ยังอยู่ในช่วงเดือนแห่งวันแม่ ครูเอิร์น-จิรวรรณ ชัยรุ่งเรือง ผู้อำนวยการบริหารโรงเรียนสาธิตกรุงเทพธนบุรี เผยถึงความรักความผูกพันที่เธอมีกับคุณแม่ จนก้าวมาสวมบทบาทคุณแม่ลูกสองของพี่ดี-ดวงดิช ชัยรุ่งเรืองและ น้องดวิณ-ดวงเดช ชัยรุ่งเรือง ทำให้ ครูเอิร์น ยิ่งเข้าใจในหัวอกของการเป็นแม่ได้เป็นอย่างดี

ครูเอิร์น-จิรวรรณ ชัยรุ่งเรือง ย้อนเล่าถึงความผูกพันที่มีต่อคุณแม่ว่าต้องเรียกว่าผูกพันมากๆ เหมือนเป็นครึ่งหนึ่งของชีวิตเลยก็ว่าได้ ตั้งแต่ตื่นจนถึงเวลานอน จนทุกวันนี้ที่เอิร์นมีลูกแล้ว คุณแม่ก็ยังเป็นส่วนหนึ่งที่สำคัญมากในชีวิต

“ความประทับใจที่มีต่อคุณแม่ ต้องบอกว่า มีทุกๆ โมเมนต์เลยก็ว่าได้ ตั้งแต่เด็กจนโต มีเรื่องอะไร เอิร์นก็จะเล่าให้คุณแม่ฟังตลอด ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ จนถึงเรื่องใหญ่ สามารถปรึกษาคุณแม่ได้ทุกเรื่อง สำหรับเอิร์นแล้ว คุณแม่เปรียบเสมือนทั้งพี่สาวและคุณแม่ในคนคนเดียวกัน ที่อึ้งที่สุดกับความรักของคุณแม่ที่มีต่อเรา ก็คือตอนที่แต่งงาน แล้วต้องย้ายเข้ามาอยู่ที่เรือนหอ ตามความเชื่อโบราณ เขาจะบอกว่า ไม่ให้กลับบ้านตัวเองเป็นเวลา 3 วัน เราก็เลยไม่ได้คุยกับคุณแม่เลยหลังจากนั้นคุณพ่อมาเล่าให้ฟังว่า ช่วงนั้นคุณแม่ร้องไห้คิดถึงเอิร์นทุกวันเลย อันนี้เอิร์นตื้นตันใจมากจริงๆ”

เมื่อถามว่า ความรักที่ครูเอิร์นได้รับจากคุณแม่ได้ส่งต่อถึงหลานๆ บ้างไหม เธอบอกว่า “เอิร์นไม่ได้ส่งต่อเลย เพราะท่านเป็นคนส่งให้กับหลานๆ เอง ถ้ามีเวลาว่าง ท่านจะแวะมาดูแล เหมือนเป็นแม่คนที่ 2 สิ่งที่ได้มาจากคุณแม่ ก็คือเรารู้สึกว่า อยากเลี้ยงลูก ให้เขาไม่มีประตูกั้นระหว่างคำว่าลูกกับแม่ อยากให้เขากล้าที่จะมาปรึกษากับเรา ให้เป็นเด็กที่มีสิทธิ์ออกความคิดเห็น มีสิทธิ์เลือกทางเดินชีวิตของตัวเอง ในขณะที่เราก็คอยประคับประคองและผลักดันเขาให้ประสบความสำเร็จ ในสิ่งที่เขาอยากเป็น เหมือนกับที่คุณพ่อ-คุณแม่เลี้ยงเอิร์นมา”

ทุกวันนี้ ครอบครัวคือ ทุกอย่างของชีวิตเอิร์น ต้องบอกว่า ถึงจะแต่งงานแล้ว ทั้ง 2 ครอบครัวไม่ว่าจะเป็นครอบครัวของคุณพ่อ-คุณแม่ หรือครอบครัวเรา ที่มีสามี มีลูกๆ ทั้ง 2 ครอบครัว คือทั้งชีวิตของเรา

“เอิร์นมองว่า ครอบครัวต้องมาที่หนึ่ง งานก็สำคัญ เราให้ความสำคัญกับงาน และตั้งใจทำงานทุกทุกอย่างที่ได้รับมอบหมาย ทุกความรับผิดชอบแต่อย่างไรก็ตาม ครอบครัวต้องมาที่หนึ่งเราต้องแบ่งแยกเวลาให้ได้ โชคดีที่เอิร์นได้ทำงานของครอบครัว คือ โรงเรียนสาธิตกรุงเทพธนบุรี ก็เลยสามารถที่จะดูแลลูกๆ ไปด้วย และบริหารงานไปพร้อมๆ กัน เรียกว่า บริหารงานในแบบผู้บริหารที่นั่งอยู่ในตำแหน่งแม่ด้วย

ครูเอิร์น บอกว่า ลูกทั้ง 2 คนก็จะติดทั้งคุณพ่อ-คุณแม่ แต่ส่วนใหญ่แล้วคุณพ่อจะงานยุ่งมากกว่า ถ้าเทียบเรื่องเวลาเอิร์นก็จะมีเวลาให้กับลูกๆ มากกว่า แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นคุณพ่อก็เข้าใจความสำคัญ และให้เวลากับลูกๆ มากเท่าที่จะสามารถทำได้ เพราะฉะนั้นลูกทั้ง 2 คน ถ้าคุณพ่อมีเวลา ก็จะสามารถที่จะทิ้งไว้อยู่กับคุณพ่อได้เลย

กิจกรรมภายในครอบครัว ปกติแล้วถ้าเป็นวันที่เอิร์นกับสามีว่างตรงกัน ก็มักที่จะพาลูกๆ ออกไปเที่ยวหรือทานอาหาร โดยจะคำนึงถึงลูกๆ เป็นหลัก อย่างร้านอาหารบางที่ อาจต้องการความเงียบ หรือไม่มีอะไรที่น่าสนใจและให้เด็กเล่น เราก็จะไม่ค่อยได้ไป จะหาร้านหรือที่เที่ยวที่คิดว่าลูกๆ สนใจ อย่างลูกๆ มีความสนใจเกี่ยวกับเรื่องสัตว์ เราก็จะพาไปดูสวนสัตว์ พี่ดีจะเป็นเด็กที่ดูเหมือนขี้กลัวแต่เดี๋ยวนี้ตั้งแต่เริ่มพาไปสวนสัตว์ เขาจะมีความกล้ามากขึ้น กล้าที่จะป้อนอาหารสัตว์จากมือเขาเอง เวลาถูกพ่อถามว่า อยากไปไหน เขาก็จะบอกว่า อยากไปสวนสัตว์ ไปดูช้างบ้าง ไปดูจระเข้บ้างส่วนกิจกรรมที่ทำเป็นครอบครัวใหญ่ส่วนใหญ่ก็จะเป็นการเดินทางไปต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ ที่จะไปพร้อมกันทั้งสามี ภรรยา ลูกๆ และ คุณตา-คุณยาย-คุณย่า ก็ประทับใจทุกทริป ถ้าไปกันครบแบบนี้เมื่อไหร่ เอิร์นสบายเลย เพราะว่าคุณย่ากับคุณยาย จะช่วยกันเลี้ยงหลาน โดยที่แม่นั่งชิลล์ๆ กินชามะนาวได้อย่างสบายใจ”

กับโมเมนต์ที่ลูกๆ ทำให้ประทับใจ ครูเอิร์น เล่าว่า “ลูกยังเด็กๆ กันอยู่เลยค่ะ แค่เขาเดินเข้ามากอด มาบอกรักแม่ คือเราไม่ได้บอกเขา เขาเดินเข้ามาเอง หรือบางทีเวลาออกไปข้างนอกกับคุณพ่อ แล้วซื้อขนมมาฝากเรา บอกว่า รู้ว่าคุณแม่ชอบ หรือเวลาที่เขาได้ยินเสียง แล้วรีบวิ่งมารับเราที่บันได แค่นี้ก็ตื้นตันใจแล้ว

วันแม่ทุกปี ปกติแล้วเราจะให้ความสำคัญเสมอ เพราะว่าทั้งเอิร์นและสามีก็เป็นคนที่ให้ความสำคัญกับครอบครัวมาที่หนึ่ง ก็จะพาคุณแม่ของเราคือทั้งคุณย่า-คุณยา ไปทานข้าวกับหลานๆ ก็จะมีความสุขมากเลย เอิร์นเชื่อว่า สิ่งที่ดีที่สุดของการเป็นแม่ คืออยากจะได้เห็นลูกประสบความสำเร็จ ทั้งในเรื่องการงานและครอบครัว ส่วนคุณลูกๆก็อยากจะบอกว่า ตอนที่เราเป็นลูกเราอาจจะมองว่า ปัญหามันเป็นเรื่องใหญ่มากของชีวิต แต่เวลามีปัญหาให้ลองหันกลับไปหาคนที่เราเคยใช้หัวใจเดียวกันมาเป็นเวลา 9 เดือน เชื่อว่าคนคนนั้น จะไม่มีวันทำร้ายเรา และพร้อมที่จะอยู่เคียงข้างเราและพาเราก้าวผ่านปัญหานั้นไปได้ด้วยความรักที่ยิ่งใหญ่ที่สุด ที่มนุษย์คนหนึ่งจะให้ได้”