ช็อตฟีล! ครูแชทตามนักเรียนมาสอบ เจอ ม.1 ปากแจ๋วสวนกลับ น้ำตาแทบร่วง!
27 มีนาคม 2566 เพจเฟซบุ๊ก อยากดังเดี๋ยวจัดให้ รีเทริน์ part 6 เผยข้อความสนทนาระหว่างคุณครูและนักเรียน ซึ่งเป็นวันที่คุณครูเปิดโอกาสให้เด็กขาดสอบในวันที่โรงเรียนจัดสอบมาสอบในภายหลัง ซึ่งตรงกับวันเสาร์ แต่คุณครูก็ต้องมาจัดสอบให้เด็กๆ จึงส่งข้อความทางแชทหาเด็กนักเรียนคนหนึ่งในระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1
ซึ่งมีบทสนทนาที่เห็นแล้วทำให้คุณครูรับไม่ได้ ถึงกับตัดพ้อว่าเส้นทางเกษียณหรือลาออกก่อนวัยอันควรคงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม
.. พยายามนึกภาพเด็กนักเรียนในแชท.. ” เอาxีดีดไม่ไผ่ “ ไปโรงเรียนไม่ออก
เมื่อเราอยากให้โอกาสเด็ก
แต่ตัวเด็กเองไม่ให้แม้กระทั่งโอกาสตัวเอง
เมื่อหนูไม่มาในวันที่โรงเรียนจัดสอบ
ครูตามหนูมาสอบกลับได้รับคำตอบแบบนี้
และวันนี้เป็นวันเสาร์ ซึ่งเป็นวันหยุด
แต่ครูรอให้มาติดต่อทั้งวันกลับไม่มา
ถือว่าครูทำดีที่สุดแล้วนะคะ
หากใครก็ตามที่เป็น พ่อคน แม่คน
หรือในอนาคตอยากมีลูก
ท่านคงคิดว่าครูทำไมไม่สอนเด็ก ?
นอกจากการสอนแล้ว ครูยังมีหน้าที่อบรมคุณธรรมจริยธรรมให้กับนักเรียน แน่นอนว่าครูสอนตลอดหรือสอดแทรกในชั้นเรียนอยู่เสมอ
แต่ถ้าหากท่านคิดว่าครูไม่ใส่ใจพอ ในหนึ่งห้องมีนักเรียนอย่างต่ำห้องละ 20 คน ครู 1 คน สอนหลายห้อง และใน 1 วัน ครูมีงานหลายอย่างนอกเหนือจากงานสอน ถ้าใส่ใจเพียงแค่คนใดคนหนึ่ง เด็กที่เหลือต้องปล่อยเขาหรือ
สิ่งที่คนเป็นครูอยากฝากคือ
อยากให้ท่านดูแลบุตรหลานช่วยกัน
ดูแลในที่นี้อาจไม่ได้หมายถึงการดูแลข้าว น้ำ เงินทอง
หากแต่เป็นการอบรมสั่งสอน สร้างค่านิยมที่ดีงามให้กับบุตรหลาน
การอบรมไม่ใช่แต่เพียงบอกหรือพูดด้วยลมปากเท่านั้น
แต่ต้องประพฤติ ปฏิบัติให้เขาเห็นด้วย
ดังสุภาษิตที่ว่าไว้
“ตัวอย่างที่ดีมีค่ากว่าคำสอน”
“ดูช้างให้ดูหางดูนางให้ดูแม่”
“สำเนียงส่อภาษากิริยาส่อสกุล”
ไม่ว่าจะพูดสอนเขาแค่ไหนแต่ไม่ปฏิบัติให้เขาดู
พฤติกรรมที่เขาแสดงออกก็ล้วนแล้วแต่เลียนแบบ
จากเรามาทั้งนั้น
สถาบันครอบครัวถือเป็นสถาบันแรกที่สำคัญที่สุดที่เขาจะเรียนรู้และเลียนแบบ ส่วนสถาบันการศึกษาจะเป็นส่วนช่วย
ขัดเกลาขึ้นอีกระดับ
กว่าจะเป็นเพชรเม็ดงามก็ต้องผ่านการขัดเกลามาอย่างหนัก
จุดประสงค์ของโพสต์นี้ไม่ได้แขวนเด็กให้ใครติหรือด่า
แต่เพียงรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่ได้รับตอบกลับมาทั้งที่ตัวเราหวังดี และท้ายที่สุดคืออยากฝากไปถึงผู้ปกครองให้ช่วยกันดูแล ใช่จะให้ครูดูแลฝ่ายเดียว
เพราะครูก็คน มีความรู้สึก ผิดหวัง เสียใจ
เป้าหมายที่อยากเป็นครูมาตลอด บางทีพอเข้ามาเป็นจริงๆแล้วมาเจอแบบนี้ มันบั่นทอนความรู้สึก
ไม่แปลกใจเลยที่ใครจะลาออก
จะรู้สึกมีความสุขหรือทุกข์ในชีวิตของคนเป็นครู
ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าตัวแปรนั้นคือนักเรียนเป็นหลัก
ถึงแม้งานอื่นจะเหนื่อยจนสาหัส
แต่ถ้านักเรียนมาซ้ำให้ความรู้สึกของคนเป็นครูดิ่งลงไปอีก
เส้นทางเกษียณหรือลาออกก่อนวัยอันควรคงอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม…
ขออภัยหากในรูปภาพมีคำหยาบ
โปรดอ่านก่อนแสดงความคิดเห็น
1.กรุณาใช้ถ้อยคำที่ สุภาพ เหมาะสม ไม่ใช้ ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด ให้ร้ายผู้อื่น สร้างความแตกแยกในสังคม งดการใช้ถ้อยคำที่ดูหมิ่นหรือยุยงให้เกลียดชังสถาบันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์
2.หากพบข้อความที่ไม่เหมาะสม สามารถแจ้งได้ที่อีเมล์ online@naewna.com โดยทีมงานและผู้จัดทำเว็บไซด์ www.naewna.com ขอสงวนสิทธิ์ในการลบความคิดเห็นที่พิจารณาแล้วว่าไม่เหมาะสม โดยไม่ต้องชี้แจงเหตุผลใดๆ ทุกกรณี
3.ขอบเขตความรับผิดชอบของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ อยู่ที่เนื้อหาข่าวสารที่นำเสนอเท่านั้น หากมีข้อความหรือความคิดเห็นใดที่ขัดต่อข้อ 1 ถือว่าเป็นกระทำนอกเหนือเจตนาของทีมงานและผู้ดำเนินการจัดทำเว็บไซด์ และไม่เป็นเหตุอันต้องรับผิดทางกฎหมายในทุกกรณี