การประมาณการนี้อิงการศึกษาใหม่ที่พบว่า ความเสี่ยงมีภาวะสมองเสื่อมในช่วงชีวิตหนึ่งนั้นสูงกว่าที่เคยคาดไว้ โดยผู้คนมีโอกาสป่วยภาวะสมองเสื่อมมากถึง 4 ใน 10 หากเริ่มเข้าสู่ช่วงอายุ 55 ปี หากพวกเขามีอายุยืนยาวเพียงพอ อย่างไรก็ดี มีหลายขั้นตอนที่อาจช่วยลดความเสี่ยงภาวะสมองเสื่อมได้ อาทิ การควบคุมความดันโลหิตสูงและปัญหาสุขภาพอื่นๆ ที่ไม่ดีต่อสมอง และยังคงไม่สายเกินไปที่จะลองพยายามลดทอนความเสี่ยงนี้แม้เข้าสู่วัยกลางคน

โจเซฟ โคเรช จาก แลงโกน เฮลธ์ (Langone Health) แห่งมหาวิทยาลัยนิวยอร์ก ซึ่งเป็นผู้ร่วมเขียนการศึกษาดังกล่าวที่เผยแพร่ในวารสาร เนเจอร์ เมดิซีน (Nature Medicine)ระบุว่า การวิจัยทั้งหมดของพวกเขาชี้ให้เห็นว่าสิ่งที่ผู้คนทำในวัยกลางคนนั้นมีความสำคัญอย่างแท้จริง

โรคอัลไซเมอร์เป็นรูปแบบหนึ่งของภาวะสมองเสื่อมที่พบได้มากที่สุด และการเปลี่ยนแปลงทางสมองที่เงียบงันซึ่งนำไปสู่โรคนี้ในที่สุดอาจเริ่มเกิดขึ้นในช่วง 20 ปีก่อนมีอาการ ส่วนภาวะสมองเสื่อมรูปแบบอื่น ๆ ได้แก่ ภาวะสมองเสื่อมจากโรคหลอดเลือดสมอง เกิดขึ้นเมื่อโรคหัวใจหรืออาการโรคหลอดเลือดสมองขนาดเล็กส่งผลกระทบต่อการไหลเวียนของเลือดไปเลี้ยงสมอง