ตอนต่อจากภาคหนึ่งก่อนอื่นผมต้องขออนุญาตน้องสาวคนสวยของ พี่ผึ้ง พุ่มพวง ดวงจันทร์ คือน้องรักนักร้องเจ้าของเพลง “แต่งงานกันเฮอะ”  จันทน์จวง ดวงจันทร์ ที่ผมจะนำบทความในใจของจันทน์จวงซึ่งน้องเขียนลงใน FB มันคืออีกหนึ่งแรงบันดาลใจที่ทำให้ผมต้องตื่นขึ้นมาร่วมรณรงค์ สืบสานตำนานผลงานเพลงลูกทุ่งแท้ ถึงแม้ว่าจะสำเร็จหรือไม่นั้น แต่วันนี้ผมก็ภูมิใจในการที่เป็นสื่อมวลชนที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของเพื่อนพ้องน้องพี่ที่เป็นคนไทยหัวใจลูกทุ่งแท้!! โดยคุณแม่ไม่ต้องขอร้อง

จันทน์จวง ได้กล่าวไว้ดังนี้“เข้าใจว่าทุกอย่างในโลกนี้มันเปลี่ยนในยุคของวงการเพลงลูกทุ่งแท้ๆกลับถูกเก็บไว้ในลิ้นชักเหมาะกับการฟังเท่านั้น....ไม่เหมาะกับการงานจ้างงานโชว์ (วงเล็บ-แบบวาบหวิว)ให้ร้องดีแทบตายร้องเพราะหยาดฟ้ามาดินก็เหมาะกับการเปิดฟังเพื่อความเสนาะหูไม่ได้เหมาะกับการจ้างโชว์

แล้วคนลูกทุ่งแท้ๆอย่างเราควรเหมาะกับอะไร ชื่อเสียงและอายุ ก็ประมาณนึ่งแล้วควรจะอยู่ตรงไหนของวงการเพลงจะให้ไปโชว์เนื้อหนังแข่งกับเด็กๆรุ่นใหม่มันก็คงไม่ใช่(กลัวคนดูจะอวกเอา)แล้วยังไงล่ะ..จะเอายังไงต่อไป  ค่ายก็มองทิศทางว่าลูกทุ่งแท้มันเงียบและขายไม่ได้แล้ว แล้วเอายังไงล่ะ!!ก็อยู่เงียบๆรอกระแสต่อไป ตราบใดที่อายุไขยังไม่ดับงั้นรึ!!เราแค่ต้องการสืบประสานงานต่อจากพี่สาวเราถึงทำได้ไม่เท่าลายเล็บของพี่ผึ้ง แต่เราก็อยากทำเพราะมันเป็นอาชีพและเป็นสิ่งที่พี่ผึ้งรักและเราก็รักมากๆเช่นกัน

วันนี้ก็ได้แต่ภาวนาว่าลูกทุ่งแท้ๆจะกลับมาดีขึ้น..กลับมาเป็นที่ต้องการของคนที่อยากจะฟังเพลงลูกทุ่งที่เคยอยู่คู่คนไทยมา...แต่วันนี้คงไม่ได้แต่หวัง...หวัง.และก็หวังต่อไปหวังว่าจะมีวันนั้นหรือเราอาจจะตายไปก่อนที่จะเห็น ..สุดท้ายลูกทุ่งแท้ๆก็จะมลายหายไปตามกาลเวลา” โอเคนะครับ กลับมาพบกันภาค 3 พรุ่งนี้ สวัสดี หมึก มายา รายงาน