9 ธันวาคม 2563 ผู้สื่อข่าวรายงาน  ที่บริเวณวิหารวัดไทรย์ ตำบลป่างิ้ว อำเภอเมือง จังหวัดอ่างทอง พบนางสาว นพรัตน์ สุขสะอาด อายุ 32 ปี พร้อมเพื่อนฝูงชาวลาดกระบัง กรุงเทพฯ ได้เดินทางมากราบไหว้ขอโชคลาภพรานบุญ โดยกระซิบข้างหู หลังจากงวดที่ผ่านมา ได้โชคลาภจากพรานบุญร่วมแสนบาท จึงได้เดินทางมาทกการนำเครื่องเซ่นสังเวย มาทำการแก้บนพรานบุญหลังสมใจปรารถนา พร้อมด้วยจุดประทัดถวายเสี่ยงทายได้เลข 81 และ 258 เพื่อนำไปเสี่ยงดวงต่อไป

ตาพรานบุญ ให้โชค วัดไทรย์ นั้นได้รับมวลสารจากวัดยางใหญ่ นครศรีธรรมราช และมวลสารจากวัดเขาอ้อ พัทลุง มาหล่อรวมในปูนปั้นเท่ารูปคนจริงปั้นเป็นตาพรานบุญ ให้ชาวบ้านได้กราบไหว้ พรานบุญนั้นเป็นครูหมอโนราห์เป็นครูบาอาจารย์เหมือนปู่ย่าตายายที่ญาติโยมศรัทธา ทางวัดจึงได้นำมาให้ญาติโยมได้กราบไหว้บูชาขอโชคลาภ ที่ว่าปู่ย่าตายายนั้นดูแลลูกหลาน ให้อยู่เย็นเป็นสุข มีทรัพย์ มีโชคลาภ ได้รับพรตามความเชื่อต่อไป

ตามตำนานกล่าวว่า พรานบุญเป็นพรานที่มีวิชาดี สามารถเดินทางท่องเที่ยวในป่าหิมพานต์ได้ ครั้งหนึ่งพรานบุญได้ใช้วิชาช่วยเหลือพญานาคราชนามว่า ท้าวชมพูจิต ให้รอดพ้นจากความตาย ท้าวชมพูจิตจึงได้พาพรานบุญไปที่นาคพิภพเป็นเวลา 7 วัน มอบแก้ววิเศษให้ พร้อมคำสัญญาว่าหากวันข้างหน้าพรานบุญประสงค์สิ่งใดก็ให้มาหา เมื่อขออะไรก็จะให้ เพื่อเป็นการตอบแทนที่ได้ช่วยชีวิตท้าวชมพูจิตไว้ได้

กาลต่อมา พรานบุญได้พบนางกินนรทั้งเจ็ดผู้เป็นธิดาท้าวทุมราช และต้องการนำนางกินนรไปถวายพระสุธนกุมาร จึงได้เดินทางไปขอยืม นาคบาศ จากท้าวชมพูจิต ซึ่งเป็นของวิเศษของพญานาคที่จะสามารถจับนางกินนรได้ และสามารถจับนางมโนราห์ ซึ่งเป็นธิดาองค์เล็กไปถวายพระสุธนได้สำเร็จ ผู้คนจึงต่างนับถือในความสามารถของพรานบุญว่าเข้มขลังยิ่งนัก และโดดเด่นในทางโชคลาภและโภคทรัพย์อีกด้วย

พรานมโนราห์ผู้เป็นพรานที่มีความเก่งกาจ สามารถไปมาได้แม้กระทั่งในป่าหิมพานต์ สามารถจับนางมโนราห์ได้เพียงนางเดียว เช้ารุ่งขึ้นก็ได้รับบำเหน็จจากกษัตริย์ครองเมือง1 เมืองพร้อมทรัพย์สมบัติและบริวารมากมาย แม้ในการละเล่นโนราห์ของภาคใต้เมื่อถึงเวลาพรานบุญออกมาแสดงก็จะเรียกเสียงหัวเราะอย่างมีความสุขจากผู้ชมได้เสมอ ทุกเพศทุกวัยไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่ไม่ว่าจะแสดงกี่ครั้งก็ตามชาวใต้นับถือตาพรานบุญมาก เพราะเชื่อว่าหากสักการะบูชาจะนำมาซึ่งความสำเร็จ ร่ำรวยและรุ่งเรือง