วันที่ 1 มิถุนายน 2566 สำนักข่าว CNN สหรัฐอเมริกา เสนอข่าว Air New Zealand to weigh passengers before they board the airplane ระบุว่า สำนักงานการบินพลเรือนประเทศนิวซีแลนด์ ขอความร่วมมือให้สายการบินแอร์นิวซีแลนด์ ซึ่งเป็นสายการบินแห่งชาติ ชั่งน้ำหนักผู้โดยสารขาออกระหว่างประเทศ ณ สนามบินโอ๊คแลนด์ จนถึงวันที่ 2 ก.ค. 2566 เพื่อรวบรวมข้อมูลเกี่ยวกับน้ำหนักบรรทุกและการกระจายน้ำหนักของเครื่องบิน

อลาสแตร์ เจมส์ (Alastair James) ผู้เชี่ยวชาญด้านการปรับปรุงการควบคุมน้ำหนักบรรทุกของสายการบิน เปิดเผยว่า มีการชั่งน้ำหนักทุกอย่างที่บรรทุกบนเครื่องบิน ตั้งแต่สินค้าไปจนถึงอาหารบนเครื่องบิน ไปจนถึงสัมภาระที่ถือขึ้นเครื่อง สำหรับลูกค้า ลูกเรือ และกระเป๋าขึ้นเครื่องจะใช้น้ำหนักเฉลี่ยซึ่งได้รับจากการทำแบบสำรวจนี้ แต่ยืนยันว่า สายการบินให้ความสำคัญกับข้อมูลส่วนบุคคล ซึ่งน้ำหนักเป็นเรื่องส่วนตัวที่ทุกคนไม่ต้องการเปิดเผย จึงดำเนินการให้ข้เอมูลนี้ไม่สามารถระบุตัวเจ้าของข้อมูลได้

ผู้เดินทางจะถูกขอให้ยืนบนตาชั่งดิจิทัลเมื่อเช็คอินเที่ยวบิน จากนั้นข้อมูลเกี่ยวกับน้ำหนักจะถูกส่งไปยังแบบสำรวจ แต่จะไม่สามารถดูได้บนหน้าจอของเจ้าหน้าที่ เช่นเดียวกับสัมภาระจะถูกวางไว้บนเครื่องชั่งที่เหมือนกันอีกเครื่องหนึ่งเพื่อแยกการชั่ง โดย เจมส์ กล่าวว่า สายการบินรู้ว่าการก้าวขึ้นไปบนตาชั่งอาจเป็นเรื่องที่น่าหวาดหวั่น จึงต้องการสร้างความมั่นใจให้กับลูกค้าว่าไม่มีจอแสดงผลที่มองเห็นได้ทุกที่ ไม่มีใครเห็นน้ำหนักที่ชั่งอย่างแน่นอน

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แอร์นิวซีแลนด์ขอให้ผู้โดยสารชั่งน้ำหนักก่อนขึ้นเครื่อง ผู้โดยสารในประเทศมีส่วนร่วมในการสำรวจในปี 2564 แต่การสำรวจสำหรับนักเดินทางระหว่างประเทศเกิดความล่าช้าเนื่องจากสถานการณ์โรคระบาดโควิด-19 ในบรรดาผู้ที่อาจถูกขอให้เข้าร่วมการสำรวจคือผู้ที่เดินทางด้วยเที่ยวบินตรงจากโอ๊คแลนด์ไปยังสนามบิน JFK ของเมืองนิวยอร์กในสหรัฐฯ เส้นทางเรือธง 17 ชั่วโมงเปิดตัวเมื่อฤดูใบไม้ร่วงที่ผ่านมาในฐานะแกนหลักของกลยุทธ์หลังสถานการณ์โรคระบาดของแอร์นิวเซีแลนด์นอกจากนี้ยังเป็นหนึ่งในเที่ยวบินที่ยาวที่สุดในโลกอีกด้วย

ขอบคุณเรื่องจาก

https://edition.cnn.com/travel/article-air-new-zealand-passenger-weight-intl-hnk/index.html