ที่วัดคมมนียเขต หรือ วัดคึกคัก ต.คึกคัก อ.ตะกั่วป่า จ.พังงา ภายในวัดมีกุฏิไม้หลังเล็กๆ กะทัดรัดหลังหนึ่ง มีกลุ่มควันไฟลอยคลุ้งอยู่ตลอดทั้งวัน สร้างความสนใจและความสงสัยให้กับคนต่างถิ่นที่แวะเวียนเข้ามาทำบุญและติดต่อกับทางวัดเป็นอย่างมาก ภายในกุฏิด้านหน้าเปิดโล่งมีรูปปั้นหลวงพ่อแหวง อาภากโร หรือ ท่อท่านแหวง ขนาดองค์จริง และภาพวาดอยู่ในกรอบขนาดใหญ่ มีร่องรอยปิดทองคำเปลวตั้งแต่บันได เก้าอี้ไม้ รูปปั้นและรูปถ่าย 

โดยกุฏิหลังนี้อยู่ใกล้กับศาลาอนุสาวรีย์หลวงพ่อแหวง อาภากโร หรือ ท่อท่านแหวง อดีตเจ้าอาวาส พระอริยสงฆ์ชื่อดังรูปหนึ่งในฝั่งอันดามัน ที่ว่ากันว่ามีวาจาสิทธิ์ เป็นที่เคารพศรัทธาของชาวบ้านในเขตจังหวัดพังงา ภูเก็ต และใกล้เคียง ซึ่งหลวงพ่อแหวง ได้มรณภาพในปี 2511 หลังจากนั้นลูกศิษย์ได้จัดสร้างกฏิหลังนี้ขึ้นพร้อมกับรูปหล่อขนาดเท่าตัวจริงไว้กราบไหว้บูชา โดยด้านหน้ากุฏิจะมีกองไฟไม้ฟืนล้อมด้วยก้อนหินจุดรมทั้งวันไม่เคยดับจะมีคนมาคอยเติมไม้ฟืนใส่อยู่ตลอด ซึ่งตอนที่มีชีวิตหลวงพ่อจะผิงไฟ อาบไฟแทนน้ำ มาตลอดชีวิต จะสรงน้ำปีละครั้งในวันสงกรานต์เท่านั้น 

พี่หนูและพี่เดือน ชาวบ้านที่อยู่ใกล้วัด เล่าว่า ชาวบ้านจะมากราบไหว้ขอพรพ่อท่านแหวง อยู่เป็นประจำ โดยได้มีประสบการณ์ด้วยตนเองว่าปวดขารักษาแพทย์ปัจจุบันก็ไม่หาย คนแก่บอกว่าให้กราบไหว้หลวงพ่อและผิงไฟหน้ากุฏิแล้วจะหาย เมื่อมาทำตามที่บอกก็หายจริงๆ และแม่เคยเล่าว่า ชาวบ้านเคยมาหาหลวงพ่อ ที่กุฏิพบว่าท่านจำวัดตอนกลางวัน ถึงเวลาก็ไม่ตื่น ปลุกเรียกอย่างไรก็ไม่ตื่น มาตื่นตอนเย็นแล้ว เมื่อลงมาจากกฏิก็ได้ถามว่าหลวงพ่อ ไปไหนมา หลวงพ่อตอบว่าไปเฝ้าสวนให้ชาวบ้านที่เขาบนบานหลวงพ่อว่าอย่าให้นกมากินข้าวที่ปลูกกำลังสุกอยู่ในสวนในไร่ จนเจ้าของสวนมาถึงหลวงพ่อก็กลับมา 

นอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่าอีกว่า วันหนึ่งท่านกำลังเดินเท้าจากวัดคึกคักจะไปทำธุระที่ตลาดตะกั่วป่าที่อยู่ห่างไปประมาณ 30 กิโลเมตร มีรถโดยสารในหมู่บ้านอยู่ 1 คันกำลังจะไปตลาดตะกั่วป่า จอดรับนิมนต์ท่านขึ้นรถท่านบอกว่า จะเดินไปเองเมื่อรถโดยสารไปถึงตลาดตะกั่วป่า พบว่าหลวงพ่อเดินอยู่ในตลาดอยู่แล้วจนเป็นที่เล่าลือกันว่าท่านมีวิชาอาคมย่นระยะทางได้

หลวงพ่อแหวง เป็นเจ้าอาวาสวัดคึกคัก ตั้งแต่ปี 2484-2511 รวม 27 ปี โดยสังขารของท่านยังไม่เน่าเปื่อย บรรจุอยู่ในโลงแก้วภายในอนุสาวรีย์ เป็นที่สักการะบูชาเป็นเวลากว่า 55 ปี ขณะที่มีชีวิตอยู่ท่อท่านแหวง มีจริยาวัตรเป็นพระที่อยู่อย่างเรียบง่าย มีความเมตตาต่อทุกคน ท่านฉันอาหารเพียงมื้อเดียว โดยในวันธรรมดาท่านจะฉันแค่ผลไม้ ส่วนวันพระ ท่านจะฉันข้าวเพียง 9 คำเท่านั้น ท่านปฏิบัติเป็นพระป่าเมื่อออกพรรษาทุกปี ท่านจะออกธุดงค์วัตรเพื่อแสวงหาโมกธรรม และกลับวัดเมื่อถึงช่วงเข้าพรรษา ท่านได้เพียรบำเพ็ญบารมีธรรม ปฏิบัติสมาธิ วิปัสสนากรรมฐานอย่างเคร่งครัด 

อีกทั้งใฝ่ศึกษาวิชาไสยเวท ร่ำเรียนวิทยาคมทุกแขนงจากครูบาอาจารย์ต่างๆ ท่านเป็นศิษย์ของพระครูประสาทประกฤตพรต (ซิ่น ธมฺมรกฺขิโต) อดีตเจ้าอาวาสวัดคึกคัก องค์แรก เรียนวิชาสมุนไพรใบยา วิชามหาประสาน ไสยเวทย์มนตรา จนสำเร็จ ท่านพระครูประสาทประกฤตพรต (ซิ่น ธมฺมรกฺขิโต) จึงได้ฝากฝังให้ไปเรียนวิชากสิณไฟ ผงพระเจ้าโปรดโลก ผงพระสีวลี และผงมหาราชศรีวิชัย จากพระอุปัชฌาย์เทือก มานะจาโร ผู้วิเศษอันลือเลื่องแห่ง วัดบ่อแสน อ.ทับปุด จ.พังงา มงคลวัตถุของท่านในปัจจุบันเป็นของดี ล้ำค่าที่หายาก สืบเนื่องจากมีประสบการณ์อันโด่งดังมาช้านานหลายทศวรรษ - 003