนี้

เป็นยังไงบ้างโค้ดวันนี้?

โค้ดดี้ :ผมมาเจอพี่เฉยๆครับวันนี้สนุกดีครับถ้าไม่ใช่พี่ผมก็ไม่มาเพราะปกติไม่ออกรายการเลย 10 ปีผมไม่ออกอะไรเลยยิ่งละครเล่นหนังผมไม่เอาเลยไม่อยากทำให้งานเขาไม่ดีด้วยผมรู้สึกว่าผมไม่เก่งมีคนเก่งมากกว่าผมเยอะใช้คนอื่นดีกว่า

คัตโตะ :เมื่อวานมีคนมาถามผมว่าเสือร้องไห้มันมีสคริปต์ไหมหรือว่ารายการของGood Day มีสคริปต์ไหมไม่มีเราแค่มีโครงสร้างว่าเราจะทำอะไรที่เราคุยกันมันคือเพื่อนคุยกันจริงๆเด็กในกองช่างกล้องหรือครีเอทีฟอะไรทุกคนก็คือมาอยู่ในบ้านเราก็อยากคุยกับคนในบ้านเพราะรู้สึกว่ามันลื่นไหลสบาย

สามารถติดตาม Woody FMได้ที่ช่องทาง Podcast : WOODY FM , Facebook: Woody, Youtube: Woody ทุกวันพุธเวลา 19.00 น.

คลิกชมย้อนหลัง :https://www.youtube.com/watch?v=u9X50PdjmAk

#WoodFM#วู้ดดี้เอฟเอ็ม

สามารถติดตามและอัปเดตข่าวสาร รายการ WOODY FM

Facebook: Woody - Instagram: Woodytalk - YouTube: Woody - Twitter: @Woodytalk

TikTok: woodywoody- LINE: @woodytalk