หลวงปู่แสง จันดะโชโต (ญาณวโร) วัดป่าดงสว่างธรรม บ้านดงสว่าง ต.โคกนาโก อ.ป่าติ้ว จ.ยโสธร เป็นพระเจ้าผู้เปี่ยมล้นด้วยเมตตาธรรม ที่ผ่านมา "หลวงปู่แสง ญาณวโร" ได้ให้ธรรมคำสอนแก่เหล่าศิษยานุศิษย์นำไปปฏิบัติต่อๆ กันมาด้วยการเลือกใช้คำง่ายๆ เข้าใจง่าย ดังนี้

"การทำบุญกับพระอรหันต์ อานิสงส์จะเกิดไว เพราะจิตของพระอรหันต์นั้น บุญท่านก็ไม่ค้าง บาปท่านก็ไม่รับ ทำบุญตอนไหน ท่านให้ตอนนั้น เช่นกันกับการทำบาป กรรมนั้นจะส่งผลเร็วมากเช่นกัน รับรองได้เห็นกันในชาตินี้แหละ ไม่ต้องรอให้ถึงชาติหน้า"

"ได้เกิดมาอัตภาพนี้ บ่บ้าใบ้เสียจริตผิดมนุษย์ ให้ตั้งใจทำความดี ให้เป็นหน้าเป็นตาพ่อแม่ สมกับที่ร่างกายนี้พ่อแม่ให้มา ให้คนเขาได้ย่อง ว่าลูกพ่อนั่นแม่นี่"

"เห็นบ่ว่ามันทุกข์ส่ำได๋ เกิดมามันทุกข์ อย่าสุอยากพากันมาเกิดหลาย"

"พากันคิดบ่จะตายมื้อได๋ มัวหลงโลกอยู่เด้อ ให้รีบสร้างความดีเข้า จะได้เป็นที่พึ่งได้ จนที่สุดบ่ต้องมาเกิดอีก"

"เขาว่าให้เฮา เฮาบ่ไปรับเอา แนวบ่ดีมันกะตกอยู่นำผู้นั้น เฮากะฮู้อุเบกขาอยู่ วางเฉยบ่ยินดีนำเขาว่า รู้แล้วกะวาง บ่หลงไปนำคำคน ไผเฮ็ดแนวได๋กะได้แนวนั้น ความดีความชั่วโตเฮาทำเอง บ่มีไผมาให้ดีให้ชั่วเฮาได้ เฮาสิดีกะย่อนเฮาทำดี เฮาสิชั่วกะย่อนเฮาทำชั่ว บ่มีไผมาเฮ็ดดี เฮ็ดชั่ว ให้เฮาได้สรรเสริญ นินทามันเป็นธรรมประจำโลก อย่าไปหลงนำมัน คั่นไปหลงนำมัน มันกะเดือดร้อน ไปรับเอาฟืนเอาไฟมาเผาใจเจ้าของ เป็นเดือดเป็นร้อนขึ้นมา ฮู้จักอุเบกขา วางเฉย ใจมันกะร่มเย็น"

"ให้เอาชนะกิเลสตัวเอง อย่าไปเอาชนะกิเลสคนอื่น ชนะกิเลสในใจตนได้แล้ว ขี้นชื่อว่าชนะทุกสิ่งในโลกนี้ กิเลสอยู่ขอบฟ้ามหาสมุทรไหนก็ชนะทั้งหมด ถ้าเราชนะตัวเราแล้ว"

"มีแต่คนแตกกันซวดๆ พากันมาเกิดมาตายหลายโพด คนทุกคนที่มานี่มีจิตมีใจกันเบิดทุกคนเด้อ ผู้หญิงก็มีใจ ผู้ชายก็มีใจ คนเฒ่าคนแก่ก็มีใจ พระเณรก็มีใจ อันได๋ๆ กะว่าลงอยู่ใจนี่เด้อ ดีชั่วกะอยู่ใจเด้อ สะอาดกะอยู่ใจนี่ สกปรกกะอยู่ใจนี่ ถ้าใจมันสกปรกกะให้ชำระซักฟอกมันออก ให้มันสะอาดขึ้นมา เอาธรรมะเป็นเครื่องชำระซักฟอก ให้มีศีล ให้มีสมาธิ ให้มันเกิดสติ ให้มีปัญญากำกับรักษาใจ ให้มีสติปัญญากำกับรักษาใจไปตลอด เฮ็ดขึ้นทำขึ้นภายในใจเจ้าของ ใจนี่พาเกิดพาตายมานานแล้ว"

"พระพุทธเจ้า พระอริยเจ้า ปฏิบัติธรรมรอดล้มรอดตายมา จึงได้มาสอนโลก ครูบาอาจารย์ทุกองค์ ทุกท่านก็จะตะเกียกตะกายล้มลุกคลุกคลาน มามากแล้ว จึงได้ธรรมมาสอนโลก สอนสงสาร สอนคนอื่นให้ปฏิบัติตาม ปุพเพ จ กตปุญญตา ของเก่ามีอยู่แล้ว ทำถูกทางก็ไปได้ ถ้าปุพเพ จ กตปุญญตา ไม่มี แต่มาทำใหม่ก็ยากหน่อย เหมือนทำนานี่แหละ ตรงที่เราจะทำเป็นป่ารก เราะกะว่าจะทำไร่ทำนาตรงนี้ ต้องมาตัดต้นไม้ออก เอาตอไม้ออก ทำเป็นคันนา กว่าจะเสร็จสมบูรณ์ก็ยากใช่ไหม หรือว่าจะไถเลย ทั้งที่ป่ารกแบบนั้นไถก็พังละสิ กว่าจะหว่านกล้า ปักดำ เก็บเกี่ยว มากินมาทาน มาซื้อมาขาย ไม่ใช่ของง่ายน่ะ ขอให้พากันทำเอา บอกทางให้ได้เฉยๆ ทำก็ตนเอง ไม่ทำก็ตนเอง ถึงก็ตัวเอง ไม่ถึงก็ตัวเอง อัตตาหิอัตตโนนาโถ ตนเองเป็นที่พึ่งแห่งตน หวังพึ่งคนอื่นไม่ได้หรอก

พระพุทธเจ้าสอนให้พึ่งตนเอง พุธโธ อยู่ในหัวใจของตนเอง ผู้รู้ผู้หลงก็อยู่ในหัวใจตนเอง ก็ต้องตนเองที่จะทำตนเอง ให้ตนเองบริสุทธิ์ผุดผ่อง ถ้าไม่ทำเองใครจะทำให้ จะให้ลูกหลานทำให้นะเหรอ เออ พ่อแม่แก่แล้วนะไปต้องทำหรอก เดี๋ยวลูกหลานจะเลี้ยงดู ปูเสื่อเอง แทนกันได้อยู่ภายนอก แต่เรื่องในใจนี่แทนกันไม่ได ต้องชำระ ของใครของมัน ใครขยัน ใครเป็นคนจริง ต้องเจอของจริงแน่นอน ใครเกียจคร้านก็ต้องดูฟ้า เออ วันนี้เมฆเยอะนะ วันนี้ฟ้าใสนะ มันก็เห็นแค่นั้นแหละ มันไม่ก้าวหน้า มันถอยหลังเหรอ เป็นอะไร จี้ลงไปตรงจิตตรงใจสิ มันติดอะไร มันขัดข้องอะไร มลทินอะไร อวิชชาอะไร ที่ทำให้มันติด ต้องจึ้ลงไปตรงนั้น เจาะลงตรงนั้น ถ้าไฟอ่อนเผาใหม่ พอเหล็กแดงดีแล้ว เอาไปเจาะใหม่ เจาะไปเจาะมาจะทะลุเองนั่นแหละน่า วิริเยน ทุกขมะ เจติ คนจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเพียร 

พระพุทธเจ้าไม่ได้ตรัสว่า คนจะล่วงทุกข์ได้เพราะความเกียจคร้าน ไม่มีความขยันในทางที่ถูกที่ควร จะไปได้ไม่ช้าก็เร็ว ต้องวันใดวันหนึ่งจนได้ วันไหน ช่างมัน ขอให้เรามีความเพียร เจาะเข้าแทงเข้าไป ทำให้มันกระจัดกระจาย ตีกิเลสให้มันแตก แม่ทัพธรรมก็เข้าประจำที่ มันก็หมดปัญหาสิ้นข้อสงสัย ตัดกังขา กรณวิสุทธิ ขาดออกจากจิตจากใจ ไม่มีความสังเลสงสัยในจิตใจอีกต่อไป" คัดลอกจากจากหนังสือ แสงธรรมส่องใจ