“กูขอสาปคนที่ไม่ศรัทธา เอาใจออกห่างพระเจ้า คนที่ช่วยเหลือคนนอกศาสนา กูจะฆ่ามันให้หมด” หนังผีเรื่องล่าสุดของ เนรมิตรหนัง ฟิล์ม และ ฉายแสง แอด.เวนเจอร์ ที่พาไปพบกับความอาถรรพ์ลี้ลับบนแดนต่างศรัทธา

แดนสาป (The Cursed Land) ชัดเจนในความเป็นหนังผีที่ตามหลอกหลอน อาฆาต สิงสู่ สิ่งลี้ลับกับความเชื่อ ผีอาฆาตจองเวรหวงที่อยู่ ตัวหนังดึงเราอยู่ เอาเราอยู่ ให้เชื่อในสิ่งที่พูดถึง เอ่ยถึงตรึงให้อยู่กับหนัง รอคำตอบบทเฉลย

ผีอาจจะมาน้อยไปนิด ฉากสะดุ้งตุ้งแช่แทบจะไม่มี บางช่วงบางตอนผีมาในแบบของ CG หรือหนังผีไซไฟยุคใหม่ ไม่มีผีมาแลบลิ้นปลิ้นตาทำหน้าน่ากลัว หักคอ ฆ่าแบบสยดสยอง เลือดสาด แต่...หนังก็มาในแบบของหนังผีที่หลอนด้วยบรรยากาศ ซาวนด์ เสียงรอบข้าง รอบตัวเสียงสวดของชาวมุสลิม ภาพมืดๆ บรรยากาศที่ชวนขนหัวลุกเสียวสันหลัง

บ้านในหนังให้ความรู้สึกชวนขนหัวลุก น่ากลัวตั้งแต่แรกเห็น เพียงแต่บ้านโบราณหลังนี้อาจจะดูช้ำไปสักนิด มาบ่อยจนคุ้นตาในหนังผีหลายเรื่อง เพิ่งสร้างความสนุกสนานจาก “อนงค์” มาดราม่าน่ากลัวใน “แดนสาป” แถมต้นเรื่องย้อนกลับไปในอดีตกว่าร้อยปี

หนังพาไปทำความรู้จักกับชาวมุสลิมมากยิ่งขึ้น เรื่องรอบๆ ตัวชีวิตประจำวัน ความเชื่อ ศาสนา ที่เราอาจจะไม่ค่อยรู้ ในมุมที่น่ารักๆทำความรู้จักกับ ญิน มากขึ้น แต่ไม่มีมุมไหนที่จะมาขัดแย้งกับพุทธศาสนา ญิน คนไทยอาจเรียก ขวัญ พระภูมิเจ้าที่ เทพาอารักษ์ญิน มี 2 แบบ แบบที่ดีและแบบที่ชั่วร้าย ที่เรียกว่า ชัยฏอน ที่ชอบ เข้าสิง ทำลายคนที่จิตใจอ่อนแอ

อนันดา เอเวอร์ริ่งแฮม ยังคงแบกหนัง ดูดี ปล่อยพลังปล่อยของแบบเต็มที่ ทั้งในส่วนดราม่า เรื่องของครอบครัว ปมในใจกับลูกสาว เมียรัก ความขัดแย้งกับคนรอบข้าง หรือแม้แต่ฉากน่ากลัวๆ ทั้งหลายชอบในความเกรี้ยวกราดกับคนรอบข้าง อารมณ์ไม่ถูกชะตา ระแวงกับเพื่อนใหม่ สัมผัสได้ถึงความรักกับลูกสาว

เจนนิส-เจนนิษฐ์ โอ่ประเสริฐ พลังล้นเหลือ น่ารักๆ ในสไตล์สาวมั่น เด็กศิลปะ เด็กสาวที่ต้องคอยดูแล แต่อาจจะขัดแย้งกับพ่อบ้างเป็นคนพยายามคลี่คลายปัญหาต่างๆ ดูแล้วอดเอาใจช่วย หลงในความน่ารักแบบแก่นๆ ของเธอ

บรอนต์ ปาลาเร่ นักแสดงหนุ่มหล่อมาดดีจากมาเลเซีย ในบท ฮิม มาดนิ่งๆ เรื่อยๆ ในบุคลิกที่ดูมีลับลมคมนัย ชวนสงสัย เดาทางไม่ออกมีความอ่อนโยนใจดีในบางครั้ง พอเป็นหมอผี ก็ดูมีของอยู่ในตัวทุกฉากที่ออกมาดูดี กลืนไปกับตัวเรื่อง ส่งบทให้นักแสดงคนอื่นได้ดี ในแบบที่ไม่ขโมยซีน แถมยังพูดไทยชัดแจ๋ว

สีดา พัวพิมล มาน้อยต่อยหนัก เป็น ไซหนับ หมอผีชราที่มาพร้อมกับออร่า ท่าทาง หน้าตา ท่าทาง ที่ทำให้เชื่อว่าเธอเป็นหมอผีผู้เก่งกาจจริงๆ

ฟรีเดาส์ คารีม กับ ฮาร ไซลานี่ สองนักแสดงชาวมาเลเซีย ที่มารับบทสองหมอผีคู่หู ผู้เป็นต้นเรื่องของคำสาปทั้งหมด แววตาน้ำเสียง สีหน้าท่าทางอินไปกับคนยุคก่อนจริงๆ 

หงส์-กาญศิริ ศิริมาตย์ มารับบท แอน ปมในใจของสองพ่อลูกแป๋ม-ไปรยา สังขจินดา มารับบท ยะ เพื่อนใหม่ของ เมย์

ภาณุ อารี ทำ แดนสาป ได้แบบลงตัว สนุกชวนติดตามแม้งานที่ออกมายังคงมีกลิ่นของหนังอินดี้ หนังรางวัลงานด้านโปรดักชั่นที่ดีงาม บทหนังที่เขียนร่วมกับ ก้อง ฤทธิ์ดี ถือว่าลงตัว ทั้งนี้ทั้งนั้นบรรยากาศโดยรวมยังชัดเจนกับงานของ อุ๋ย-นนทรีย์ นิมิบุตร โปรดิวเซอร์ของหนังเรื่องนี้ งานภาพสวยๆ ฝีมือของ ชาญกิจชำนิวิกัยพงศ์ เมื่อผสมกันกับดนตรีประกอบที่เข้ากับหนัง ทำให้ตัวหนังหลอนตลอดเวลา หนังพาย้อนกลับไปในปี พ.ศ.2553 ในแบบเนียนๆ ไปกับข้าวของเครื่องใช้ วิทยุ ทีวี วอร์คแมน เครื่องคอมพิวเตอร์ เหตุการณ์บ้านเมืองจังหวัดภาคใต้ ข่าวทีวี ใบภาษีรถ ปฏิทิน โดยไม่ต้องเน้นย้ำหรือพูดอะไรมากมาย ฉากในป่าภาคใต้ชวนให้นึกหนังผี อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ เพียงแต่ของเราดูสบายๆ กว่ามากแดนสาป (The Cursed Land) อาจจะไม่ใช่หนังผีที่น่ากลัว สยดสยองสุดๆแต่ก็มีความน่าสนใจ ดูหลอนๆ ตรึงให้อยู่กับตัวหนังตลอด 131 นาที เพียงแต่อาจจะไม่โดนใจไม่ถูกใจ คอหนังผีโหดๆ น่ากลัวๆ เลือดสาดก็เท่านั้นเอง หลอนๆ ในระดับ 8/10 หัวกะโหลก