นักท่องเที่ยวที่ชื่นชอบงานตกแต่งหรือ Decorative Art ของตกแต่งที่น่าสนใจและมีให้ชมอย่างหลากหลายมากใน Museum of Decorative Art ก็คือ เก้าอี้ เก้าอี้เป็นเฟอร์นิเจอร์พื้นฐานที่เกิดจากการเอาวัสดุคงทนถาวรมาประกอบกันโดยมักมีไม่ต่ำกว่า 2 ส่วน นั่นคือ ขาและส่วนที่นั่ง ส่วนที่เป็นขานั้นอาจเป็นแบบ 4 ขา 3 ขา หรือแบบที่มีล้อ ขาของเก้าอี้ก็มักจะสูงในระดับที่ทำให้เข่าไม่งอพับมากเกินไปเวลานั่ง เก้าอี้ที่พัฒนาขึ้นอีกคือมีพนักพิง และตามด้วยมีที่เท้าแขน เก้าอี้สำหรับห้องแต่ละประเภทก็มักไม่เหมือนกัน เนื่องจากต้องทำหน้าที่ต่างกัน เช่น เก้าอี้ในที่ทำงานมักมีล้อหมุนและเอนหลังได้โดยเฉพาะเก้าอี้ผู้บริหาร เก้าอี้ในห้องอาหารมักจะสูงกว่าเก้าอี้ในห้องรับแขก เก้าอี้ในห้องรับแขกมักต้องนั่งสบาย พร้อมความหรูหราเพื่อแสดงสถานะของเจ้าของบ้าน

เก้าอี้เป็นของที่มีใช้กันมาแต่โบราณและเป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญอย่างหนึ่งของรัฐโดยเป็นสัญลักษณ์ของอำนาจ เช่น เก้าอี้สำหรับการสวมมงกุฎของกษัตริย์ เก้าอี้สำหรับเหล่าขุนนางและข้าราชการระดับสูงผู้เป็นประธานขององค์กรต่างๆ ในภาษาอังกฤษ จึงใช้คำว่า chairman ประวัติศาสตร์เก้าอี้ย้อนไปถึงช่วงต้นของยุคอียิปต์ประมาณ 3,100 ปีก่อนคริสผตกาล ในช่วงเวลานั้นเก้าอี้มักทำจากไม้และถูกปกคลุมด้วยผ้าหรือหนังโดยมีขนาดความสูงเพียงแค่ 10 นิ้ว ซึ่งน้อยกว่าเก้าอี้ในปัจจุบัน เก้าอี้อียิปต์จะดูหรูหรา และถูกพัฒนาเรื่อยมาให้ทำจากงาช้าง และไม้แกะสลักโดยถูกปกคลุมด้วยวัสดุที่มีมูลค่าเพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งเก้าอี้ที่ใช้สำหรับกษัตริย์ ส่วนเก้าอี้สำหรับขุนนางนั้นก็มีเฉพาะกับเจ้าของบ้านเท่านั้น ชาวอียิปต์เชื่อว่าเก้าอี้ต้องเป็นไปตามธรรมชาติจึงมักมีส่วนคล้ายสัตว์โดยเฉพาะขาเก้าอี้มักเป็นขาของสัตว์ชนิดใดชนิดหนึ่ง อาทิ ขาสิงโตที่มีอุ้งเท้าและเล็บ

หลังยุคอียิปต์ เก้าอี้เริ่มถูกใช้อย่างแพร่หลายในโลกตะวันตก เก้าอี้กรีกย้อนหลังไปถึง 600 ปีก่อนคริสตกาลซึ่งเห็นได้จากเก้าอี้ใน Parthenon ของ Zeus ที่เป็นทรงสี่เหลี่ยม พนักตรงประดับด้วยปีกของสฟิงค์ ส่วนเก้าอี้สมัยโรมันก็ทำจากหินอ่อนโดยเก้าอี้ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือที่ประทับในโบสถ์เซนต์ปีเตอร์ กรุงโรม

การออกแบบเก้าอี้ในแต่ละยุคสมัยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในยุคเรอเนสซองส์จะสะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลงทั้งในด้านการแต่งกายและเฟอร์นิเจอร์ การที่เก้าอี้เป็นสัญลักษณ์ที่สำคัญของผู้ปกครองทำให้การออกแบบเก้าอี้กลายเป็นเรื่องสำคัญของเกือบทุกรัฐ ไม่ว่าจะเป็นฝรั่งเศส เนเธอร์แลนด์ อังกฤษ และเยอรมนี เก้าอี้จึงมักถูกออกแบบให้มีที่วางแขนเพื่อความสะดวกสบายและได้รับการตกแต่งและประดับประดาอย่างหรูหราให้สมเกียรติ

การพัฒนาแบบของเก้าอี้ก้าวหน้าขึ้นมากเมื่อเก้าอี้ถูกนำมาใช้กับประชาชนทั่วไปโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคริสต์ศตวรรษที่ 20 เก้าอี้มีความหลากหลาย
มากขึ้น เช่น เก้าอี้พับ เก้าอี้เอนนอน เก้าอี้ที่ขาทำจากโลหะ เก้าอี้รูปถุงถั่ว เก้าอี้ทำจากไม้ ไม้อัด เก้าอี้นวด งานออกแบบเก้าอี้กลายเป็นงานทางศิลปะที่ Frank Lloyd Wright และ Eero Saarinen สถาปนิกและนักตกแต่งพยายามออกแบบให้เข้ากับบรรยากาศของอาคารจึงเป็นการเปิดโอกาสในการสร้างชื่อเสียงไปในตัวอีกทางหนึ่งด้วย

นักท่องเที่ยวที่ได้โอกาสเยือนMuseum of Decorative Art Barcelona ก็จะได้ชมเก้าอี้ที่ถูกออกแบบตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 20 ที่มีรูปร่างหน้าตาประหลาด ล้ำสมัยอย่างสนุกสนานจนจุใจ เพราะมีคำบรรยายการออกแบบเก้าอี้ไว้ให้อย่างละเอียดอยู่หลายตัว นักท่องเที่ยวส่วนหนึ่งก็คงอยากลองนั่งเก้าอี้อยู่หลายตัวโดยเฉพาะเก้าอี้รูปไข่ดาว เพราะคงอยากรู้ว่าเก้าอี้หน้าตาประหลาดเหล่านี้นั่งสบายหรือไม่ ควรค่าแก่การซื้อไปประดับบ้านหรือไม่