เป็น “คู่ชีวิต” ที่เป็นที่เคารพรักและเป็นแบบอย่างที่ดียิ่งสำหรับ “ศรีภูมิ-ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ศุขเนตร” ซึ่งปีนี้ท่านทั้งสองมีอายุครบ 90 ปี และครบรอบ 64 ปีแห่งการครองรักครองเรือน แต่ด้วยสถานการณ์ที่ยังต้องเว้นระยะห่างทางสังคมจึงมีดำริงดจัดงานฉลองวันเกิดและฉลองครบรอบแต่งงาน แต่ได้จัดทำของที่ระลึกสุดพิเศษส่งมาให้กัลยาณมิตรแทนไมตรีจิตที่มีให้กันมาอย่างยาวนาน

ของที่ระลึกในโอกาสวันคล้ายวันเกิดครบ 90 ปี และครบรอบแต่งงาน 64 ปี ศรีภูมิ-ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ศุขเนตร ล้วนเป็นสิ่งแทนใจที่ทั้งสองท่านตั้งใจมอบให้กับญาติมิตร เป็นกระเป๋าถือที่สามารถใช้ได้ทั้งสุภาพบุรุษและสุภาพสตรี จะต่างกันก็แค่หูหิ้ว เป็นกระเป๋าที่ออกแบบและผลิตโดยคนไทย เพื่อเป็นส่งเสริมความเป็นไทย ภายในกระเป๋าบรรจุผลงานเขียนที่ทั้งสองท่านได้คัดสรรมาแล้วว่าน่าจะเป็นประโยชน์แก่ท่านผู้อ่านไม่มากก็น้อย จำนวน 6 เรื่อง

ผลงานเขียนดังกล่าว ประกอบด้วย หนังสือ “สิ่งละอันพรรณละนิด กระชับมิตร อันยาวนาน” ส่วนใหญ่เขียนและรวบรวมโดย ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ศุขเนตร ซึ่งเคยจัดพิมพ์แจกเนื่องในโอกาสอายุครบ 80 ปี เมื่อปีพ.ศ. 2555 และอายุครบ 84 ปี เมื่อปีพ.ศ. 2559 หนังสือ “ที่สุดของที่สุด” โดย ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ศุขเนตร บอกเล่าเรื่องราวการเดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศที่ผู้เขียนคัดเลือกมาแล้วว่า “ที่สุด” จริงๆ จึงนำมาเล่าต่อ เพื่อให้เพื่อนฝูงญาติมิตรได้อ่านเล่นเบาสมอง

หนังสือ “หกสิบปีแห่งความรักและเข้าใจ” โดย ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ศุขเนตร ซึ่งเป็นการตีพิมพ์ครั้งที่ 2 โดยมีเรื่องราวเพิ่มเติมจากการตีพิมพ์ครั้งแรกเมื่อปีพ.ศ.2561 ในโอกาสครบรอบ 60 ปีแห่งการสมรส อาทิ รำลึกเหนือเกล้าฯ, พระอัจฉริยภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ในการแก้ปัญหาบ้านเมือง และบารมีพระมากล้น รำพรรณ เป็นต้น

หนังสือ “ประเทศไทยต้องพึ่งตนเอง” โดย “ศิริภูมิ” อันเป็นนามปากกาของ ศรีภูมิ ศุขเนตร เป็นการรวบรวมบทความต่างๆ ที่เคยตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์แนวหน้า ในปีพ.ศ. 2563 ในด้านเศรษฐกิจและสังคม เพื่อให้ผู้อ่านได้เห็นถึงความสำคัญของการยืนอยู่บนขาของตนเองตามแนวพระราชดำริ “ทฤษฎี เศรษฐกิจพอเพียง” ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ที่ยังคงเป็นจริงเสมอ หนังสือ “เรื่องของพ่อ ที่ท่านอาจจะยังไม่ทราบ” โดย ศรีภูมิ ศุขเนตร ที่กลั่นกรองจากหัวใจของข้าราชการที่ทำงานรับใช้ใต้เบื้องพระยุคลบาทและในฐานะพสกนิกรผู้มีความจงรักภักดี เพื่อเผยแพร่พระอัจฉริยภาพของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 9 ในด้านอื่นๆ ที่ยังมิได้รับการเผยแพร่นักให้ชาวไทยได้รับทราบ และ หนังสือ “บันทึกถึงพี่น้องชาวยุโรป และผู้นำของเขา” โดย ศิริภูมิ บทความพิเศษที่ตีพิมพ์ทุกวันอังคารในหนังสือพิมพ์แนวหน้า ระหว่างเดือนพฤษภาคม- มิถุนายน 2565

ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ศุขเนตร สกุลเดิม วรวรรณ เกิดเมื่อ 3 พฤศจิกายน 2474 ด้าน ศรีภูมิ ศุขเนตร เกิดเมื่อ 7 สิงหาคม 2475 ทั้งสองพบรักขณะกำลังศึกษาอยู่ที่ปารีส ประเทศฝรั่งเศสในปี พ.ศ.2497 ฝ่ายชายขอหมั้นจับจองไว้ก่อนเมื่อวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ.2500 ซึ่งเป็นวันเกิดของเขา ก่อนเข้าพิธีมงคลสมรสในวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ.2501 หลังจากกลับประเทศไทย จึงเป็นอีกหนึ่งคู่สมรสที่ใช้ชีวิตร่วมกันมาอย่างยาวนาน

ในหนังสือ “หกสิบปี...แห่งความรักและเข้าใจ” ในโอกาสครบรอบ 60 ปีแห่งการสมรส ม.ร.ว.วรรณาภรณ์ ได้เขียนไว้ว่า..
“เพื่อนๆ ในปัจจุบันเขามักจะถามว่าเราเคยจากกันบ้างไหม? เห็นแต่เราไปไหนก็ไปด้วยกัน เขาถามเพราะเขาไม่เคยทราบว่าชีวิตเราตอนหนุ่มสาวต้องอดทนมากเหมือนกัน เพราะเราจากกันบ่อยๆ ครั้งละนานๆ การติดต่อก็ต้องใช้จดหมายตลอด โทรศัพท์ก็นานๆ ครั้ง ไม่สะดวก สบายเหมือนขณะนี้

...เมื่อนึกย้อนหลังไปเมื่อ 20-30 ปีก่อน บางครั้งก็มีความไม่พอใจ ความแคลงใจ ความไม่เชื่อใจกันอยู่บ้าง แต่ความที่เราเคยเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่แรกรู้จักกันใน พ.ศ.2497 (59 ปีมาแล้ว) ก็ย่อมมีการโอนอ่อนเข้าหากัน การยอมรับผิดและการอภัยซึ่งกันและกัน ตลอดจนความเห็นอกเห็นใจ และที่สำคัญที่สุดความรักอันเป็น “ไฟอมตะนิรันดร์กาล” ของเรายังคงมั่นคงอยู่และจะมั่นคงยิ่งขึ้นๆ แม้ว่าการใช้ชีวิตร่วมกันของเราจะน้อยลงทุกๆ วินาทีก็ตาม สิ่งเหล่านี้ทำให้เราสองคนยืนหยัดร่วมกันได้อย่างปกติสุขจนถึงบัดนี้…”

ขณะที่ ศรีภูมิ ศุขเนตร ได้เขียนบทนำในหนังสือเล่มเดียวกัน “หกสิบปี...แห่งความรักและเข้าใจ” กล่าวถึงความรัก
และความผูกพันที่ “อยู่กันมา ตั้ง 5 รอบ (60 ปี) ตอนหนึ่งว่า “เรื่องเหลือเชื่อ ว่าผมและภรรยาจะมีชีวิตยืนยาว จนได้อยู่กันฉันสามีภรรยาถึง 60 ปี ในเดือนสิงหาคม 2561 (2018) นี้ ใครจะคิดว่าจะอยู่ด้วยกันนานมาถึงปีนี้ (2561) ซึ่งนับเป็น 60 ปีของการแต่งงานและอยู่ร่วมกันมา จะไม่ทำอะไรก็ใช่ที่ จะทำอะไรสนุกๆก็ลำบาก เพื่อนฝูงเก่าๆ ก็ล้มหายตายจากกันไปมากแล้ว รุ่นลูกหลานก็คงไม่อยากมาสนุกกับคนสูงอายุ

...ส่วนภรรยาผมก็คงรักการเขียนหนังสือเช่นเคย จึงเขียน pocket book บรรยายเรื่องราวต่างๆ...ผมจึงถูกมอบหมายให้เขียนบทนำนี้ขึ้น

บอกตรงๆ ว่าผมเป็นคนขี้อาย แต่ภรรยาเป็นคนเปิดเผยและตรงไปตรงมา ผมจึงอายที่จะเห็นภรรยา เอารูปเราทั้งสองคนในวัยเกิน 80 ปี ที่ซุกซน หรือสนุกสนานมาลง แต่ภรรยาผมก็บอกว่าไม่เห็นเป็นไรเลย ก็เป็นเรื่องจริง รูปจริง ก็อยากให้เพื่อนฝูงและท่านผู้อ่านได้สนุกสนานไปด้วย ผมเลยต้องยอม...”