“การวาดรูป คือการบำบัด ไม่มีผิด ไม่มีถูกกล้า ลงมือ ทำ มันจะช่วยเรื่องของทักษะอารมณ์และจินตนาการ”  ทำให้ศิลปะได้ถูกนำมาใช้บำบัดน้องๆ ออทิสติก จนเกิดเป็นผลงานสร้างสรรค์ ความภาคภูมิใจในตนเอง และยังเป็นรายได้ที่ยั่งยืนให้กับน้องๆ ดั๊บเบิ้ล เอ ได้ร่วมกับ Art Storyวิสาหกิจเพื่อสังคม ภายใต้มูลนิธิออทิสติกไทย จัดทำโครงการสมุดชุดลิมิเต็ดอิดิชั่น ฝีมือการออกแบบปกสมุด จากกลุ่มเด็กออทิสติกที่มีความสามารถพิเศษด้านศิลปะ ตามแนวคิด “Love All Life” เพื่อแสดงความรักต่อสัตว์ทั้งมวลบนโลกผ่านจินตนาการของน้องๆ ซึ่งมีทั้งหมด 3 ชุดด้วยกันคือ “ชุด Koala” สมุดสันห่วงขนาด A6, “ชุด Occupation” สมุดมุงหลังคาขนาด A5 และ “ชุด Animal” สมุดสันห่วงขนาด A5 โดยรายได้ส่วนหนึ่งจากการจำหน่ายร่วมบริจาคให้มูลนิธิออทิสติกไทยเพื่อนำไปเป็นทุนสนับสนุนการพัฒนาฝีมือและสร้างรายได้ให้กับน้องๆ ออทิสติกต่อไป 

ทุกภาพที่วาดและลงสี น้องๆ ได้ถ่ายทอดออกมาเป็นสัตว์นานาชนิดตามจินตนาการ ตามเรื่องราวและความคิดที่แตกต่างกันออกไป เช่น “น้องขิม” ธัญลักษณ์ ไพเราะ สาวน้อยที่มีพรสวรรค์ด้านศิลปะ เล่าถึงผลงานในครั้งนี้ว่า “วาดรูปยีราฟกับโคอาลา เพราะว่าโคอาลาน่ารักดีขนมันปุยๆ นุ่มๆ อยากลองจับมัน ลูบเล่น เจอข่าวในยูทูบ โดนไฟป่า หมดน่ารักเลยอยากให้ร่วมมือกันช่วยโลก ทำให้ป่าอุดมสมบูรณ์ ถ้าช่วยเขาแล้ว ก็จะมีคนรักและเมตตาเขา ส่วนยีราฟตัวสูง ถ้าเขานอนล้มลง เขาก็จะขาดออกซิเจนและตาย” “น้องก้อง” เจตน์ วิเศษณัฐ หนุ่มออทิสติกดีกรีปริญญาตรี มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีวาดปกสมุดในชุด Occupation เล่าถึงที่มาว่า “วาดเสือขับเครื่องบิน เสือเป็นนักบิน ชอบขับเครื่องบินไปท่องโลก เขาดูหล่อ ใส่แว่นตาดำด้วย และวาดเสือตำรวจด้วยครับ เพราะเสือมีระเบียบวินัย จับกุมคนร้าย มีความอดทนแล้วก็เท่ดี” มโนชัยตั้งสุวรรณ หรือน้องหม่อน “วาดรูปช้างศึก หมายถึงนักเตะฟุตบอลทีมชาติไทย ผมอยากเป็นนักข่าวสัมภาษณ์นักฟุตบอลและเป็นนักวาดภาพด้วย ถ้าเกิดทีมช้างศึกเราแพ้ ก็อย่าเพิ่งแพ้ครับเราจะต้องเดินหน้าต่อไป ไม่ว่าจะเจอทีมไหน ถ้าแพ้ก็อย่าไปคิดมาก คิดว่าเราเล่นเก่ง เราเอาใจชนะก็พอครับ ส่วนเงินที่ได้จากวาดภาพก็เป็นค่าขนม ค่าเทอมหรือบางทีใช้ซื้อของส่วนตัว ผมมีป้ามาช่วยดูแลครับเพราะคุณพ่อคุณแม่ผมเสียไปแล้ว”

นอกจากนี้ ผู้ที่ถือเป็นผู้ปิดทองหลังพระทำให้น้องๆ ได้สร้างสรรค์งานศิลปะและเกิดการพัฒนาในด้านต่างๆ อย่าง ครูพิ้งค์-เพียงกาญจน์สุวรรณปัทม และ ครูต้อย-นฤมล ตันติสัจจธรรมในการนำศิลปะมาเป็นวิธีบำบัดจนเกิดผลงานที่มีคุณค่า อีกทั้งมีส่วนช่วยปรับพฤติกรรมของน้องออทิสติก สามารถสื่อสารและเข้าสังคมได้ดีขึ้น ครูพิ้งค์ กล่าวว่า “การวาดรูปคือการบำบัด ไม่ว่ากับใครทั้งนั้น ไม่มีผิด ไม่มีถูก กล้าลงมือทำมันจะช่วยเรื่องทักษะอารมณ์และจินตนาการ ในมุมมองของเราคิดว่า โลกของน้องๆ เป็นโลกที่ตรงๆ สบายๆ และเขาให้อภัยง่ายกว่าคนอื่น เขาจะโกรธแต่เดี๋ยวเขาก็หายแล้ว เขาให้อภัยทุกๆ สิ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ๋งนะ” ส่วน ครูต้อย บอกว่า “คนทั่วไปมักคิดว่า เด็กเหล่านี้พูดไม่รู้เรื่อง จริงๆ ไม่ใช่เขาไม่รู้เรื่อง แต่เราต้องสื่อสารกับเขาแบบเป็นสเต็ป ไม่ใช่เอาทุกอย่างมารวมกัน และอยากให้ทุกคนให้โอกาสเขาเยอะๆ พลังบวกจะช่วยได้มาก พูดดีทำดี ผลออกมาก็ดีตามไปด้วย เขามีศักยภาพเหมือนคนอื่น ขอแค่เปิดโอกาส เปิดใจให้พวกเขา”

และทิ้งทายกับประโยคที่ครูพิ้งค์ฝากให้คนปกติอย่างเราๆ ได้ฉุกคิด “คนทั่วไปมีความกลัว แต่เด็กๆ ออทิสติกไม่มีความกลัว แม้จะมีคนพูดว่าน้องจะทำได้เหรอ? เราจะพูดเสมอว่าน้องทำได้ เพราะน้องเขาไม่กลัว จึงเป็นตัวอย่างให้เห็นว่า การที่ไม่มีความกลัว ถ้าก้าวข้ามตรงนี้ไปได้ ทุกคนก็มาถึงความสำเร็จได้เหมือนกัน”

ผู้สนใจร่วมสนับสนุนผลงานของน้องๆได้ทางเว็บไซต์ ดั๊บเบิ้ล เอ เดลิเวอรี่ https://delivery.doubleapaper.com/ หรือชมคลิปเบื้องหลังผลงานของน้องๆ ได้ทางเว็บไซต์ youtubeDouble A Thailand