คำสอนของ "หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ" วัดสะแก ตำบลธนู อำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา ถูกเผยแพร่ออกไปอย่างกว้างขวางหลังจากท่านได้มรณภาพลงเมื่อวันที่ 17 มกราคม 2533 โดยมีลูกศิษย์คนใกล้ชิดของท่านได้บันทึกรวบรวมเอาไว้ และมีการนำไปเผยแพร่เป็นธรรมทานทางเว็บไซด์ต่างๆ มากมาย เช่นเรื่อง "นานาทรรศนะเกี่ยวกับพระเครื่องบูชา" ที่ลูกศิษย์ผู้ใกล้ชิดหลวงปู่ดู่ท่านหนึ่งได้บันทึกเอาไว้ ดังนี้ (คัดลอกจากหนังสือ 37 เรื่องเล่าธรรมะลึกซึ้งเข้าใจง่าย หลวงปู่ดู่ พฺรหฺมปัญโญ)  

ผู้ที่มีพระเครื่องบูชา มักคิดไม่ตกว่าควรวางไว้ที่ใดจึงควรแก่การสักการะ คำถามเหล่านี้มีเป็นประจำ ผู้เขียนจึงรวบรวมไว้โดยสังเขป ดังนี้

ผู้ถาม “พระหลวงปู่ตั้งไว้ที่เดียวกับพระพุทธเจ้าได้ไหม”

หลวงปู่ “ข้าทำพระ สุดท้ายก็อธิษฐานเป็นพระพุทธเจ้า รูปข้าหรือรูปพระสงฆ์ทั่วไปยังไม่ใช่ของจริง เป็นของหลอก มีแต่พระพุทธเจ้าจึงมีจริง”

ผู้ถาม “อย่างนั้น ตั้งไว้อาสนะเดียวกันได้สิครับ”

หลวงปู่ “ได้ ถ้าแกไม่กลัวโลกเขาติเตียน ผู้รู้จะตำหนิเอาได้”

ผู้ถาม “ถ้าผมไม่มีโต๊ะหมู่บูชา มีเพียงโต๊ะตัวเดียวจะทำอย่างไร”

หลวงปู่ “เอาผ้าขาว กระดาษขาว วางรองไว้ที่ฐานพระพุทธรูป ก็ถือว่าคนละอาสนะแล้ว”

ผู้ถาม “ถ้ามีคนเอารักยม กุมาร หรือรูปนางกวักเหล่านี้มา หลวงปู่เสกไหมครับ”

หลวงปู่ “เสกได้ ทำเป็นพระเสียก็หมดเรื่อง รักยมก็บวชให้เป็นเณร เณรเป็นอรหันต์มีเยอะแยะ นางกวักก็เป็นภิกษุณี”

ผู้ถาม “พระแก้วมรกตมีพระธาตุจริงไหม”

หลวงปู่ “พระแก้วเป็นตัวแทนของพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน พระนาคเสนเป็นพระอรหันต์ที่สร้างขึ้นมา ท่านอธิษฐานให้พระสารีริกธาตุสถิตอยู่ ๗ แห่ง”

ผู้ถาม “ตัวแทนพระพุทธเจ้าทุกองค์ต้องสร้างด้วยมรกตสีเขียวใช่ไหมครับ”

หลวงปู่ “ไม่เหมือนกัน ถ้าถึงยุคพระศรีอริยเมตไตรย พระทำด้วยทับทิม (แก้วมณี) เพราะเป็นของคู่บารมีท่าน”

ผู้ถาม “การที่พระภิกษุสร้างรอยเท้าให้บูชานั้น มีวัตถุประสงค์อย่างไร”

หลวงปู่ “การทำเช่นนั้น มิใช่การทำรอยเท้าของท่านเอง หากแต่อธิษฐานเป็นรอยเท้าพระพุทธเจ้า”