หวังด้อยค่าพระราชาเพื่อหาแสง

ส่อแสดงแห่งสันดานอันเผยผุด

ล้อเลียนใครใจแฝงด้วยแต่งชุด

เพื่อประทุษร้ายผู้วายชนม์

เพราะใจบอดสนิทจึงคิดต่ำ

เหยียบย่ำหัวใจไทยให้หมองหม่น

ผู้ล้อเลียนผู้ตายมิใช่คน

อะไรดลสนตะพายให้กระทำ

จิตสำนึกสึกหรอก็หมิ่นแคลน

หรือเป็นแผนของใครให้ขย้ำ

อันทองแท้ไม่แพ้ไฟไม่พ่ายพล้ำ

ไม่ตกต่ำสิ้นค่าประการใด

ยังครองความเป็นทองไม่หมองมัว

คงตัวทั่วละอองยังผ่องใส

ไม่เกิดริ้วรอยร่องผ่องอำไพ

คุณค่าปรากฏให้เห็นได้ชัด

เหมือนเยี่ยวรดภูเขาก็เท่านั้น

คงจะคันขี้เรื้อนหมาประสาสัตว์

อยากเข้าฝูงมุ่งเห่าเข้าค้านงัด

ถูกตัดหางปล่อยวัดยิ่งขัดใจ

เมื่อหิวแสงแสดงตนให้ตนด่า

สมน้ำหน้าจะฟูมฟายหาได้ไม่

เพราะทำตัวชั่วเองเพ่งโทษใคร

ความจัญไรที่ได้ทำเห็นตำตา

ไม่แน่ว่าตาบอดไหมแต่ใจบอด

ไม่รู้แจ้งแทงตลอดจึงบอดบ้า

ไม่รักไม่ประสงค์องค์ราชา

อย่าขากพ่นก่นด่าอย่าสามานย์

ก็ขอบใจแหละนะขณะนี้

สะพรั่งชูผู้ภักดีทุกสถาน

ประกาศตนคนรักเจ้ามายาวนาน

ก่อเกิดการขานรับนับอนันต์

“เจริญขวัญ”