เป็นเรื่องราวที่หลายคนให้ความสนใจ เมื่อผู้ใช้เฟซบุ๊ก Poramet Misomphop หรือ คุณเมส หนุ่มจิตอาสา เผยเรื่องราวสุดรันทดของ ยายเบียบ อายุประมาณ 70 กว่าปี ที่ต้องใช้ชีวิตลำพังในบ้านสภาพผุพัง ได้เงินจากการเก็บขยะขายเพียงวันละ 30-40 บาทไว้ซื้ออาหารประทังชีวิต ยายเบียบไม่มีบัตรประชาชน ทำให้ไม่มีสิทธิการรักษา และไม่มีสิทธิผู้สูงอายุเหมือนคนอื่น

" 70 กว่าปี ลมหายใจ ที่ไร้ตัวตน " ยายไม่มีญาติ สามียายตายไปนานแล้ว เวลายายเหงา ยายก็คุยกับพวกมันเนี่ยล่ะ ถ้าวันหนึ่งยายตาย ก็มีแต่พวกมัน ที่คงนั่งเฝ้าศพยาย มันไม่ใช้แค่ 1 ชีวิต ที่ไม่มีจะกิน แต่อีกกว่า 10 ตัว ที่รอความช่วยเหลือ 70 กว่าปีอยู่มาได้ยังไง หรือพวกเค้ามองไม่เห็น ไร้ความช่วยเหลือจากภาครัฐทุกอย่าง

ไม่มีคนผู้สูงอายุ ไม่สิทธิการรักษา ไม่มีสิทธิผู้สูงอายุ ไม่มีบัตรประชาชน ไม่มีบัตรคนจน และที่สำคัญ ไม่มีมือถือที่จะกดรับแย่งสิทธิเหมือนคนอื่น

เมศได้รับข้อความจากพลเมืองดีท่านนึงแจ้งให้ ทราบว่ามีคุณยายวัย 70 กว่าปี พักอาศัยอยู่คนเดียวสภาพบ้านพุพัง เต็มไปด้วยกองขยะ และสุนัข แมว 10 ตัว ในพื้นที่อำเภอ ท่ามะกา จ.กาญจนบุรี

เมศจึงรีบตรวจสอบข้อมูล และนัดวันเพื่อลงพื้นที่เมื่อไปถึงมันทำให้เมศรู้สึกหดหู่ใจยิ่งนักเมื่อได้เห็นสภาพบ้านที่พุพัง เต็มไปด้วยขยะมีลูกสุนัข แมว กว่า 10 กว่า อยู่ภายในบ้านและสิ่งที่สร้างความสะเทือนใจให้เมศและทีมงานอย่างมาก

เมื่อได้เห็นหญิงชรา กำลังเข็นรถที่เต็มไปด้วยขยะท่ามกลางแดด ตอนเที่ยง เข็นไปปราดเหงื่อไป

เมศจึงเดินเข้าไปสอบถามพูดคุยทราบชื่อคุณยาย เบียบ อายุ 70 - 80 ปี คุณยายเบียบเล่าให้ฟังว่า เดิมทีคุณยายไม่ใช้คนที่นี่แต่พอมีสามี ก็ย้ายมาอยู่ในพื้นที่แห่งนี้มากว่า 10-20 ปีแล้ว พอสามีเสียชีวิตยายก็ออกจากบ้านสามี แล้วมีพลเมืองดีช่วยเหลือให้มาพักอาศัยในพื้นที่...

ปัจจุบัน คุณยายเบียบ ต้องพักอาศัยอยู่ตัวคนเดียวโดยต้องทนเดินตากแดด ตากลม ตากฝน หลายกิโลเก็บขยะแบบนี้ทุกวันเพื่อนำไปขายวันละ 30 - 40 บาท ส่วนสุนัข แมว ที่เห็น ก็เก็บมาจากข้างทางที่คนนำมาทิ้งบ้าง สงสารมัน มันก็มีชีวิตเหมือนเรา

สิ่งที่น่าตกใจอย่างมากคือเมศได้ถามต่อไปว่า คุณยายอยู่แบบนี้เอาไว้ที่ไหนมากิน ค่าไฟ ค่าน้ำ ยายเอามาจากไหนสิ่งที่คุณยายตอบกลับมา..

ยายก็เก็บเดินเก็บขยะเอาแบบนี้เอามาใช้วันไหนเก็บได้น้อยวันนั้นคือ อด เอา..วันไหนไม่สบาย ก็ออกไปเดินเก็บขยะไปขายเอาเงินไปซื้อยา พารา มากินอาหารที่ดีที่สุดทั้งคนและ สัตว์ในตอนนี้ ข้าว - ปลากระป๋อง

และสิ่งที่เมศรับทราบมา...ตอนที่เมศลงพื้นที่ไปคุณยายมีเงินในติดตัวเพียง 11 บาท เท่านั้น

คุณยายอยู่ได้ยังไงมากว่า 70 กว่าปี โดยที่ไม่ได้รับความช่วยเหลือจากภาครัฐเลยแม้แต่อย่างเดียวหรือหน่วยงานไม่รับทราบเรื่องของคุณยาย

ไม่มีเงินผู้สูงอายุ ไม่มีสิทธิการรักษา ไม่มีบัตรประชาชน ไม่มีบัญชีธนาคารไม่มีบัตรคนจน และที่สำคัญ ยายไม่มีมือถือที่จะมานั่งกดแย่งสิทธิเหมือนคนอื่นอยู่มาได้ยังไงมา 70 กว่าปี

เคสนี้ผมไม่สามารถลงเลขบัญชี ได้เนื่องจากคุณยายไม่มีสมุดบัญชีธนาคาร

เบื้องต้นเมศได้นำ ข้าวสาร อาหารแห้ง ไข่ อาหารสุนัข ให้คุณยาย สุนัข แมว ได้กินประทังชีวิตและได้มอบเงินส่วนตัวจำนวนหนึ่งให้กับคุณยายเอาไว้ใช้จ่ายชีวิตประจำวัน และ ดูแลตัวเองกับสุนัข แมว คงใช้ได้หลายเดือนอยู่ครับ

และรบกวนให้ทางพลเมืองดีแวะเวียนไปดูคุณยายดูแลเพื่อความปลอดภัยในตัวคุณยายด้วยเนื่องจากมีกลุ่มคนไม่หวังดีเข้ามาทำร้ายและขโมยสิ่งของของคุณยายอยู่บ่อย จนคุณยายมีความระแวงเรื่องนี้อย่างมาก...

นี่ละครับ ชีวิตวัยไม้ใกล้ฝั่งที่ต้องเผชิญชีวิตเพียงตัวคนเดียว มีหมา แมว เพื่อนเป็นคุยโดยที่ไม่ได้รับความช่วยเหลืออะไรจากภาครัฐเลย

พวกคุณอย่าลืมว่า คุณยายก็มีชีวิต มีลมหายใจอย่างให้เค้าต้องตายโดยไร้ความหวังและกลับกลายเป็น " ลมหายใจ ที่ไร้ตัวตน "

หากหน่วยงานราชการที่เกี่ยวข้องทราบเรื่องรบกวนเปิดประตูห้องแอร์ เดินออกจากอาคารนั่งรถตู้ กางร่ม ลงพื้นที่ช่วยให้ทำให้คุณยายมีบัตรประชาชนมีสิทธิการรักษา มีสวัสดิ์ของรัฐ ที่ควรได้ด้วยเถอะครับ ถือว่า ขอร้องเถอะ

( หมดแรงไม่ได้ หนี้ล่ะน่านคนจน )

อาจจะคำถามมากมาย จากพี่ๆพลเมืองดีเรื่องความช่วยเหลือ...ผมตอบไปหมดแล้วและผมคิดละเอียดรอบครอบรอบด้านแล้วครับ

ขอขอบคุณทางพลเมืองดีและ ผู้อำนวยการโรงเรียน - รองผู้อำนวยการ - ครูโรงเรียนแห่งหนึ่งที่แจ้งเรื่องราวของคุณยาย ครับ

* เมศได้พิจารณารอบด้านแล้วเคสนี้ไม่มีการเปิดรับบริจาคใดๆทั้งสิ้นหากมีใครแจ้งว่ารู้จัก และ สามารถติดต่อคุณยายเพื่อให้ส่งเงิน หรือสิ่งของไปให้ ตัวเองผมไม่ได้ปิดกั้น แต่ รบกวนช่วยตรวจสอบพิจารณาให้ละเอียดรอบครอบครับดีๆครับ