"...เรามีบุญนักแล้ว ที่ได้เกิดเป็นมนุษย์ผู้พบพระพุทธศาสนา ได้รับรู้รับฟังพระธรรมคำทรงสอนในสมเด็จพระบรมครูผู้ประเสริฐสูงสุด เหนือพรหมเทพเหนือมนุษย์ทั้งปวง

จงใช้สติ จงใช้ปัญญา จงใช้วาสนาบารมีที่ได้เกิดเป็นมนุษย์พบพระพุทธศาสนา ให้เต็มสติปัญญาความสามารถ จงนอบน้อมนึกถึงพระสิทธัตถะราชกุมารผู้สูงส่ง ต้องทรงอดทนรับความหยาบคายของผู้เบาปัญญาเพียงใด และในที่สุดก็ทรงรับได้อย่างงดงามที่สุดด้วยพระเมตตาเพียงใด

เป็นเหตุให้ไม่ทรงใช้พระอำนาจของความเป็นมกุฎราชกุมารตอบโต้ผู้ล่วงล้ำก้ำเกินพระองศ์ท่านด้วยรู้เท่าไม่ถึงการ ซึ่งเป็นเหตุหนึ่งที่นำให้ทรงถึงความเป็นผู้ไกลกิเลสกองโทสะได้อย่างสิ้นเชิง

เป็นผลดีที่เกิดแก่เจ้าชายสิทธัตถะราชกุมารยิ่งกว่าเกิดแก่บรรดาผู้พ้นจากอำนาจความกริ้วโกรธ เราท่านทั้งหลายที่ปรารถนาความพ้นทุกข์อย่างสิ้นเชิง พึงยกพระมหากรุณาของเจ้าชายสิทธัตถะราชกุมาร เป็นแบบอย่างเหนือเศียรเกล้า

มุ่งมั่นดำเนินตามให้สุดสติปัญญาความสามารถ แม้ยังต้องเวียนว่ายตายเกิด ก็จะมีชีวิตที่สงบเย็นไม่เร่าร้อนราวถูกไฟไหม้เผา เช่นผู้ไร้เมตตาไร้กรุณาทั้งหลาย..."

........................................
พระนิพนธ์ แสงส่องใจ (วันจักรี ๒๕๔๘) สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก
เพจ "๑๐๐ พระชันษา สมเด็จพระสังฆราช"