ต่อไปนี้เป็นส่วนหนึ่งของคำสอน พระเทพวิทยาคม (หลวงพ่อคูณ ปริสุทโธ) อดีตเจ้าอาวาสวัดบ้านไร่ อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา ในสมัยที่ท่านยังไม่มรณภาพ ซึ่งท่านได้เทศนาอบรมสั่งสอนลูกศิษย์ และพุทธศาสนิกชนทั่วไป ตลอดจนนักการเมืองทั้งหลายไว้อย่างน่าสนใจและควรนำไปปฏิบัติ ซึ่งหลวงพ่อคูณ ได้สอนไว้ดังนี้

"เมื่อกูตายแล้ว กูกลัวว่าศพของกูนี่แหละจะเป็นภาระยุ่งยากของลูกหลาน จะเกิดความสับสนวุ่นวาย เพราะคนที่มาหากู ฝากตัวเป็นศิษย์มีมากมายหลายประเภท มีทั้งดี ทั้งเลว ละโมบ โลภมาก มาแสวงหาประโยชน์ต่างๆ นานา โดยไม่กลัวบาปกรรม…อ้างตัวว่าเป็นหลาน เป็นพี่เป็นน้อง… แต้ก็เปล่าด๊อก ถ้าเป็นพี่เป็นน้องของกูอย่างปากว่าจริงๆก็จะไม่มาสร้างความวุ่นวายยุ่งเหยิงให้เกิดขึ้นแน่ กูจึงขอให้โรงพยาบาลมารับศพไปภายใน 24 ชั่วโมง และหลังจากสิ้นสุดการศึกษาค้นคว้าแล้ว ก็ให้จัดพิธีบำเพ็ญกุศลเช่นเดียวกับศพพระอาจารย์ใหญ่ นักศึกษาแพทย์ประจำที่ร่วมกับท่านอื่นๆ กูขออย่างเดียวให้ทุกคนเชื่อว่า บุญมีจริง บาปก็มีจริง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว นี่คือหลักธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ดังพุทธภาษิตที่ว่า กมฺมุนา วตฺตตีโลโก แปลว่า สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม จะเห็นได้จากการที่บางคนเกิดมาลำบากยากเข็ญ ง่อยเปลี้ย เสียขา พิกลพิการ ร่างกายอัปลักษณ์น่าเกลียด น่ากลัว แต่บางคนเกิดมาร่างกายสมบูรณ์สวยงามน่าชม… ที่เป็นเช่นนี้ ไม่ใช่ผลของกรรมที่เรียกว่าการกระทำหรอกหรือใครเล่าจะอยากเกิดมาเป็นเช่นนั้น แต่มันฝืนกรรมไม่ได้ หลวงพ่อจึงเชื่อว่า บุญ บาป มีจริงและทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว"

"กูไม่เคยยินดียินร้ายในลาภ ยศ สรรเสริญ เพราะสิ่งเหล่านี้มันเป็นโลกธรรมที่ครอบงำเอาไว้เท่านั้น หามีความจีรังยั่งยืนเป็นแก่นสารไม่ ไม่สมควรมายึดเป็นสรณะ เพราะโลกธรรมเหล่านั้น ถือได้ว่าเป็นเครื่องพันธนาการ เป็นเครื่องผูกมัด เป็นเครื่องสมมติ เหมือนกับละครฉากหนึ่งเท่านั้น ไม่ใช่ของแท้แน่นอน เป็นของอนิจจัง มีความไม่เที่ยงแท้ มีความทุกข์ สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่ของเรา ไม่ใช่ของเขา เป็นเครื่องอุปโลกน์ขึ้นมาเท่านั้น แต่คนทั่วไปคิดว่า เป็นเรื่องจริงจัง รู้ไม่ทันจึงตกเป็นทาสของมันให้เกิดกิเลส เพื่อเข่นฆ่ากัน เพื่ออำนาจสิ่งเล่านี้"

"หากมึงคิดเป็นผู้นำของแผ่นดิน องค์กรหรือครอบครัวที่ดี มึงต้องทำตัวเหมือนกระโถนยอมรับได้ทุกสิ่งทุกอย่างทั้งเรื่องดีเลว เรื่องดีมึงเก็บไว้กับตัว เรื่องเลวมึงทิ้งไว้ตรงนั้น แม้เขาถูกหรือผิดมึงก็ต้องรับฟังค่อย ๆ บอกให้เขาแก้ไข" 

"เราจะต้องให้เขาก่อนแล้วเขาจะให้เราทีหลัง และเมื่อเราได้รับการบริจาคมาแล้ว เราควรที่จะทำตัวให้เป็นประโยชน์ต่อสังคม ไม่ใช่หวังเก็บหวังรวยแต่อย่างเดียว มันไม่ใช่วิสัยของเพศสมณะ เมื่อเขาเห็นเรานำไปใช้ประโยชน์ เขาก็ยิ่งแต่จะมาช่วยเรา ถ้าเราไม่นำไปทำบุญให้เขาต่อ เขาจะได้บุญอะไร"

"กูเอง ก็ขอให้เด็กไทยทุกคน จงประพฤติตัวให้เหมาะสมกับที่เราเป็นชาติไทย พวกลูกๆหลานๆก็ขอให้ตั้งใจเล่าเรียนศึกษาหาความรู้ใส่ตัวเองไว้ เมื่อเติบโตขึ้นเป็นผู้ใหญ่ ก็จะมีวิชาหากินกับเขา อย่าได้เป็นเด็กเกเร ให้รู้จักรักพ่อแม่ เขาสั่งสอนบอกอะไร ก็ให้เชื่อฟัง อย่าไปรักเพื่อนมากกว่า มันไม่ถูกหรอกหลานเอ๊ย เพื่อนฝูงมันจะช่วยอะไรเราได้ไม่มีหรอก ทางพวกพ่อแม่ก็สั่งสอนให้ลูกๆ ถ้าจะเอ่ยคำสอนไหน ก็อย่าไปพูดว่า ลูกคนนี้ดื้อ ลุกคนนี้มึน ลูกคนนี้ซน ลูกคนนี้บอกยาก สอนยาก เพราะมึงไปว่ามันตั้งแต่เล็กๆ มันเป็นอัปมงคล และจะส่งเสริมให้ลูกของมึงดื้อจริงๆ พวกมึงต้องพูดคำว่า เป็นคนดี บอกง่าย สอนง่าย ไม่เคยเกเร ให้พูดกับลูกๆแต่สิ่งดีๆมันจะได้เป็นมงคลและมันก็จะได้จดจำเอาไว้ไงทำตามที่กูบอกเด้อ ลุกหลานเอ๊ย"